ilkokulda sınıfta rus bir kız vardı

kızın ismini vermiyim ifşaa olmasın ama tr ye yeni gelmiş bir kız uzun düm düz sarı saçları var suratı elips gibi uzunca, gözleri mavi bildiğiniz manken ama hakkaten manken fotolarda gördüğünüz kızlardan. neyse biz hep 4 kişi takılırdık. bu benim önümde otururdu ben buna hep meme, am falan derdim ilkokul 1 deyiz daha. bu kızda önce gülerdi sonra hocaya gider söylerdi o ruslarda klagibtir yarım türkçeyle bana şunu söylemek gibisinden cümleler kurardı o sevimli sesiyle. hoca pis pis sırıtırdı sonra kızardı bana.

neyse yıllar geçti 3. sınıf bittiği yaz malesef şehir değiştirmemiz icap etti. o zamana kadar hep birlikte takıldık hep. ne güzel günlerdi ama hepsi bitmişti bizim için. gideceğimiz gün bu kız bizim eve gelmişti. gözleri kıpkırmızıydı. elinde kendi yaptığı bir hatıra vardı. bizim fotoğraflarımızı çıktı alıp kartona yapıştırmış zavallı kız çok üzülüyordu. arabaya binmeden önce sarılıp öylece kaldı bi yandan da ağlıyordu hıçkıra hıçkıra. ben ise kolyemi çıkarıp onun boynuna takmıştım.

yıllar geçti panpalar o zamanlar ne telefon var ne internet irtibat kurmak mümkün değil bizi birbirimize bağlayan tek şey kolye ve karton el işi. o karton hala bende durur belki caps atarım sonra. neyse işte ben geldi üniversiteye.

@6 yol 199s ler panpacım

neyse işte ben üniversiteyi kazandım. gidip geliyorum derslere. bir gün yemekhanede arkadaşlarla yemek yerken karşı masada bişey gördüm. bir kız var kız bana nedense tanıdık geldi çok eskilerden tanıdık pek önemsemedim yemeye devam ettim yemeyimi. akşam eve gittiğimde ders çalışacaktım yanlız kitabı koyduğum yeri bulamıyorum heryere baktım yok. dolabı açtım zeminde bir karton. aldım baktım kızın bana verdiği hediye var. bi anda kafama bişey dank etti.

ertesi gün kızı okulda aramaya başladım poşetin içersindede karton duruyor. öyle okulu dört dönüyorum. baktım böyle olmuyor tek tek her binaya girip geziyorum ama yok amk. hiç biyerde yok. 1 hafta kızı aradım didik didik ama nafile. tam o günde boş çıkacak ben eve gidicem baktım karşıda bigibletin zincirini söken bir kız var sarı saçlı hemen yanına koştum elimde poşet sağa sola sallanıyor.

nefes nefese koşuyorum yetişiyim diye tam bigibletin pedalına basıcakken en son arkadan bağırdım hey beni bekle diye bi yandan da elimi kaldırıyorum bekle beni gibisinden. kız durdu ve arkasını döndü bana. suratında bi şaşkınlık vardı.

bi kaç sn baktı bi anda suratı değişti şaşkınlıkla karışık bişeyler oldu. elimden hızla kartonu çekip iyice baktı bi bana baktı bi fotolara baktı. bi süre konuşmadık öylece durduk. kartona bakarken resmin üzerine bir damla düştü ardından bana döndü yüzünü gözleri o gün olduğu gibi kırmızı ve yaşlıydı. hemen boynuma sarıldı panpalar. sarılmasına karşılık verdim elbette. öylece biraz durduk hiç konuşmadan. hafif hafif burnunu çekiyordu omzumda. ilk önce kız konuştu. çok çok üzgünüm tanıyamadım seni diye önemli değil canım dedim. ardından o kadar değişmişsin ki dedi. kıza çok büyük saygım vardı panpalar annem bir bu kız iki o kadar saygılıyımdır. kızın telefonu çaldı konuştular kız yok bişeyim dedi sonra çok eski bir arkadaşımı gördüm onun sevinç gözyaşları dedi ve bana baktı gülümseyerek. en son kız tamam hayatım 1 saate görüşürüz dedi ve kapadı telefonu.

