0
sene ilkokul üç. şu an detay veremeyecek kadar kayıtsızım o zamanki halime, sınıftaki hallere, durumlara. bir kadın var iste, iyi bir kadın, tahtada anlatıyor bir şeyler, bazen oturuyor, bazen kalkiyor, kiziyor bazen, her gun ayri elbise uzerinde, her gun ayri ifade suratinda. onlar ortmenim diyor ona. ben zorunda kalmadikca demiyorum, ben iyi kadin diyorum.
o zamanlar bende pazartesi sabahlari yapilan torene girmeme takintisi var. elimden gelen her $eyi yapiyorum pazartesileri okula gec kalabilmek icin. annem corap giydiriyor mesela, cikariyorum sakliyorum corabi, onlugumun uzerine sut dokuyorum bilerek, ayakkabilarimin bagciklarini birbirine bagliyorum vesaire. gene boyle bir pazartesi i$te, gec kaliyorum okula. yuzlerce delinin hep bir agizdan bagirdiklari bolum bitmi$, siniflara dagilmi$lar. ben de sinifima dogru kucuk adimlarla yol aliyorum koridorda. duruyorum sinifin onunde, caliyorum kapiyi. kapiyi acan yok tabii, kendin acip giriyorsun. iyi kadinin yanina gidiyorum, annemin ozurlerini sunuyorum, tam yerime oturmak icin sinifa dogru donuyorum ki! o da ne! biri oturuyor yerimde. uzun saclari ve etegi var. ve hayatimda ilk kez onun gibi birisini goruyorum. ve yerimde oturuyor. ilkokul ucteki bir er ki$inin a$ik olabilmesi icin gereken her $eye sahibim. hemen a$ik oluyorum hic vakit kaybetmeden. suratina aptal aptal baka baka siraya dogru gidiyorum. oturuyorum yanina. tani$tiriyor ogretmen bizi. yeni sira arkada$im inanc. inanc. merhaba inanc ben seni gorur gormez a$ik oldum. bunun otesinde memnun oldum. merhaba inanc, sevgilim.
gunler gunleri kovaliyor, aylar aylari. bu arada salak emre hala billur'u kovaliyor. (emre butun bir ilkokul hayati boyunca derslerde defterine temel reis cizip tenefuslerde billur'u kovalayan bir arkada$. $imdi ferregrafik bir cizgiromanda ciziyor olmasi cok mumkun) inanc'la her $ey mukemmel gidiyor. sacini cekiyorum bir $ey demiyor, defterini boyuyorum bir $ey demiyor, bilegini isirarak saat yapiyorum bir $ey demiyor.. gunlerden bir gun ben biraz fazla ileri gidiyorum, inanc'in oturacagi yere silgi koyuyorum, inanc oturuyor. basiyor cigligi sonrasinda. tenefusteyiz, iyi kadin sinifta. inanc dayanamiyor sanirim, gidiyor anlatiyor ne yaptigimi. iyi kadin guluyor, bana donup "sen inanc'la niye bu kadar ugra$iyorsun seviyor musun yoksa onu?" diye soruyor. kaynar sular. iyi kadin, ne yaptin sen. hayir diyorum, ne sevmesi. ne sevmesi yaa diyorum, ve tekrar, ne sevmesi hayiiir. bu tepkim kar$isinda ikisi de $a$iriyorlar, ikisi de anliyorlar. nasil da utaniyorum. nefret ediyorum senden inanc.
upuzun saclari var inanc'in, kumral, dumduz. koyu kum rengi saclar, bal rengi gozler. etegi var inanc'in.
inanc'in babasi asker. ama ne asker. o kadar onemli bir asker ki bir gun okula, sinifa davet ediyor iyi kadin inanc'in babasini. konu$ma yapacak sinifta, sorularimiza cevap verecek. bunu ogrendigim gibi kafamda du$unceler akmaya ba$liyor. ter basiyor, titreme geliyor. ilk kayinpederimi sinif ortaminda gorecek olmanin gerginligini ya$iyorum. bir $ey yapmaliyim mutlaka; kendimi ona gostermeliyim, tanimali beni. ee kizina talibiz adamin. asker adamin. tanimali bizi, gozune girmeliyiz. planimizi yapiyor, can alici sorumuzu hazirliyoruz. gel bakalim asker, haziriz biz.
