1. 51.
    0
    huur cocuu ekşici eksileyin beyler
    ···
  2. 52.
    0
    00:05 itibarıyla anlatmaya başlıyorum
    ···
  3. 53.
    0
    ne garip! sanırım çaresizlik içindeki bir kadının tek tesellisi olabiliyor bildiği gerçeklerin inkarı, zalimi tarafından. işte o gün kadınlara karşı zayıf bir karnımın yaratıldığı gündür. çaresiz bir kadın o günden beri daha buruk bir saygıya sebep olmuştur hep içinde.
    ···
  4. 54.
    0
    o gün nefretle bilenmiştim. doğruca istanbul'a gelip babamla konuştum ve daha önce inkar ettiği şeyleri bu sefer ilk defa inkarsız konuşma fırsatı buldum. aşkına saygı duyduğumu, isterse o kadınla birlikte olabileceğini, bizi rahat bırakmasını söyledim.
    ···
  5. 55.
    0
    asla kabul etmiyordu. etraftan çekiniyordu. ne saçma bir çekinde! türk toplumuna nefretim o dönemlerde zirve yapmıştı. bir erkeğin eşini aldatması yadırganmaz da, eşini bırakıp giderse yadırganır ve bu da aldatanda baskı yaratır.
    ···
  6. 56.
    0
    babam bu sebeple bizi bırakmak istemiyordu. babasından ve etraftan çekiniyordu. babamın dostunun para avcısı olduğu gerçeğini babamın görememesi ise ayrı bir detaytı. bunu yüzüne vurduğumda birbirlerini sevdiklerinden bahsediyordu. asla ona toz kondurmuyordu.
    ···
  7. 57.
    0
    o para avcısı, telekadınlık bile yapmış o kadının gerçek yüzünü görememesi, gösterdiğim kanıtları kabul etmemesi beni çıldırtıyordu. öylesine bilenmiştim ki... o gün o kadınla yatıp, babama da bunu göstermeye ant içmiştim.
    ···
  8. 58.
    0
    ancak o zaman gerçeği görebilir diye düşünmüştüm. babamı takip etmeye başladım beni bursa'da sandıkları bir zamanda. akşam o kadınla buluşmuştu.
    ···
  9. 59.
    0
    sonra da kadın için tuttuğu eve gitmişlerdi. gece saat 4 sularında babam evden ayrıldı. onlar evde iken bilendiğim nefret, yüklendiğim sinir beni daha da odaklıyordu hedefime.
    ···
  10. 60.
    0
    ertesi gün erkenden kadının evinin önünde beklemeye başladım. o dışarı çıktığında takip ediyordum. 2 hafta kadar takip ettim gün be gün.
    ···
  11. 61.
    0
    anlat panpa dinliyorum
    ···
  12. 62.
    0
    babamla kavga etmişlerdi. babam herkesin bilmesine rağmen inkar ettiği gerçekleri artık inkar etme tenezzülünde bile bulunmamış. "oraya da giderim buraya da gelirim" demiş.
    ···
  13. 63.
    0
    3 gün önce başıma gelmesiyle beni hayattan soğutmuş olay. daha öte ne olabilir ki bu kahpeden de kahpe dünyada..! n'apmalıyım, nasıl hayatıma devam etmeliyim henüz karar vermedim. içimdeki zehri akıtma vakti geldi. belki de somutlaşınca kelimelerle yaşanmışlıklar, resme uzaktan bakmak biraz daha kolay olabilir.
    ···
  14. 64.
    0
    aslında her şey babamın annemi aldatmasıyla başladı. çocukluğum huzursuz bir aile ortamında geçti. babam eve hep geç gelirdi.
    ···
  15. 65.
    0
    27 senelik ömrümde babamla 365 kez akşam yemeği yememişizdir. ben ne zaman sabah okula gitmek için yola çıksam, babamla ya merdivenlerde ya da yolda karşılaşırdık.
    ···
  16. 66.
    0
    ya da gece saat 4-5 sularında gelirdi. evde hiçbir zaman bir baba figürü olmadı. ataerkil yapının saçmalıkları yüzünden annem babamın her şeyini çekmek zorunda sanıyordu kendini. biraz da imkansızlıklar...
    ···
  17. 67.
    0
    gibseler okumam. böyle bi giriş mi olur amk
    ···
  18. 68.
    0
    sonuç olarak babamın evde olduğu zamanlarda süren kavgalar, çocuk olmamıza rağmen babamın annemi aldattığını öğrenmemiz, başka biriyle yaşadığını bilmemiz bizi hep olumsuz etkiledi.
    ···
  19. 69.
    0
    ben üniversiteye başladığımda nefretim öyle büyüktü ki, evden bir an önce uzaklaşmak için can atıyordum.
    ···
  20. 70.
    0
    o sebeple istanbul dışını yazdım ve bursa'da uludağ üniversitesi'nde okudum. üniversitede iken bir gün annem ağlayarak beni aramıştı.
    ···