Evden çıkan ışıklar bana korkularımın boşa olmadığı gösterdi. Aylar önce burada yaşadıklarımı hayal mayel hatırlamaya başlamıştım. Sanki onca zaman normal hayat a alışmış gibiydim. Işıkları görünce Belki de bu gece bu yaptıklarımdan dolayı beni evdeki şerliler gibi ızdırap içinde öldüreceklerdi. Kadının evine sinsi sinsi yaklaştım. Bu olayı çözmek istiyordum. Belki bir yol bulur her şeyden kurtulurum diye düşündüm. Evin kapısının yanında ki pencereden içeri baktım. Cadı kadın içerideydi. Yere bağdaş kurmuş başı yerde önünde onlarca mum yanıyor ve her mumun yanında bir çay bardağı ve içinde rengini tam anlayamadığım yarı-yarı dolu bir şeyler vardı. Kadın bir ara kafasını kaldıracak gibi oldu. Demen sırtımı duvara verdim saklandım. Beni görmediğinden emindim. Yere diz çöküp evin arkasına dolaşmak istedim. Zira evin yamaç a bakan tarafında demir yoktu ve cam ahşap ve alttan kaldırılıyordu. içeri girip kadını boğmak istedim. O ara telefonum çalar belki ses yapar diye telefonuma baktım ama hiç çekmiyordu. Yinede kapattım cebime attım. Şu yaptıklarımı anlatırken hala elim ayağım titriyor. Evin dışı ahşaptı tamamen dışında paralel-paralel çakılmış tahtalar vardı. (Karadenizli arkadaşlar yöresel evleri bilirler ) Onlara tutunarak camı kaldırıp içeri girdim. içeri girdim ve birde baktım ki ben aslında dışarı çıkmışım. Yani direkt kapının önüne gelmişim. Bu imkansızdı. Aklımı kaçıracaktım. Ben oradan içeri girip cadı kadının arkasından çıkacakken , aslında kadının bulunduğu odadan dışarı çıkıyormuşum.Bu bir ilizyon gibiydi. Çıktığım camdan içeri baktım. Kadın yine içeride aynı pozisyonda oturuyordu. Aman Allah’ım aklımı kaçıracaktım. Yere eğildim o anda aşağı doğru bakıyordum ve kazıkalrın başındaki ışıklı fanuslar sönmüştü. Hemen arkama döndüm ve alttan kafamı kaldırıp içeri bakacakken cadı kadın ile göz göze geldim…


hikayeyi çalan huur çocuğuna pirim vermeyin orijinali buradadır

http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

http://www.incisozluk.com...kumadan-önce-arkana-bak/

HIKAYE ÇALINTIDIR. HIKAYENIN ASLI LINKTEDIR. EMEK HIRSIZLARINA PRIM VERMEYIN.

UP LAYINDA ASIL HIKAYE YUKARILARA CIKSIN.

http://www.incisozluk.com...kumadan-önce-arkana-bak/

HIKAYE ÇALINTIDIR. HIKAYENIN ASLI LINKTEDIR. EMEK HIRSIZLARINA PRIM VERMEYIN.

UP LAYINDA ASIL HIKAYE YUKARILARA CIKSIN.

http://www.incisozluk.com...kumadan-önce-arkana-bak/

HIKAYE ÇALINTIDIR. HIKAYENIN ASLI LINKTEDIR. EMEK HIRSIZLARINA PRIM VERMEYIN.

UP LAYINDA ASIL HIKAYE YUKARILARA CIKSIN.

