ilkokulda köy okulunda okuyordum. herkes gibi bizde tenefüste koşar oynardık. kim der di ki bu benim başıma gelecek. yine bir tenefüs çılgınlar gibi am kovalarken. ayakkabı bağcıklarım sobanın altındaki ince demir çubuğa takılmasın mı. soba yerle bir oldu. bunu gören arkadaşlarım mamun taklidi yapmaya başladılar. orangutanlar gibi zütlrini kaşımaya, ayırmaya başaldılar.(böyle gülme mi olur.) ben ise yerde boylu boyunca uzanmış yatarken . bi baktım bizim hoca geliyo.ben de haman köşeye pustum. hoca bizim sınıftaki çocukları görür görmez tokatları sıralamaya başladı. benim de bu sahneyi izlerken zevke gelip tualete koşmam bir oldu.

edit: soba düştükten sonra sınıf yanmadı sonra mantık hatası olarak yazmayın ya da sormayın.