kız mahcup bi şekilde durumu anlattı arkadaşıyla buluşacakmış o kadar çok özür dilediki ayaklarıma kapanacak sandım bir an. kız bigiblete atladı ben de ters istikamete doğru yürümeye başladım elim cebimde. içim bi tuhaf olmuştu işte. tüm o anılar canlanıvermişti kafamda. birikte oturup pokemon izler bi yandanda annesinin bize yapıp önümüze koyduğu aburcubur tabağını yerdik, ardından ateri oynardık birlikte hep kız oyunu oynardım mecbur. bi keresinde omzuma almış birlikte ayağa kalkmıştık kızın elinde tabanca vardı televizyondaki bin kurusu köpeğe nişan almaya çalışıyor bi türlü vuramıyordu gülmekten kriz geçiriyordu kız. bende gülmekten kırılmış öne doğru istem dışı eğilmiştim kız yere yuvarlanıp kafasını sehpaya çarpmıştı nasıl korkmuştum size anlatamam acile zütürmüşlerdi kızı ucuz atlatmıştık. 1-2 gün hastanede kaldı gece bende kalmıştım yanındaki yatakta pederle. birbirimizi çok fazla seviyorduk kısaca. hatta birbirimizin elini kesip kanları birleştirmiştik bundan böyle kan kardeşiyiz diyerekten.

mahallenin bin erkekleride bizi kıskanırdı devamlı kavga ederdim. kız mısın lan bizle değil kızlarla takılıyorsun derlerdi boyum ortalamanın çok üzerinde olduğu için alayının dıbına koyuyordum o ayrı konuda mahallede herkesle papaz olmuştum. bi tarafım farkındaydı aslında bunlar beni kıskanıyor diye içimden geçiriyordum devamlı. böyle anılara dalmış durağa doğru yürürken arkadan birisi bağırıp duruyordu bana. gittikçe yaklaşıyordu. ben anılara daldığım için hiç bişeyin farkında değilim. yanımdan bigibletlinin biri hızla geçip önümde durdu anca kendime gelebilmiştim. gelen kan kardeşim rus kızdı. heyecanlanmıştım bi anda. kız nefes nefeseydi. telefonumu sana vermedim az kalsın bi daha birbirimizi kaybedecektik diye güldü. birbirimize numaralarımız verip rehbere kaydettik tekrar vedalaşıp ayrıldık.

akşam olduğu zaman kız beni aradı telefonda konuşmaya başladık kız tekrardan özürler dilemeye başladı zor ikna edebildim. adresimi falan aldı ardından vedalaşıp telefonları kapadık. ertesi sabah kapı çaldı açtım baktım kız kapıda merhaba sana süpriz yapalım dedik dedi mutlulukla. hadi giyin hemen bugün birlikte takılacaz dedi. iyi dedim sevinçli bir şekilde. kızı eve aldım ben giyinirken sen kanepede otur diye. etraf pislik içersindeydi kız sağa sola bakıp duruyordu. 1 hafta önce 2 yıllık sevgilimden ayrıldığım için hayatım altüst olmuştu evimde dahil. 2+1 dairede tek yaşıyan biri olduğumdan temizleyecek adam yoktu benden başka.

hemen üzerime t-shirt geçirip kot pantolonuda altıma çekip 2 dk da çıktım odadan. kız üzerime bakıp böyle üşürsün ama dedi ve koltuğun üzerindeki ceketi alıp bana uzattı. el mahkum giydim tabiki. dışarı çıkıp siyay bir voksvagen boraya doğru yürüdük. arabanın camı açık içerde gözlüklü bi eleman vardı. kız hadi atla ön tarafa dedi bindik birlikte. şöför koltuğundaki çocukla tanıştık. çocuk pek sevecen birisi değildi artist biriydi amk. daha ilk dakkadan tav olmuştum kendisine tabiki de bişey dememiş nezaketimi bozmamıştım. kız kıpır kıpırdı devamlı benden ve geçmişten konuşuyor devamlı gülüyordu. arkadaşıda tam odundu hep tepkisi hıhı oluyor kafayı sallıyor kısa şeyler söylüyordu.

biz arabada sohbet ederken biraz ilerde polis bizi çevirdi. ehliyet ve ruhsatı istedi. arabanın güneşliğinı indirdi almak için bizim eleman o siperliği açar açmaz oraya sıkıştırdığı bir resim vardı kızla birlikte bu eleman sarmaş dolaş fotoğrafı. arabanın sahibi olan çocuk kızın sevgilisiydi anlayacağınız.

önce lüks bi kafe-bar ayarında bi yere girdik. oturduk masaya başladık sohbete. millet bize bakıyordu büyük ihtimal hepsinin gözü kızdaydı. bayağı bi sohbete başladık. muhabbet hep benim üzerimden gidiyordu hep anılar konuşuldu. en son çocuk dayanamadı ve aman boşverin geçmişi dedi ve kıza sarılıp kıza doğru gülümseyerek yakında biz evleneceğiz dedi. kız ise aman bi dur şimdi sırasımı diye çıkıştı hem daha 6 ay oldu nişanlanalı dedi çocuğa doğru. çocuk ise bi kaç aya evlenicez ne önemi var diyip dudağına öpücüğü konduruverdi.

@40 ferre izlemeye gidiyorum ben yarın ederim sabaha