selamunaleyküm beni tanıyan tanır 24 yaşında işsiz bi panpanızım
ilkokulun ilk gününü hayatta unutmam neyse hemen olaya geçelim

okulun ilk günüydü ağlaya zırlaya annem beni okula zütürdü neyse geldik okula sınıflar falan derken annem müdüre gitti geldi sonra beni sınıfıma zütürdü. kimseye bulaşma, sınıfını unutma, hocanı iyi dinle falan öğütler verdi bende he diyip geçiştirdim.
bilirsiniz ilk ders tanışma dersidir herkes kendini tanıttı derken teneffüs zili çaldı hepimiz koşturarak teneffüse çıktık ben tek takıldım falan neyse içeri girme zili çaldı.
bizimkilerin hepsi içeri girdi ben hala tek başıma geziyorum. neyse bende girdim içeriye. bi katta 4 sınıf vardı. (zaten 2 katlı bina amk) bizim sınıf 1. kattaydı (en azından onu unutmamışım) orda 4 sınıfın 3 ünün kapısı kapalıydı bende ilk derste millet kendini tanıtırken bizim sınıfın tembel olduğunu anladım ve kapısı açık olana girdim
bi baktım bunlar bizimkiler değil hemen arkamdanda hoca girdi. lan bu bizim hoca değil. hoca bana yerine otur dedi. oturdum sonra ağlamaya başladım. hoca dedi ne oldu falan sonra beni dışarı çıkarttı kendide geldi ne olduğunu sordu biraz hava almam için bahçeye çıktık. bi baktım annem bizim hocayla tartışıyo oğlum nerde diye bağırıyo. bende anneme doğru koştum sarıldık sonra annemle beraber eve gittik.

Bu sayede hem okulun ilk günü okulda sadece 1 saat durdum hemde hayatta unutmayacağım komik bi anım oldu.