Hayatım böyle devam ediyordu. Her gece bir ritüel yapıp isteklerimi sıralayacak kadar arsız olmuştum. Bazı akşamlar ise zuzumbilesi gelir beni sesi ile uyandırır. Uzun saçları ile övünürdü. Zaman sonra onların dışında tüm varlıkları görmeye başlamıştım. Bunlar merak eden herkes için ulaşılan son zirvedir beklide fakat ben bunları istemeden yaşıyordum. Gündüzleri çok yorgun olur hep uyurdum. Geceleri ise hiç uyumazdım. Uyusam da rüyamda alemlere dalardım. Hayatta iyice asosyal olmaya başlamıştım. Aileme karşı çok kırıcıydım, bunun için hala pişmanım. Kimse ile konuşmuyor onları küçük görmeye başlamıştım. Korkmuyordum artık. Diğer alemlerde de tanınıyordum. Saygı duyuluyordum. Zuzumbilesi kabilenin ileri gelenlerinden T….. nin kızı idi. Onlarda da makam mevki şöhret görselliğe önem vs vs sınıflar ve insanlara özel sandığımız bir çok olay vardı. Uzun saçlı olan dişiler her zaman saygı duyulan ve gıpta edilen tiplerdi. Sanırım bu alem e karışmıştım artık. Ama oranın da insanlar alemi gibi , iyisi olduğu kadar kötüsü de oluyordu. Bana da bu kadar saltanat yeterdi. Artık tamamen asosyal olmuştum hep odama kapanırdım . Hayatım bitmişti. Çok kez düzgün olan insanlar medyumlar yada kendini kanıtlamış ilim sahibi insanlara gösterdi babam. Ben o anki ruh halimi hatırlıyorum. Düşündüğümde ne kadar da kaptırmışım kendimi…
Aradan 2,3 sene bu şekilde geçti. Ben ileri yaşlara geldim artık. Ben bekar biriyim aslında değilim demiştim. Ben farklı bir alemde evli olduğumda , kendi alemimden biri ile evlenme fikri kafamda hiç yoktu. Fikirlerim kontrol altındaydı. Ben emrederdim belki ama ben kuklaydım. Örnek vereyim anlayın diye. Ben ülkenin başkanıyım. Ama beni yöneten güçler var. Ben onlarla ters düşersem , saltanat biter…
Saltanatın bitmesine az kalmıştı…


hikayeyi çalan huur çocuğuna pirim vermeyin orijinali buradadır

http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

Kızın yanına doğru yaklaştım. Gerçekten çok güzeldi. Bakışları ile o kadar güzeldi ki, bu dünya ya ait değildi. Büyülenmişim, mühürlenmişim halbuki. Beni öldürmek isterken, neden evlendirdiklerine akıl sır erdiremiyordum. Sarı ışığın altında aynı zamanda küçük sinek toplulukları da cinler alemi ile eğleniyorlardı. Davul yoktu ama nedense şiddetli bir davul sesi ve ayakları ters varlıklar başları yere bakarak etrafımızda 3 halka oluşturmuş dönüyorlardı. Ben ona ismini sormak istedim, ama farklı bir boyut ve alemde olduğum için Arapça konuşuyordum nasıl oluyorsa, bunlarından tamamen farkındaydım, bilincim açıktı ve de korkmuyordum. Büyülenmiştim ve etrafımdaki mahluklardan çok ilgim karşımda ki güzeller güzelindeydi. Ona bakıp;
Ma ismuk ? ( Adın ne ?) dedim. .
Zuzumbilesi dedi. Bu isim bana onun ağzından o kadar güzel gelmişti ki, ilk defa böyle güzel bir ses tonu ile okunduğunda çok anlamsız gelen bir isim, sanki var oluşta ki en güzel isim gibi gelmişti. Bu duygularımla dalga geçebilir, ya da inanmıyor olabilirsiniz. insan büyülendiğinde kendinin farkında olsa da yaşam amacının farkında olmuyor. Bir düğünün içindeydim ama bundan daha fazla bir şey hatırlamıyorum. Bu insani bir düğüne yakın, bir eğlence içinde olan kalabalık var fakat tüm hatırladıklarım bunlardı. Bunları hatırlama zamanım ise, Sabah Ailem kendini çok eski yıkık dökük , kullanılmayan, çatısı dahi olmayan, tahmini eski Pontus Rum imparatorluğu döneminden kalan etrafı yığma traşlanmamış taşlarla kaplı, içi ot tutmuş bir evde bulmuşlar. Olanları hatırladıkları için, evinde iç şeklinin aynı olması yakınlığı ile dün gece ki her şey onların zihnindeymiş. Hemen hepsi kapıya çıkıp beni aramaya başlamışlar. Ben ise o derenin kenarında uyurmuşum. Beni uyandırdılar. Aklım dün gecede kalmış olacak ki hemen zuzumbilesi yi aradı gözlerim. Fakat gündüz olmuştu. içimde bir agresiflik vardı. Dedem ve babam olanları sordu anlattım. Dedem yere diz çöktü ağlamaya başladı. Oğlanı kaybettik kaybettik…..

