ilkokulda başımdan geçen bu hadise, şerefsiz bir insan olma yolunda ilk adımımdır panpalarım...
sınıf 1 yada 2 tam hatırlamıyorum orasını. tahminim 30-35 kişilik fakirler ve babası işsizler sınıfındaydım. zaten önlüklerimizin halinden ne biçim pis fakirler olduğumuz hemen anlaşılırdı. beslenme çantamızda kuru soğan, pattis falan olurdu. neyse amk durumu anladınız konuda bu değil. konu salyalı volkan.
volkan kimdir derseniz eğer, bu benim ilkokuldan ortaokula kadar sınıf arkadaşımdı. engelli birisiydi. engelide geçici birşeydi tabi. sadece küçük bir ameliyat yeterliydi ama aşırı fakir, hatta fakirin bile fakiri olan insanların yaşadığı yerden bahsediyoruz dıbına koduklarım ameliyata vercekleri parayla ekmek alırlar lan. neyse. bu elemanın tükürük bezlerinde sorun vardı böyle habire salya akardı. akşam olduğunda hastalığını bilmeseniz, lan yağmuramı yakalandınız dersiniz öyle bişey. allah vermesin ne diyim.
sınıf öğretmeni ekrem beyaz... hala unutmam adını. 1.50 boyunda bi adamdı ama siniri boyundan büyüktü adamın. uçan kuşa sinirlenirdi.
olaylar şöyle gelişti...
liseliler bilmez eskiden yeşil silgiler vardı. ama adı silgiydi sadece, silmezdi kağıdı yırtardı amk. şöyle bişey...
http://www.incicaps.com/r...4a533f08467e640cbb98.jpg/
ailemizin olmayan imkanlarıyla aldığı bu silgileri biz koparıp birbirimize atardık. yine öyle bir gündü, herşey normaldi...
şeyma diye bir kız vardı ben ona aşıktım o zamanlar şeyma sonradan şakirt babası tarafından berdel yapılmış olabilir emin değilim.
ben ona fırlatıyodum. bu engelli volkanda salça oldu oda atıyo kıza. sinirlendim tabi... büyük bir parça kopardım, deli gücümle fırlattım volkan'a doğru... dıbına koduğum silgisi ordan burdan sekip tahtaya uzun uzun bişiler yazan ekrem öğretmenin kel kafaya isabet etti...
adamın sınıfa dönüşünü görmeliydiniz, döndü birden en öndeki sıraya bir yumruk indirdi. kim attı lan onu diye bas bas bağırmaya başladı. kimseden çıt yok. daha çok dellendi ekocum sıraları yumrukluyo eline aldı koca bi tahta cetveli vardı bunun dolanıyo bağırıyo kim kim diye.
işte ilk şerefsizliğimi adiliğimi yapıyorum...
- öğretmenimmm volkan attı. dedim...
anlamsız bir şekilde bütün sınıf "volkan attı" "evet o attı" "bende gördüm o attı" gibi yalanlarla desteklediler beni. arkalarda oturan volkan ise şoktaydı, hastalığından dolayı düzgün konuşamıyorduda... eko ona doğru koşarken hiç birşey diyemedi. yalan ben yapmadım iftira ediyolar diyemedi garibim. anlatmaya çalıştı eko ona doğru depar atarken ama zamanı yetmedi...
küçük dev eko bunu yakasından tuttu ve yukarı kaldırdı, volkan artık havadaydı. salyasının akışı hız kazanmıştı korkuyordu. öğretmen onu sürüye sürüye tahtanın oraya çıkardı. hakaret etmeye tokatlamaya başladı el kadar çocuğu. ama bildiğin gibi değil çok sağlam indiriyodu tuttu bunu sınıfın kapısına vurdu ardından yere fırlattı ve birkaç tekme indirdi. kaldırdı bidaha küfürler eşliğinde ve öyle bir tokat indirdiki volkanın tükürükleri tahtaya fırladı boydan boya. volkan resmen uluyordu amkına koyim ya uluyodu komalık etti. kafasına kafasına indirdi. sürüye sürüye zütürdü yerine oturttu ordada baya dövdü. sınıftaki kızların bir bölümü ağlamaya başladı. eko bıraktı bunu gitti masasına oturdu ağlamaya başladı. çok ciddiyim lan o zamanlar en az 50 yaşındaydı o adam ve hüngür hüngür ağlamaya başladı. cebinden maltepesini çıkardı sınıfın içinde yaktı biraz içti çıktı dışarı. volkan ise başını masaya koymuş baygın baygın hıçkırıyordu.
ertesi gün ailesi filan geldi bu hasta arkadaşımızın. hocayı çağırdı müdür orda noldu bilmiyorum. ama sınıfa döndüğünde volkanın yanına gitti öptü filan özür diledi. konu kapandı ama sadece orada kapandı.
yıllarca şeyma ve ben dışında kimse bilmedi bunu. o gün o gariban benim yüzümden olağanüstü bir dayak yedi resmen koma oldu. öğretmenim benim yüzümden ağladı. bu başlıbaşına bütün sınıf için tramvaydı lan. o gün çok korktum şimdide yaptığım bu adilikten utanıyorum. bigün volkanı görürsem özür dilicem amk anlatıcam olayı hakkını helal etsin. belki burdan okur dicem ama ortaokulda bile okumayı sökememişti okuyacağını sanmıyorum neyse...
