imkansız bi aşk hikayesi

bende kaldığı gecelerde sanki karımmış gibi davranıyordu.ben işteyken evde bekliyordu yemek yapıyordu ve benim o yemekleri yediğim zaman ki mutluluğunu gözlerinden okuyabiliyordum, beni mutlu ettikçe mutlu oluyordum.hep benim yanımda kalmak istediğini söylüyordu, okulu bitmişti, çalışmıyordu,ben çalışıyordum,tek başıma beyoğlu nda kira ödeyip rahatlıkla yaşayacak kadar maaşım vardı. bende onun yanımdan gitmesini istemiyordum, arkadaşlarımla tanıştıkça ona olan sevgim daha da büyüyordu tüm arkadaşlarım ona hayranlıkla, saygıyla bakıyorlardı,o kadar doğal ve gerçekti ki ,benim için bir ödül olduğunu düşünüyorlardı.

onu ailemle tanıştırdım annem babam gerçekten onu kızı gibi sahiplendi, bizim yazlıkta kaldık beraber, akşam babam mangal yaptı rakı içtik vs.klagib geyikler, daha sonra bir gün beni adaya çağırdı, ailesi ile tanıştırmak istediğini söyledi. çok heyecanlanmıştım, hayatımda ilk kez bir kız arkadaşımın ailesi ile tanışacaktım

gerçekten heyecanlanmam gerektiğini evin bahçesinden içeri girdiğimde anladım kınalıada da muhteşem bir köşktü ev,ben rahat bir insan olduğum için öylece içeri girdim, evde çok soğuk bir hava esiyordu tek mutlu olan yeraz dı. bende mutluydum ama çekingen davranıyordum, babası ile sohbet etmeye başladık bu sırada yeraz da annesi ile yemek hazırlıyordu, hakkatten yemek masası da muhteşem gözüküyordu.

yemeğe geçtiğimizde annesini süzdüm dikkatlice, işte o zaman görünenlerin aslında benim gördüğüm gibi değilde bambaşka olduğunu anladım, kadının yüzünde hüzün vardı, nezaketen gülümsüyordu bana ama sanki gözlerinden yaşlar akacak gibiydi, soğuk bir yemekti,ben fazla konusmuyor sadece sorulara cevap verebiliyordum, yeraz ise bana aşık gözlerle bakıyor çok mutlu görünüyordu, babası sürekli yeraz bizim tek kızımız bizim için çok değerli vs.diyordu, yemek bittikten sonra babası benimle konumsak istediğini bizi yalnız bırakmalarını istedi.

bizi yalnız bıraktılar ve babası benim tüm dünyamı mahfedecek cümlelerine başladı. ermeni olduklarından varlıklı olduklarından bahsetti.bu kökün onlara osmanlı döneminden kaldığını, yeraz beni ne kadar severse sevsin bu evliliğinin olamayacağını bana gayet açık bir şekilde anlattı. sadece sustum.tek bir kelime edemeyeceğim kadar yara aldım.o zamana kadar onun ermeni olmasının sorun olacağını hiç düşünmemiştim. benim ailemde onun ermeni olduğunu biliyordu ancak tek bir söz bile etmediler. kelimeler boğazımda düğümlendi seviyorum ulan ben onu,o da beni seviyor diye bağırasım geldi ama saygımdan sustum sesimi çıkaramadım. adamın tüm kelimeleri beni yaralıyor yerin dibine sokuyordu, sürekli yeraz ı hak eden bir adam olmadığımdan bahsediyordu,en sonunda dayanamadım ve konuşmaya başladım, insanları etnik kökenlerine göre, dinine göre değerlendirmek ortaçağda kaldı dedim, işte o an yerazla ilk seviştiğim gece gördüğüm rüya aklıma geldi, kağıdın üstünde olmaz olmayacak yazıyordu o yazı geldi gözümün önüne, gözlerim doldu, ağladım,adam sustu, ekleyeceğin bir şey yoksa sessizce çık git dedi bana, gibtir etti yani beni, önce nazikçe yemek yedirdi ardından kalbime ermeni bıçağını saplayarak beni adanın ortasında yapayalnız bıraktı.

yeraz ermenice rüya anldıbına gelen bir isim.ne tesadüftür ki onunla ilk seviştiğim gece gördüğüm rüya aslında onunla olacakları önceden bana bildirmişti.

daha sonra yeraz beni arayıp özür diledi, bütün gece kavga ettiklerini, annesinin ve kendisinin babsıyla konuşmadığını anlattı, benimle görüşmek istediğini söyledi. böyle bitmemeli dedi.ben o ne olursa olsun senin baban ,ona dargın olma bir yolunu buluruz dedim, belki de sever beni dedim, babandır tek kızısın seni kıskanmıştır benden dedim, birkaç gün sonra bana geldi bende kaldı, hiç yapmadığı bir şey yaptı telefonunu kapattı, geldiğinde perişandı o gözlerinin içi gülen kız yıkılmıştı, bense hala rüyanın ve o adamın söylediklerinin etkisinden kurtulamıyordum.o gece benle sevişirken gözlerinden yaşlar akıyordu. bütün gece ağladı, beni öptü,ben gözlerim kapalıydı ancak uyumuyordum, uyanıp sürekli beni öpüyordu, gün aydınlanmıştı ancak o gece ikimizde 1 dk bile uyumadık, düşünceler beynimin içerisinde bir kemirgen gibi tüm hayallerimi kemiriyordu. tüm mutluluğumuz bir adamın iki dudağının arasında kirlenmiş, yıpranmıştı.

