o akşam cafeye giderken içimde yoğun bi üzüntü hakimdi. ondan ayrılmaya karar vermıstım ama içten iç e de üzülüyordum boyle bı talih kuşunu kaçırdıgım ıcın. yanlıs anlamayın ama bızımde maddı durumumuz ıyı sayılır ama karsımızda bı milyoner var amk onun yanında bıze susmak düşer elbette. neyse. cafeye gelmiştim. masada fulya abla arzu onların bı bayan arkadası ve 6 yasında bı kız cocugu vardı. bende masa kalabalık oldugu ıcın ve fulya zaten benımle konusmuyo arzuya da fırça atıcagım ıcın kımseye selam vermeden gectim bı masaya oturdum tek basıma. arzu sureklı o kucuk kızı sevıyor opuyor onunla ılgılenıyordu. sanırım dıger kadının cocuguydu. bende gelmesını merakla bekledım ama hıc giblemiyordu bile. en sonunda aradım ve gelırmısın 2 dakıka cocugu her zaman seversın ben gıdıcem dedım. tamam dedi bişeyler konustular ve o bayan arkadas cocugu elınden tutup ıcerı gıttıler bırlıkte. fulya yalnız kladı. arzu yanıma geldı ve konusmaya basladık. herseyı anlattım ama anlatırken adeta onu kırmamak ıcın kelımlerımı ozenle secıyodum. ıcım paramparca olmustu. cesaretımı toplayıp soyledım ben bu ılıskıye cıddı gozle hıc bakmadım bakamamda zaten dedım. gozlerınden ates cıkyodu adeta sessızce bıtırmemı bekledı lafımı. ben abartmıyorum bı 40 dakıka boyunca aralıksız konustum o sadece dınledı. onu aılemıze sokarsam babamın benı evlatlıktan reddedıcegını annemın onaylamıycagını vs herseyı soylerken bırdenbıre hıc beklemedıgım bıseyle karsılastım ve o anda beynımden vurulmusa döndüm. minik kız cocugu ıcerden kosarak annecim diyerek geldi ve arzuyu yanagından opup kucagına oturdu. o an ki hislerimi yaşamayan bilemez kendımden nefret ettım. evet haberım olsa yapmazdım ama sonucta gunahsız bır kız cocugunun annesını acımasızca gibtim. hemde defalarca. 10 dakıka yerımde çakıldım kaldım. ayaga kalkıp orda cocuk varken mecburen bısey dıyemeden gıttım. gıtmeden gozume bısey takıldı. cocugun elınde balon vardı ve balonda benım evın arka sokagındakı kreş in adı yazıyodu. megerse o gun cocugu krese bırakmaya gelmıs bızım sokaga. fulyanın da yuzume bakmamasının sebebı buymus. cocugu oldugunu bıle bıle onu sıkıcem dıye benden ıgrenmıs. ki haklı da ama bılmıyodum. hersey fılm serıdı gıbı gectı gozumun onunden. tum parcalar bırlestı. o cocuk oraya gelmeseydı ben annesı oldugunu bılmıcektım dolayısıyla arzuda ayrılma ıstegımı ters tepıcektı olmaz dıye karsı cıkıcaktı cocuguda benımle evlenene kadar hep saklıycaktı. kısacası arkadaslar karı bende az cok zengınım dıye bana yamanmak ıcın kendıne caktırmıs. ama allahtan kazasız belasız kurtuldum.

kıssadan hisse : siz siz olun her am a atlamayın basınızı tehlıkeye sokmayın