gun gelip catiyor. geliyor inanc'in babasi sinifa. kapidan iceri adimini atar atmaz inanc bagiriyor "aaa baba" diye oturdugu yerden, yani ba$imdan. halbuki biliyor o gun gelecegini, $a$irmasi yersiz. ama uniformali ya adam, onemli ya, inanc'inki yerinde bir pgiboloji, kim olsa yapar. babasi i$te. onemli adam.
konu$maya ba$liyor peder bey. anlatiyor da anlatiyor. i$te vatan borcuydu taramali tufekti bilmemneydi. sira geliyor sorulara. beni bir heyecan basiyor gene, agzim kuruyor, gozlerim karariyor. ama soracagim sorumu. kaldiriyorum parmagimi soz aliyorum. oturdugum yerden kalkiyorum. ve soruyorum.
- mehmetcik'e niye mehmetcik diyorlar?
sinif yerlerde. iyi kadin dahil herkes guluyor. inanc guluyor. peder bey guluyor. nefret ediyorum senden inanc. gulmesene. i$te sorum bu benim. elimden gelenin en iyisi. oyle bir soruyorum ki peder bey verecegi cevapla sirlarla ortulu hayatima i$ik tutabilecekmi$ gibi giriyor lafa. pur dikkat dinliyorum.
- eeaa cunku oyle demi$ler. e oyle olmuş.
sinif gene guluyor. cok normal bu, cunku hepimiz salagiz o siralar. peder bey ne yaptiniz. boyle bir soru bu şekilde harcanir mi. ben de koymaz miyim antimilitarist tavrimi peder bey. gorursunuz. oturuyorum yerima i$taa. hih. inanc senden nefret ediyorum niye guldun ki.
peder fasli fiyasko oluyor. o ak$am evde sormuyor adam "o $irin cocuk kimdi o soruyu soran?" diye. biliyorum, sormuyor.
inanc olmek uzereyim ben. her gun yanima oturuyorsun ama ilgin azaldi bana inanc. yazililarda surekli seni geciyor olabilirim, bunu sevmiyorsun biliyorum. ama ne yapayim inanc. cok salaksin sen. yani hepimiz salagiz ama seninki farkli bir salaklik. butun sinavlarin fiyasko. seni seviyorum.
bir gun inanc bana ciki$ta onu abisinin alacagini soyluyor. bir de abi cikti ba$imiza. pederde cuvalladik bari abiye hoş gozukelim, aklini alalim. ben sormadan o soruyor. taniştirayim mi sizi diyor. evet diyorum, olur.
ter icersinde, heyecanliyim. abisiyle tani$acagim inanc'in. acaba nasil bir tip, zuppenin teki mi acaba? artiz mi yoksa normal mi. gene bir okul gunu zehir oluyor tum bunlari du$unerek. sonra ciki$ zili caliyor. kapida inanilmaz bir yigilma. hepimiz salagiz, bu normal o yuzden. inanc'i buluyorum sinif kapisinin orada bir yerde. tam kendimizi di$ari atiyoruz, bir de bakiyorum inanc'in arkasinda bir not. montuna yapi$tirilmi$ bir kagit. devasa bir puntoyla "huur" yaziyor uzerinde. goz tansiyonum tavan yapiyor, ellerim titriyor. tam kagidi alacagim inanc yurumeye başliyor. inanc saga donuyor ben saga donuyorum, inanc dur diyorum, inanc beni duymuyor. inanc aniden duruyor sonra. aliyorum yapi$kanli kagidi. bakiyorum salak salak kagida. ben bunlari yaparken iki ki$i beni izliyor(mu$). biri elimden kagidi aliyor. kafami kaldiriyorum, cenesini goruyorum. biraz daha kaldirinca suratini gorebiliyorum. dev gibi bir adam once kagida sonra bana bakiyor. "gibtir git lan" ile ba$layan hayli uzun bir kufur ediyor. arkami donuyorum, koşa koşa cikiyorum okuldan. eve donerken agliyorum, yalnizim, inanc senden de abinden de nefret ediyorum.
ta$iniyorsun ertesi gun pilini pirtini toplayip. salak emre'nin yanina geciyorsun. emre billur'u seviyor inanc. sen de salaksin. benimle konuşmuyorsun artik. zaten ben de senden nefret ediyorum. etegin ve uzun saclarin haricinde bir hicsin sen. neyse ki dorduncu sinifta yoksun artik, babanla birlikte sen de cografya degi$tiriyorsun. seni ozluyorum ben. seni seviyorum. ve tekrar yalniz oturuyorum.