o sabah işe gitmedim, gidemedim,yeraz her zamanki gibi mükemmel bir kahvaltı hazırladı,o gün tek ekgib mutluluktu o sofrada, artık ikimizde bu mutluluğun daim olmayacağını biliyorduk,o gün kahvaltıdan sonra bana evden ayrıldığını söyledi, babasıyla konuştuğunu adamın düşüncelerinin değişmediğini söyledi ve bir daha gitmek istemediğini söyledi. şaşkındım,sustum sesimi çıkarmadım,onu alıp zekeriyaköy tarafına gittim,ilk tanıştığımız yere, oksijen iyi gelir diye düşündüm,bir şişe viski aldım içelim ağlayalım içimizi dökelim dedim, gitarı da aldım ona çalarım diye, nitekim biraz rahatladık ama uzun sessizlikler oluyordu ikimizde dalıp gidiyorduk ara ara.

dönüşe geçtiğimizde telefon çaldı, tanımadığım bir numara arıyordu açtım yeraz ın babası, yeraz ın yanımda olup olmadığını sordu, yanımda dedim,onu telefona vermemi istedi uzattım telefonu yeraz istemedi, bana söyleyin dedim ben sana söylicemi söyledim delikanlı dedi, benim size söyleyeceklerim bitmedi ama telefonda konusulcak cinsten değil dedim, içmişim viskiyi zaten kızda kaçmış bana, aslan kesildik tabi adama karşı, neyse adam bir kaç sözden sonra bana öyle bir laf etti ki direk telefonu kapattım,bak delikanlı senin kızımı sevdiğin falan yok sen bizim ailenin parası için kızımı kullanıyosun kendine aşık etmişsin dedi,ben yine sustum kaldım,ben kızına aşık olduğum gece onun ne parasını ne turasını biliyordum diyemedim,ben sizin gibi paranın kulu köpeği olup tüm değerlerini para için yerin dibine sokan bir adam değilim diyemedim,ben kızını sadece o olduğu için sevdim diyemedim, kapattım telefonu yol boyunca ağladım, bana bu söylediklerini yeraz a söylemedim, kabataş iskelesinde durdum,in dedim. evine git dedim,bir yolunu bulucaz,ama ben mutsuz ettiğim insanların üstüne mutluluk kuramam dedim, ailenin rızası olmadan olmaz dedim, sustu indi,bu sefer ona el sallamadım vapurun ardından, gidip bir şişe daha viski aldım, içtim o gece gözümü açtığımda hastanedeydim, midemi yıkamışlar alan, komaya girmişim. sadece arabada 3 şişe boş jack vardı.ki beni hastaneye zütüren arkadaşımla da dünyayı içmişim.

neyse ki o günden sonra biraz daha rahatladım, gidip işten izin aldım 1 hafta, kafamı toplamak için yeraz ı da alıp bozcaada ya giderim diye düşündüm, kabataş tan vapura bindim ada ya gittim, yeraz ı aradım iskele de onu beklediğimi söyledim,bir çiçek aldım,ne olursa olsun mücadele etmeye karar verdim, yılmicaktım,aşkıma sahip çıkacaktım, beni uzaktan gördüğü zaman koşmaya başladı, boynuma atıldı, çiçekleri gördü ağlamaya başladı, biliyordum dedi, benden vazgeçmeyeceğini biliyordum dedi, dün beni bırakıp gidince bir daha gelmeyeceğini düşündüm dedi, bende seni bir ömür bırakmayacağım dedim. ikimizde daha güçlendik aşkımıza sahip çıkmaya birbirimize bir sürü sözler verdik,o gün sanki tüm kara bulutlar dağılmış gibiydi korkusuzca yaşama sarıldık,ben son vapurla döndüm,o ise kaldı. işte orda kaldı.bir daha onu hiç göremedim.

telefonları kapalıydı, esra yı aradım önce bilmiyorum dedi, adaya gittim evlerinin yakınında bekledim, belki görürüm evden çıkar diye,ama göremedim, sonra öğrendim ki isviçre ye dönmüşler, orda yaşama devam etmeye karar vermişler, şimdi onun bir sesini duysam bir koklasam, dünyaları veririm ancak yok işte, dedimya imkansız aşk oldu bizimkisi artık,ama ben inancımı kaybetmedim,bir gün ne yapıp edip geleceğini biliyorum, hala aynı evde oturuyorum belki bir gün gelir diye, hala aynı telefonu kullanıyorum belki bir gün arar diye.
dinleyen tüm panpalarıma sonsuz teşekkürler.

@62 panpa ekim ayından beri göremiyoruz birbirimizi