hikayeyi çalan huur çocuğuna pirim vermeyin orijinali buradadır
http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

+81
-1
O anda karşımda dikilirken onunla gelmemi istedi dışarıya. Bende bağırdım çağırdım. Ne dediğimi hatırlamıyorum . Çok tuhaf bir şekilde ses tonu değişti. Beni etkisi altına alan açıklayamayacağım ama kulak çınlatan bir ses tonu ile 3 defa ..
iza rafaztani sa usbiho asirak,
iza rafaztani sa usbiho asirak,
iza rafaztani sa usbiho asirak, (itiraz edersen esirimiz olacaksın ) diyerek beni tehdit etti. Bunların hepsi olurken bilincim yerindeydi, rüya değildi, zaten o şerli de bana rüya olmadığını söylemişti. Beni hareketsiz hale getirdi bakışları ile ve sırt tarafımdan kollarımı arkaya çevirerek beni sırtlayıp dışarı zütürdü. Dışarı çıktığımda milyonlarca şerlinin arasından geçtik. Beni tersten sırtladığı için geriye bakarak görüyordum. Sarı ışıklı bir yoldan geçiyorduk. En kötüsü ile bu anlarda asla bilincimi kaybetmedim, sanki olayı an ve an yaşamamı istiyorlardı. Biraz beni sırtında taşıdı ve davul sesleri yüksele yüksele ilerlemeye devam ettik. Beni sırtından yere attı hemen arkamı döndüm ve….
Olamazzz . olamazzzzz bu rüyamda ki dere kenarıydı. Beni tamda rüyamda onları izlediğim yerde yere bırakmıştı. Derenin kenarında fındık ağacına takılı sarı uzun bir ampul vardı sadece o ışık altında halka halinde dönen şerlililer , tıpkı rüyamda ki gibi beni gördüler. Işık hızı ile etrafımı çevirdiler ve beni kalabalıkla birlikte sürüklediler. ileride arkası dönük çarşaflı bir kadın vardı. Vücudu diğerlerinden farklı biraz kalıklı ve şekil itibariyle insana benziyordu. Çarşaflıydı çok hatlarını ayırt edemiyordum, sarı ışıkta çok aydınlatmıyordu. Çarşaflı kız arkasını döndüğünde karşımda dünya güzeli vardı sanki. Yüzü o kadar temiz ve pırıl pırıldı ki beni ona getirdiklerini bilseydim beklide ben kendim gelirdim.


hikayeyi çalan huur çocuğuna pirim vermeyin orijinali buradadır

http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

Kafamı tam çevirdim kapı tarafına… Pencereden bakan 2 çift göz karşımdaydı. Ama o bir insan gibiydi bu sefer. Çirkin bir yüzü vardı, gözlerindeki ateş aynen devam ediyordu. Boyun 1.90 dan fazlaydı. Boynu çok uzundu. Ayaklarının önünde topuklar vardı, aynı şekilde bacaklarında da kıvrımları vardı.
Beni resmen almaya gelmiş gibi kolları yana hafif açık şekilde karşımda duruyordu. O an hıçkıra hıçkıra Anneeee Babaaaaa Dedeeeeeee ……..Bağırdım.. Onlar hiç kıpırdamıyorlardı bile, sadece nefes aldıkları belli oluyordu. O anda o mahluk konuşmaya başladı
-LN YASTATii AHAD AN YUNKiZAK ( Seni kimse kurtaramaz)
Ben yine anne baba diye bağırdım. Karşımdaki mahluk üzerime doğru bir adım attı. O anda annemlerin arkasındaki pencerede cadı kadını gördüm. Üzerinde sim siyah boydan giydiği bir kıyafet vardı. Bu anaların hazırlığını yapmış gibiydi. Eğildi pencerede dişsiz ağzı ile bir gülüş yaptı .
Mahluk bana daha çok yaklaştı, ağzımın dibine kadar geldi ve şu sözü söyledi.
LN YAKUNA SARABAN HAZiHi ALMARRA ( Bu sefer rüya değil )
bu zamana kadar rüyalarımda da gerçeklerim de de bulunan, beni her an gözetleyen ve en savunmasız anlarımda beni hayattan koparan mahluk karşımdaydı ve birbirimize bakıyorduk…

