inci itiraf

dün gece 03:11'de duygu katliamı yaşadım.

aklıma batan, canımı yakan, söyleyemediğim, inkar ettiğim, hatta düşmeyi istemediğim ne varsa itiraf ettim. karanlık içime battıkça battı ve ben konuştukça karanlığa karıştım. içimdeki karanlığın ortaya çıkması uzun sürmedi. kendimi dışarı attım.

118 dakika boyunca yürüdüm. ağaçların yere değdiği kaldırımlarda değil, hayallerin ve gerçeklerin akıp gittiği yolda yürüdüm.

118 dakika boyunca düşündüm. geçmişi, geleceği, yaptıklarımı, yapacaklarımı düşündüm, gözlerinin güzelliğini düşündüm.

118 dakika boyunca savaştım. kendimle, duygularımla, düşüncelerimin, aklımla, kalbimle, bir anlığına da olsa herşeyi sorguladım.

sonra çıktığım kapının önünde buldum kendimi. içeri girmektense gidip ıslak banka oturdum. ve tamda düşündüğüm gibi oldu, yanıma oturdu.
birini kendine yakın hissetmek, aynı şeyleri düşündüğünü, hissettiğini bilmek korkutucu oluyor bazen. hiçbir şey konuşmadan anlaşmak, aynı anda gülümseyip konuşmak korkutucu ve güzel.

hayata refakat etmeyi renkli kılıyor.

Kar beyazdir.
Dalga denizde olur.

insanların kotu gün dostuymusum..iyi, güzel,eyvallah ta, iyi günlerinde niye aranmiyorum, sorulmuyorum. Ya da benim kotu gunumde nerdeler? insanlardan uzaklaşma sebeplerimden biri daha. Herkes bundan muzdarip yani ya kiz arkadaşı aldatiyor,ya kankasi kazık atıyor,ya güvendiği dostu arkasindan vuruyor vs vs gider bu.

itiraf edilecek hep kotu şeylerde yok aslında. Hala vicdanlı bir insan kalmis üstelik sözlükten tanıştığım biri. Neyse bu bende kalsın.

Öyle iste.

reserved

Amonyakli gumus nitratin icine atin beni.

sinirden başım çatlayacak.

böyle olduğunda eski ve güzel anılarımı düşünürüm hep.

sakinleştirir, iyi gelir nedense;

bir sabah uyandık, gece nasıl yattıysak öyle uyandık sabah. bir kolum yastığın ve onun başının altında, onun sırtı bana dönük. anlatamadım yahu http://www.imgim.com/image/l0vr6e.png/ şurada 1 numarada olduğu gibi işte.

her neyse uyandım. omzunu öptüm. birden "günaydın" dedi. "uyanmış mıydın"dedim biraz şaşırdım zaten. "uyandım da seni uyandırmak istemedim o yüzden bekledim" dedi. bunu söylerken hala sırtı bana dönüktü. bir daha öptüm omuzundan. sonra sert bir sesle "sana acıyorum" dedim. biraz afalladı şaşırdı, kekeme şekilde "ned... neden" diye sordu, birazda korkarak. " sabahları seninle uyanmak, ilk senin sesini duymak, göz kapaklarını seninle açmak, ilk senin tenini hissetmek nasıl bir duygu hiç bilemeyeceksin. sanki güneş doğunca değil de seni görünce günüm aydınlanıyor" dedim sonra tekrar öptüm omuzundan, biraz daha sarıldım. "pislik" deyip koluma vurdu hafifçe. sonra kollarımın arasından çıkmadan bana döndü. ve işte dünyanın en güzel manzarası vardı karşımda. elini yanağıma koyup " o zaman bugün kahvaltı sizden beyefendi" dedi. bende gülerek "istekleriniz benim için emirdir sahibem" dedim. gülerek öptü beni.

o gün mükemmeldi lan. çok güzeldi o gün. tekrar tekrar yaşamak isteyeceğim bir gündü.

şimdi o kadar taktan başladı ki gün anlatamam.

dipnot: hayat çok yaraktan.

Bana cok benziyosun olumniyekabuletmiyo.

ufo gördüm az önce.

keşke kaçırsalar lan, ne güzel yorulmadan gibtir olup giderdim.

bir de klavyede bozuldu amk boşluk bırakmak için extra çaba harcıyorum.

yarın pazar, kafamı bozdular yarın geç açacağım cafeyi.

dıbına koyayım böyle şehrin.

edit: memleketteki arsayı 180.000 tl'ye satıp parayı yicem xd

http://www.youtube.com/watch?v=Sjgsp_SrFl8

Vurdu yola tayyar ahmet.
Kırdı dümeni beyoğluna.
Tekimiz tak hepimiz çok diye
Selam verdi elin oğluna.
Yolda burda bi yerde.
Aklı rakıda ciğerde.
Cuma günü içmez amma.
Daha ilerde illallah.

