ilkokul aşkımı yıllar sonra tavlama hikayem

rizörvıd

-devam ediyor-

-2.bölüm-
siyah uzun saçları, yeşil gözleri vardı. en sevdiğimden ee insan 7sinde neyse 70inde de öyle olurmuş işte ehehehe.. o içeri girdi ve annesi kapıdan kafasını uzatıp, "hoca hanım kusura bakmayın geciktik, ilk gün trafiği işte malumunuz" dedi. öğretmenimi ümit hanım "önemli değil efendim ama bidaha geç getirmeyin bu güzel kızımı bana" dedi ve güldü. sonra onu yanına çağırıp "madem en son sen geldin, kendini ilk sen tanıt" dedi. anlatmaya başladı "adım melis, modada oturuyoruz, bi tane ablam var, müzik dinlemeyi ve dans etmeyi çok seviyorum... " o anlatıyordu ama ben hayallere dalmıştım, anlatırken onun jest ve mimiklerini izleyip hayaller kuruyordum. konuşmasını bitirince öğretmenimiz "hadi sen de şuraya geç" dedi ve onu benim yanıma oturttu. çok heyecanlanmıştım. sonra kapı tarafından başlayıp sırayla herkes tek tek kendini tanıttı. öğretmen masasının önünde olduğum için sıra en son bana geldi. ayağa kalktım. melis de dönüp o yeşil gözlerini açıp bana bakıyordu. o kadar heyecanlıydım ki sadece adımı söyleyebildim. öğretmen "ee bu kadar mı?" dedi ve gülüp "ee evladım nerde oturuyosun ne yapmayı seviyosun anlatsana" dedi. ben de "üsküdarda oturuyorum, resim yapmayı seviyorum" dedim ve hemen yerime oturdum. o kadar heycanlanmıştım ki.
-devam edecek-

ayırtıldı!

ecdad giben padisah abiniz olarak size ilkokul aşkımı yıllar sonra tavlama hikayemi anlatıcam. işte bu da benim hikayem diyerek başlıyorum:

-1. bölüm-
bundan 11 sene önce önce, ilkokul 1. sınıfa başlamıştık. dün gibi hatırlıyorum. herkes ağlıyordu ama ben zaten 3 senedir anaokuluna gittiğim için alışkındım ve sıraları, tahtayı, panoları inceliyordum, çok garip gelmişlerdi bana. ayakta birtek ben vardım, herkes oturmuş ağlıyordu. içeri öğretmenimiz ümit hanım girdi. olduğum yerde kaldım, tahtanın önünde duruyodum. yanıma geldi ve elini omzuma koydu. sınıftaki dönüp, "merhaba çocuklar" dedi. bana da "merhaba, bundan sonra ben geldiğimde beni burda değil sıranda oturarak bekle tamam mı? bak burası senin yerin olsun, hadi bakalım" dedi ve beni öğretmen masasının önüne oturttu. sınıfa dedi ki: "evet çocuklar, ben sizin sınıf öğretmeninizim, ismim ümit, şimdi de siz sırayla kendinizi tanıtın." dedi. işte tam o sırada kapı çaldı ve hayatımı değiştiren o kız içeri girdi. görür görmez o minik kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlamıştı..
-devam edecek-