Artık evlenme vaktim gelmişti ( Bir insan ile ) ama ne işim vardı , ne de param vardı. Ama annem babam bir an önce işe girip kendime çeki düzen vermemi istiyordu. Ben ise geceleri gündüzüne, gündüzleri gecesine karışmış bir baltaya sap olmayan bir adamdım. Şehirde ev almıştık o zamanlar kredisi duruyordu. Kaba inşaat olarak alıp içini yaptırmıştık. Şehirde bir işe girdim. Zamanla kazancımda olmaya başlamıştı kendimi dışarıdan düzelmiş gibi göstersem de her gece o alemde yaşıyordum aslında…
Arkadaşlar edinmeye başladım. Hatta kız arkadaşlarım bile oldu. Ama duyguları alınmış bir insandım ben. His olarak başka düşüncelerim yoktu. Ama bu olaylar benim hükümdarlığımın sonunu ve köleliğimin başlangıcı olan olayların başlangıcıydı.

- olayları yarın harfi harfine anlatacağım. Hikayenin sonu yaklaşıyor. Sonuna doğru en kötü olayları yaşadım. Şu anki durumumdan da bahsedeceğim. Yarın görüşmek üzere.


hikayeyi çalan huur çocuğuna pirim vermeyin orijinali buradadır

http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

Aklımı kaybedecektim, Ailem oradaydı, evden çıkan ışıklar öylesine yoğundu ki evin camlarından sarı sarı ateş gibi fışkırıyordu. Artık yolun sonuna geldiğimi, bu gecenin hayatımın sonu gecesi olduğunu, buradan asla kurtuluşum olmayacağını düşünüyordu kafam kendi kendine… Ne yapacağımı bilemedim. Evin doğru koştum, ilk geldiğimizdeki camdan baktım. Evde tavanda löküs yanıyordu. Annem , babam, dedem … herkes oradaydı, aynı şekilde duruyorlardı. Hemen içeri girdim. Başları yere eğik gözleri kapalıydı, ama yaşadıklarına emindim. Sanki biri onları uyutuyor gibiydi. Evin içinde bağıra bağıra cadı kadını aradım. Löküs ün olmadığı odalar zifiri karanlıktı. Çildırmamak mümkün değildi, böyle bir perişanlık ve imkansızlık olamazdı. Cadı kadın evde yoktu. Dışarı bakmaya çıkacakken bir anda dışarıda ayrı bir ışık yandığını fark ettim. Yandan vuran ışık eşliğinde belirli bir eksen etrafında dönen binlerce mahluk gölgesi vardı. Onu gördüğümde bayılıcak gibi oldum. Kaçmam gereken bir yer ama ailemi bırakıp kaçamıyordum. Aklıma dua etmekten başka çare gelmedi. Dua ederek annemlerin yanına koştum. O ara mutfağın içi camından da bana bakan üst üste yığılmış kırmızı gözleri gördüm. Gözlerini bana dikmişlerdi. Durumu an ve an yaşıyordum. Bilinç bulanıklığım dahi yoktu bu olanlara rağmen , Arkama bir döndüm bu sefer annemlerin oturduğu küçük pencerenin arkasında da diğerlerinden daha irice olan 2 çift göz gördüm. Bana doğru bakarken gözlerindeki ateş dalgalanıyordu. O ateşin içinde kendimi gördüm. Bana nasıl bir şey yaptılarsa bayılamıyordum bile korkudan. Artık kendimden bile geçtim ailemi düşünüyordum….

