inci itiraf

Uyku düzenim şaştı. Benim bu saatte uyumam lazımken buradayım.Bir an önce düzeltmem gerek bunu.
Dipçe: Umarım bu sene mahsül 2 kat fazla olur da boş zamanın kalmaz, işte o zaman beni hatırla..

Kafayı yedim yiyecem az kaldı

Kendimi kandıramam

Çok büyük ve pişman olacağım şeyler yapıyorum

4. sınıftayken Arkadaşımın metin2 carini caldim

Oruç tutmadım

Otobuse kart basmadan bindim

Çoğu hayalim gerçkeleşmedi, gerçekleşen de gerçekleştiğine pişman etti ama olsun, çok zararı olmadı. Şimdilerde 2 3 tane hayalim var ama gerçekleşmeyeceklerini biliyorum, 1 tanesi çok moralimi bozuyor. O gerçekleşse var ya dünyada benden mutlusu, hayat dolusu (hayat/yaşam enerjim 0) olmazdı. (Sonunu toparlayamadım ama boşverin)

Beni hayatta tutan 2 3 kişi var. Onlar olmasaydı şimdiye kadar çoktan intihar etmiştim. Keşke olmasalardı. Şimdi acılar çekiyorum. Bana acı çektirenler için intihar etmiyorum, çok komik...

Artık bir şeyleri anlatamamak nefesimi daraltıyor. Uzun zamandır yalnızım. Uzun zaman dediği 11 12 sene falan. Biri bana bir şeyi anlatınca, onun anlattığı benim derdimmiş gibi üzülüyorum. Karşımdaki insanı elimden geldiğince yalnız bırakmamaya çalışıyorum. Karşılığjnda ben yalnız kalıyorum. O insanlar gidiyorlar kendileri gibi düz insanlarla iletişim kuruyorlar. Sonra bir şey oldu mu hemen “Onur” diyorlar. Çok iğrençsiniz aq. Midemi bulandırıyorsunuz.

bazı şeyler hiç değişmiyor sabah yine duruşmam olması ve sözlükte pinekliyor olmam gibi : )

yıllar sonra tekrar hoşbulucaz galiba inci sözlük..

onu yeniden bulup kaybedemem 2. kez olmaz bu biri bişiler yapsın, aklımı oynatacağım hayat gri, bişileri değiştirmek çözümlemek bambaşka bir yere savrulmak istemiyorum. sadece yıllar sonra yeniden yaşadığım rüyadan uyanmak istemiyorum sonu yok sonu kötü

o benimdi ve ben bir sokak köpeği gibi kapı tırmalıyorum şimdi bunu haketmedim daha önce de haketmedim ama bu sefer sebep ben olursam baş edemem gerçekten kaldıramam artık

nolur bir mucize olsun nolur
lütfen bu kez değil daha değil daha çok erken

itiraf edebileceğim birşey yok dıbına koyim.

O, bu değil de gerçekten artık tam bir kaybeden oldum lan. Sabaha kadar uyumuyorum, uyuyunca da öğleden sonra saat 2 - 3 gibi uyanıyorum. tak gibi bir hayatım var. Yalnızlıktan ölüyorum falan, öyle bir hayat. Yalnız bırakmaz dediğiniz insanlar yalnız bırakıyorlar, beni anlar dediğiniz insanlar sizi anlamıyorlar. Kendinize hep “neden” diye soruyorsunuz. Bazen kendinize veridğiniz cevaplar sizi tatmin ediyordur, bazen etmiyordur. Böyle sıkıcı, saçma ve yalnız bir hayat işte.

Burayı çok seviyorum

Bile bile aynı şeyleri yapıyorum, sonra üzülüyorum aq.

Aklıma geldi aq ben de yazıyım

Bi kız arkadaşım vardı sadece arkadaşız ben bunu gibmeye çalışıyom

Çok az kalmıştı her gece evine girip çıkıyom nerdeyse ama bu bin vermiyo ilerletmiyordu yavaş yavaş arayı açıyorum ben bunla

En son noldu nasıl oldu anlamadım kuşadasına gittik 1 2 gün gezdik içtik falan

Sonra bi gece içiyoruz bunla
Ben öyle çok dayanıklı falan değilim de erken de gitmem aq içtim 35 lik tekila 2 bira böyle kendimi zor tutuyorum bir şey yapmamak için

Kız 2 birayla kuş oldu uçtu aq
işte her neyse tam gibicem ben bunu aq bunun kuzenlere eve çat diye girdi
Odada gördüler bizi salondayız diyio geçtiler 2 erkek

Öyle aşırı rahat aile bunlar da kuzeninin yazlığındayız aq hatta bunların bi arkadaşına benin kankayı ayarlamışkardı sonradan gavatlar baya

işte geçtiler bunlar salona biz de normale döndük gibemedik yine işte aq
Sonraki gün kalktım sabahtan bi yemek yedim indim otobüse döndüm evime

Arkadaşlar anlatıyor sonraki gece kuzenleri 10 kişi falan toplanmışlar beni aramışlar dıbına kodumun salakları

Arada birilerinin cinnet geçirdiğini falan hayal ediyorum. Geçen profesör ders anlatıyor arkadaş ucu açık bir cümle kurdu. O lafa kızıp arkadaşın üstüne sırayı fırlattığını, üstüne formaldehit döktüğünü falan hayalledim öyle.

Unuttum sanırım...

Yolun sonunda kazanacak olmanın rahatlığı yok üzerimde. Çünkü şike yapacak, bir şeylerden feragat etmeden kazanacak kadar şanslı bir pic değilim. Şanslı bir pic olmak isterdim. Şerefsizlerin bas tacı olduğu dünyada şanslı bir pic olmayi kim istemezdi ki?
Hayallerim var, düşlediğim yolunu gözledigim yarınlar var. Hayallerim olduğu kadar korkularim da var. Yılmaktan korkarım mesela, yıkık huur çocukları gibi vazgeçmekten korkarım.

Görülecek günleri bekliyorum belki bir şeyler olur diye olacağı olmamasına rağmen ne olur ne biter bilinmez ama fazla uzun sürmeyeceği belli gibi