yanlış hatırlamıyorsam o zamanlar 5. yada 6. sınıfa gidiyordum. Ergenliğimizin ilk zamanları daha böyle erkekler arasında birbirimize küfürlü erotik fıkralar anlatıp gülüyoduk falan hayat güzeldi. Bizim okulda drama dersimiz vardı çarşamba günü son saat genelde boş geçerdi hoca gelirdi sohbet muhabbet falan sınıf hocamızın dersi. Yine bir gün geldi bu dedi bu gün herkes fıkra anlatsın sırayla dedi. Bende hemen dedim şu arkadaşlardan duyduğum fıkrayı anlatayım.Çıktım başladım anlatmaya:

Kralın taş gibi afet bir kızı vardır. Güzeller güzel görenin dili tutuluyor. Bizim garip temel de buna tutuluyor tabi. Kızın adı da giboni. Ne yapsam nasıl etsem diye düşünürken temel kral kızının doğum gününde bir kutlama yapıyor tüm halkı çağırıyor. Temelde koşa koşa gidiyor tabi. Kutlama bitince herkes gidiyor temel gitmiyor. Kral soruyor buna neden gitmiyorsun diy temelde evim yok benim bu gece burda kalsam olur mu diyor kral olamz falan diyor ama kızı giboni kalsın baba banada arkadaş olur diyor kral mecbur kabul ediyor. Gece yarısı sesler geliyor işte kral bağırıyor kızına -giboni -giboni diye Temelde geri bağırıyor -gibtim oni -gibtim oni diye (fırka tam böyle olmayabilir hatırlayabildiğim kadarıyla)

böyle gibimsonik bir fıkra işte ben bunu anlatınca sınıf bir mal oldu sonra erkekler hunharca gülmeye başladı. Hoca çağırdı beni yanına bu ne oğlum ne anlattın sen diyip okkalı bir tane yapıştırdı bana. Bende ağlaya ağlaya çantamı alıp koşa koşa çıktım okuldan.