Kadın elini diline sürüp mum u söndürdü. Çok zor bir imtihandan geçiyorsun , bunlar sana iki seçenek sunuyorlar dedi. Ne seçeneği dedim.
Ya bu cinlerden biri ile evleneceksin, ya da seni öldürecekler dedi. Bunu duyunca o kadar gerildim ki.. Ne evlenmesi öyle şey mi olur, bu ne saçmalık, beni bu hallere siz soktunuz. Şimdide benimle oyun mu oynuyorsunuz dedim. Öylesine sinirlenmiştim ki. Ben sizi öldürmeden onlar beni öldürseler iyi olur dedim kadına bakarak. Annem, babam, dedem, ananem hiç ama hiç birinden çıt çıkmıyordu. Onlar sanki odada yoklardı. Bedenleri karşımdaydı ama kendileri adeta put gibi duruyorlardı.
Baba dedim ses yok….. Dede dedim yine ses yok….. Sonra kadın seni duyamazlar dedi. Kadın onlara ne yapmıştı bilmiyorum. Kalktım babamı salladım, babam uyuyordu resmen, ama otururken hepsi nasıl uyuyabilirdi. O anda kadının söndürdüğü mum tekrardan yandı. Hoca ve damadı ayağa kalktı dışarı çıktılar. Gidiyorlardı .. Nereye dedim cevap bile vermediler. Kapıdan çıktılar peşlerinden gittim bir baktım ki çitlerin başlarında ki kargalar yeniden fanus olmuş ışık yanıyor. Arkamı döndüm evin içi ışık saçıyor. Aman Allah’ım ne oluyor dedim aklımı kaybedecektim. Ailem içerideydi kaçamazdım. Onları bırakıp gidemezdim. Mecbur geri dönmem gerekiyordu. Şerefsizler bizi tekrardan tuzağa düşürmüşlerdi. Sanki yarım kalan bir işmiş gibi geri gelmişti hoca , ama şimdi bırakıp kaçtı. Bunların hepsi bir oyunmuş. Artık yalnız başıma kalmıştım.
http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

Dedem tekrar tekrar denedi, fakat kalan mumlar nedense kendi kendine sönüyordu. Bunun sebebi onların güçlü olmasıymış. Şerlilere kapıları açan mumları, kendileri söndürerek o kapıdan geri gidiyorlardı. Bu nasıl bir güçtü? Bunlarla baş edebilmek için ne yapmam gerekirdi? Fiziksel boyuta geçiyorlardı artık ve bana fiziksel müdahale de bulunuyorlardı. Dedeme ister istemez sitem ettim. Başka yolu yok mu bunlardan kurtulmanın. Hayatım bitti dede. Kimse ile arkadaş bile olamıyorum. Benim bu halimi gören benden uzaklaşıyor. Ben ne zaman normal insanlara döneceğim dedim.
Dedem konuşmalarımı dikkate bile almadı. Kaldırdı mumları, zaten hepsi sönmüştü. Bana da bardağı verdi. Serentinin altında kazma var toprağı biraz eşele bardağı oraya dök, bardağı da at dedi.
Dışarı adımımı atar atmaz evin önündeki fındık bahçesinin aşağısında bir ışık yanıyordu. Eğilerek gidip baktım. Aşağı da 4,5 kişi vardı ama o saatte dedemin bahçesinde kim olacaktı yani? Bardağı falan bıraktım yere hemen dedeme çağırdım. Dedem geldi aşağı taş atmaya başladı. Dedemin attığı taşlar bize geri gelmeye başladı. O kadar mesafeden yukarıdan aşağı taş gelme şansı yok zaten, hem de ağaçlara vurur yani. Hemen içeri geçtik o ara ben bardağı dökmeyi unuttum. Aklıma bir yarım saat sonra geldi. Hemen dedemle beraber dışarı çıktık tekrar. Bardak duruyor ama içi boş. içindeki benim idrarım buhar olmuş sanki. Dedem bana biraz bağırdı neden dökmedin diye ama dökmeden önce olanlar yüzünden unutmuşum.

hikayeyi çalan huur çocuğuna pirim vermeyin orijinali buradadır

http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

Up up up

Rez aldım

Up up up

Bana böyle hikayelerle gel

Rezerved panpa

Rez aldım

rıdvanın damadı ortalığı kasıp kavuracak

okudum ben bunu

SÖZLÜKTEN ALIP SÖZLÜKTE PAYLAŞMAKTA NE OLUYOR PiÇ EVLADI.

BU HiKAYE 2015 DE YAZiLMAYA BAŞLANDI. YAZAR BENiMDE COK SEVDiĞiM BiRiDiR
BUYRUN GERCEK LiNK
http://www.incisozluk.com...dan-%C3%B6nce-arkana-bak/

rezverd

Hadi panpa hızlı ol seni bekliyoruz