Hissiyatım standarttan uzak
Karanlık aklımda tehlikeli planlar var
inanmazlar hayatımda duyabileceğin en ahmakça plân
Gözlerime derin bakan en gerçekçi yalan uzaklaşmak
ilk defa bi’ konuda kendinle uzlaşmak
Belki farketmek vazgeçmek gerektiğini
Aklımda çizdiğim tüm resimler çöpe gitti
Hakkımda bildiklerini unut gitsin

hayat bazen tatlı geliyor insana.

dün gittim eve muallaknin biri yine evin önüne park etmiş. 3 gündür aynı şey amk. ta gittim sokağın başına park ettim. bir şeyler yedim gece ikiye kadar fm2015 oynadım. klozete oturup basın toplantısı düzenleyip demeç verdim. sonra yattım.

sabah çıktım evden şans bu ya evin önüne park eden muallakyle karşılaştım. normalde yapmam böyle şeyler ama yaptım bu sefer. gittim cama tıklattım. indirdi camı gülümseyerek "günaydın, buyrun" dedi. bende gülümseyerek " günaydın, 3 gündür benim evimin önüne park ediyorsunuz sizin yüzünüzden sokağın girişine arabayı bırakıyorum. kendi evinizin önüne park edin yoksa belanızı giberim" dedim. döndüm gittim. bekledim arkamdan gelir mi diye ama gelmedi. dükkana geldim. zaten açmışlardı ben biraz geç gittim. aldım çayımı kasaya geçtim. baktım chrome açık. bir baktım squat egzersizleri nasıl yapılır falan video var. acaba bizim usta bunları izleyip 31 mi çekiyor diye düşündüm de imkansız amk. adam ölü gibi zaten. bir de bilgisayarın şifresini benden başka bir tek şef garson fatma biliyor :)

geçmişe baktım iyice şaşırdım amk. "göğüs dikleştirme egzersizi, bir erkek nasıl baştan çıkarılır, tayt modelleri, erkeklerin neresine dokunulması lazım, göz temasıyla baştan çıkarma." lan dedim bunlar ne! refleks olarak kafayı kaldırdım fatmaya baktım. masaları siliyor ama nasıl domalıyor amk. zaten kısrak gibi tay gibi hatun. bi ara halleniyordum kendi kendime. böyle şeyleri görünce acaba dedim kendi kendime.

ama vazgeçtim düşüncemden. bir başım ciks diye bağırırken asıl başım aynı hataya düşme diyordu. ebru diye bir şef garson vardı daha önce. atmıştım yatağa bir iki kez. ulan bi baktım iş yerinde patronluk taslıyor. elemanlar şikayetçi. iş yapmıyor sağa sola emir veriyor. çektim kenara ne iş diye sordum. ya işte biz bir şeyler yaşamıyor muyuz garsonluk mu yapacam falan. çıkardım işten. şimdi antalya da bir otelde çalışıyor keyfi yerinde. facebooktan gördüm.

dipnot: patron yannanı yiyince patron olmuyorsunuz gençler.

Siz siz olun benim kadar cok dusunmeyin.

https://www.youtube.com/watch?v=RWwce3C5Ubk

bu aralar kendimi oyunlara verdim lan.

fm2015, assassin's creed, tomb raider, prince of persia, hitman, batman arkham city

en son half life'ı tekrar indirdim dıbına koyim.

şubatta ps4 alıp iyica ortalığa sıçmayı düşünüyorum.

bir bayilik işi var. eğer onu da verirsek 4 bayi olacak, merkezi kapatıp şubelere aylık ciro kirası + toptancı komisyonu nerden baksan aylık 4-5 bin tl para yapar. yattığım yerden kazanacam amk ahahhahahhah

giberler beyler giberler.

seni dıbınakodumun seni, aldın agzının payını gibtirgit şimdi rencide ol.

değişmişmişmişmişmişmişmişmiş

lisede kız tavlamak için ateist ayaklarına yatardım. gerçi sonradan gerçekten ateist olduk orası ayrı

galiba akşam gibiş var

4 gün önce yapılan espriyi dün gece anladım, kendi kendime kahkaha attım

çok sıkıcı lan hayat

bi tak yaptığım yok amk. yannan gibi yıldan çıkıp yannan gibi yıla girdik resmen.
01/01/2015'te ben;
http://galeri.uludagsozlu...n%C4%B1s%C4%B1_128190.jpg

insan hayatında bir şeylerin değişmesini istiyor, yeni birileri olmasını ya da yeni bir şeyler elde etmeyi istiyor. uzun zaman sonra güvenip sevmeyi istiyor. çok monoton lan her şey.

"sabah kalk, işe gel, insanlarla uğraş, tansiyon şeker zirve yapsın, dükkanı kapat, eve git, fm oyna, yat" sonra yine aynı her şey. neden her yaraklık bizi buluyor anlamıyorum. şu anasını gibtiğimin bayilik işi olsa da gibtir olup gitsem buralardan."

dipnot: amk

doganın içinde olmak istiyorum, ormanda olayım istiyorum, deniz sesi gelsin istiyorum biyerlerden, saclarim birbirine karışmış halde bugün 3 5 rüzgar var diye insanlara boğuk bir sesle nasihat vermek istiyorum deniz hakkında orman hakkında..

yeşili ve maviyi cok arzuluyorum..