özet : ilkokulda başıma gelen bir olay bugun cocugun birinin başına geldi ve duygulandım.

Bugün başıma gelen olay belki bir çoğunuzu giblemeyecek ama ben duygulandım be ağalar. Sizinle paylaşmak istedim. hiç unutmam beyler ilkokulda harçlık almazdım evden. Ama hiçte sorgulamadım bunu. Neden ailem bana harçlık vermiyor diye. Evden getirdiğim beslenmemi yiyordum. Bu zoruma gitmezdi ki çok normaldi. Zaten o zamanki deyimimizle örtmenler kızıyordu ( şimdi düşünüyordumda ne karışıyorsa gibikler). bizim okulun tam yanında cami vardı beyler. Okuldan çıktık bir gün ilkokul 2 ye filan gidiyorum. Hem mahalleden hemde sınıf arkadaşım olan eleman gel caminin çay ocağına gidelim kakao içeriz dedi iyi dedim gittik. Oturduk oraya. Bende para yok tabi. Benim çin para o zmanlar babada olur bide yaşı çok büyükse abide olur o kadar amk. Çocuk bitane kakao söyledi içiyor. Bende mal gibi oturuyorum amk. bin bana söylemedi ama ilginçtir ki hiç zoruma gitmedi. Oturdum izliyorum öyle. Kakaosu bitsinde eve gidelim diye. Dayının biri yanaştı yanıma sen neden içmiyorsun dedi. Hiç çekinmeden param yok benim dedim. Adam gitti bitane kakaoda bana getirdi. yok içmiyecem ben dedim param yok ödeyemem. Adam al oğlum parasını ben verdim dedi. teşekkür ettim içtim. Mutlu olmuştum amk. Ordan çıktık eve gidyoruz. Çocuk gel tost yiyelim dedi. iyi dedim yine gittim. Amk kabullen işte da. Paran yok ne takılıyorsun peşine. gittik çocuk tost söyledi. Hemde sucuklu. Ozamanlar sucuğu biz babamın maaşından maaşına görüyoruz. Nyse ordan da çıktık eve gittim. akşam yemekte babama anlattım durumu dedim bugün böyle böyle oldu amca bana kakao aldı bende içtim dedim. Ama en ufak bir art niyet olmadan. Babamın canı sıkılmıştı hatırlıyorum. Kalktı sofradan yemedi bişey. Ben tabi çocuğum ayıkamadım durumu. Yumuldum yemeğe. Sabah annem harçlık verdi bana. Bu ne dedim. harçlık oğlum dedi. bişey demeden aldım cebime koydum gittim okula. yemedim parayı aksam geri meri isterler diye. geri geldim para soran yok. Çok uzun zaman sonra anladım ki babam benim arkadaşlarımdan geri kalmamam için artık bana harçlık vermişti ve benim o akşamki anlattığımı " siz bana neden harçlık vermiyorsunuz " olarak algılamıitı ama harbiden niyetim o değildi.

Bugün işten gelirken acıkmıstım dedim şurda bi tost atıştırayım. Girdim tostçuya. 3 tane çocuk var. 1 tanesi yiyor 2 tanesi bakıyor. bende goralı söyledim bitane bende yiyorum. aklıma yıllar oncesinde yasadıgım bu anım geldi. Çocuklardan yemeyenlerden birine siz neden yemiyorsunuz dedim yiyesimiz yok dedi. Ağlayacaktım resmen. Tostçuya söyledim çocuklarada tost verirmisin diye. Çocuklara tost bide ayran söyledim.

bunu yaptım diye anlatmıyorum. bundan prim kazanacak kadar huurçocugu değiim. en faza 7-8 liralık hesap fazla ödedim. Ama o çocuklarda kendimi görmüştüm. ve ben onlar kadar akıllı değildim. çünkü benim cebimde param yoktu bana sen neden içmiyorsun dediklerinde param yok demiştim. onlar ise parası belki vardı belki yoktu bilemem ama yiyesimiz yok demişti.

şimdi ki nesil çok akıllı çook.. Maşallah hepsine.

edit : trend olmuşuz beyler ama inanın amacım trend olmak yada prim yapmak değildi. sadece o an hissettiklerimi yazmak istemiştim ben.