inci itiraf

rol yapmaktan sıkıldım, olduğum gibi davranabileceğim bir ortama girmem lazım.

Bunyeye cok yuklendik, biraz uyusturmak lazim.

Doğum yapsam bu kadar zorlanırdım.

Beni aylardır depresyona sürükleyen, mesajlarıma cevap vermeye üşenen, beni tekrar görmemek için kırk atla atan kız dün beni özlediğini söyledi.Ve ben ne düşündüm biliyor musunuz? Sadece yalan... Yalan dedim ulan bu da yalan dıbına koyayım.Öyle güvensizim ki artık hayata,ne söyleseniz yalan geliyor. gibtirin gidin ben yalnız ve yalansız yaşıyorum...

Facebook, twitter, instagram vb. Hesaplarinda marlyn monroe fotosu bulunan kiz bakire degildir. Bekarete onem verdigimden mi? Hayir. Ama hic sasmadi amk

geldiğimden beri kaç başlığa girdim, ilk entrynin ilk satırını dahi bitirmeden başlıktan çıktım belli değil. ah be sözlük, o eski halinden eser yok şimdi.

başından geçenleri anlatan bi hatun vardı sözlükte, tanışıp sohbet etmiştik. çok güzel, kariyer sahibi bi kızdı, iyi de biriydi aslında ama içinde durduramadığı bi kaşarlık vardı. çok dertliydi. geçen kızı aradım, evlenmiş. yanındaki herif çirkin değildi. çirkin dedin mi çirkin karizması falan zannedilmesin diye çirkin değildi diyorum. ezik, patatesin teki. kıza baktım, çocuğa baktım. mantık evliliğinin de bi sınırı olması lazım. neyse nazar falan etmeyeyim, allah mesut etsin.

dertleştiğim, yardım ettiğim, yardım aldığım, sohbet ettiğim, buluştuğum, karşılıklı içtiğim çok insan oldu buradan. ama sanırım artık hiçbiri burada değil. bütün arkadaşları ölmüş yaşlı hulusi amca gibi hissediyorum kendimi. doksanların ilk yarısından sonra doğum işini bitirmelilerdi hafız.

Kantin sırasında kızın gotunu ellerdim hala da yapiom aq lise son olcaz daha adam olamadik

hayatımın sonuna kadar pc basında bira sigara oyun 3 lusu takılabılırım.

bi de varoşa çok güldüm be AHShdasduhasuıfad

o kadar iğrenç ve taktan bi hayatım varki nba all star maçı tv8 de olduğu için mutlu oluyorum.

Diger salak da ondan hoslandigimi saniyo amk. Bos zamanlarin ego doldurucusu.

Ne savaşları,ne ekonomik krizleri,ne insanların geçim sıkıntılarını, afrikanın açlığını, küresel ısınmayı, kültürel yozlaşmayı, orta doğunun halini düşünmüyorum. Yarın ne yapacağımı düşünmediğim gibi. Elimdeki biradan daha değerli bir şey hissetmiyorum.Ne ara bu kadar soyutladım kendimi? Farkında bile değilim. Cebimdeki bozukluklardan bir malt parası çıkarmaktan başka derdimin olmasını istemiyorum. Korkuyorum çünkü. Tekrar dert çekmekten korkuyorum. Birilerini umursamaktan, umursanmamaktan,tekrar dibe batmaktan korkuyorum.Şuan dipte oluşumun güzel bir tarafı var,bir daha düşemem.Çünkü yerlerdeyim,en aşağıdayım. Benden bir karar vermemi istiyorlar. Kararsız kaldığımda ise bana kızıyorlar.Ben hayatımda yaşadığım hiçbir şeyin sorumlusu olmak istemiyorum. ileride keşke demek istemiyorum. Belki demekten nefret ediyorum. Karar vermekten nefret ettiğim gibi.

Hani şöyle bir tabir vardır "anılara saygısızlık olur".Anılara ne diye saygı duymalıyız? Anıların değeri yoktur. Anılarımız hayal olur gider. Yaşadığınız aşklar, dostluklar,hepsi hayal gibi değiller mi?Hayat ansızdır. Gelir ve geçer, geçtiği gibi de biter.Bu yüzden geçmişe saplanmış olmak insanı hep yorar zaten.Çünkü geçmiş geçmiştir,ve zamanla silinmeye mahkumdur.Ben geçmişe saplanmış gibi hissediyorum. Silinmeye mahkum anıların arasında kaybolmuş gibi... Korkusuzca yaşamanın tadını almıştım gençliğimde.Şimdi onun acısını çekiyorum. itiraf ediyorum,ben hala seviyorum. Barışmadığım için beni suçlama,ben yoruldum.Bir süre dinlenmek istiyorum...

Bu ara pgibolojim gibilmiş durumda biri bişey söylediğinde hemen sinirleniyorum ve asosyaliğin dibini yaşıyorum. intihara çook meyilliyim.

Bugün sevişmek istemiyorum, bugün düşünmek istemiyorum, bugünden sadece biraz metanet diliyorum.
Bu arada
Ağlamak istiyorum ama o da yetmiyor bazı şeyler için kimse bana ulasmasa kimse zihnime musallat olmasa diyorum oysa en yakinlarim bile düşmanımmıs gibi geliyor ignelemelerden ufacık bir dokundurmadan hatta çok kötü etkileniyorum.

Kendi kırılganlığım beni paramparça kılıyor bundan kurtulmak istiyorum.

Kararlarimi sorgulayan cesaretimi hafife alan insanlardan yoruldum herkese gününü gostermek istiyorum.

Neden tanrım niye yolumu çizerken bu kadar zihinsel barikat asmak zorundayım.

Ve insanlar çok acimasiz bu her yerde böyle sokakta evde hatta sözlükte sanmayın ki burada kanepede uzanmış ya da pc başında bir seyler yazarken insanları etkilemiyorsunuz.

Tüm cirkinliklerden o kadar çok nefret ettim ki buraya yazacak güzel bir kelimem yok bırakmadılar.

Gerci var aslında mesela keman var ya da siirler var ya da ne bileyim aşk var hayatımda bircogunu mutlu kilacak seyler var ama bende sökmüyor ben kederli yanlarına duyarliyim islerin belki degistirmem gereken bakışaçımdır.

Neyse ne

Kv

Pompa kelimesi ne kadar aşağılık ve iğrenç ve bed ve berbat bişey ya.
Uf!

eziği ezikliceksin ki kendine gelsin.

Aranızda çok zengin biri varsa beni evlatlık alsın yada biri beni öldürsün. Çok kötüyüm lan hatta o kadar kötüyüm ki annemin yemeklerini bile yiyemiyorum.

ablam bize hayatının süprizini yaptı...

sanırım o gün yaklaştı..