ilkokul aşkımı yıllar sonra tavlama hikayem

reservvvv

@100 aynen panpa ysk cok boşladı bizi

çok uzun hayatta okumam

okurum reservbed

ayraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaac

@95 bizim ysk da yazmıyor amk hiç aralarda okunur Edit vay dıbına çakim ya bitti .

hikayeyi ön hazırlık olmadan salladım beyler ondan çarpık oldu biraz sadece orta kısımları önceden hazırlıklıydı o yüzden o kısımlar güzel oldu.

@95 o kim dıbına kodumunu ne güzel hikaye uydurdum burda ayak üstü sizin için yine yaranamadık amk evlatlarına

-devam ediyor-

-25. bölüm-
sonraki günlerimiz çok güzel geçti. ama herşeyin bir sonu vardı. halamla benim istanbul'a dönme vaktimiz gelmişti. sabahtan melis bizi yolcu etmeye geldi. "çok güzel zaman geçirmemi sağladın teşekkür ederim" dedi "asıl ben teşekkür ederim, yıllardır seni unutamamıştım" dedim. "ben seni hiç unutmayacağım ama bi sene nasıl bekleyeceğim?" dedi. "merak etme ben senin için ankara'ya gelicem." dedim. dudaklarımız yine birbirine yaklaştı ve bu sefer hiç birşey engel olamadan birleşti. hayatımın en keyifli anını yaşıyordum. dudaklarımız 11 sene sonra, en sonunda birleşmişti ve artık birbirimize aittik...
-son-

-okuduğunuz için teşekkürler panpalar-

liseli bi binten ne beklersin ki amq okumam daha resmen sallıyo bin

yarak giben kelebekten senaryo çalıntıları yapmış çarpık yapılaşma terk okunmaz gidiyorum

riserva

çarpık seneryonu gibeyim bunu okuyanı da gibeyim. sakinim

http://inciswf.com/1284862991.swf

çizgi filmi lan bu dıbına kodumun

-devam ediyor-

-24. bölüm-
gece rüyamda yine öğretmenin melis'le beni ayırdığı o rüyayı gördüm ama bu sefer beni kaldırıp o rus kızın yanına oturtuyordu. uyanır uyanmaz hemen dışarı fırlayıp melis'lerin evinin oraya gittim. kapılarına oturup beklemeye başladım. melis ekmek almak için dışarı çıkacaktı. bekledim bekledim ve kapı açılır açılmaz ayağa fırlayıp "melis nolur yanlış anlama, hiç birşey olmadı" dedim. ağlamaya başladım. "inaniyim mi?" dedi. "evet nolur" dedim. "tamam inandım" dedi. sımsıkı sarıldım melis'e. bir daha onu bırakmayacaktım.
-devam edecek-

reserve

-devam ediyor-

-23. bölüm-
artık tamamen iyileşmiştim. melis'le beraber sabahları denize gidiyorduk. öğlenleri evde oturup akşamları çıkıp birşeyler içiyorduk. bi akşam yine beraber bi barda birşeyler içerken melis lavaboya gitti. o sırada taş gibi bi rus kız yanıma yanaştı. tanışmaya çalıştı yüz vermedim. fakat melis gelip kızı yanımda görünce herşeyi yanlış anladı ve basıp gitti. arkasından koştum ama "gelme gelme" diye bağırınca bişey yapamadım. bara geri döndüm. rus kız bana el salladı. aslında düşündüm de küçükken melis, burak binine gitmemiş miydi? ayrıca rus kız da taş gibiydi. yanına gittim. konuştuk biraz. sonra "let's go to your home" dedi. çıktık. eve girip içeri baktım, halam uyumuştu. kızla odama girip yiyiştik. iki posta attım. ama bi anda öyle pişman oldum ki. kıza gibtiri çektim. yatağa oturup ağlamaya başladım. ben nasıl bi hayvandım?
-devam edecek-

aşk tesadüfleri sever terk

-devam ediyor-

-22. bölüm-
sabah uyandığımda melis ve halam başımda bekliyorlardı. uyandığımı gördüklerinde halam "oo kahraman uyanmış" dedi. güldüm. "ne kahramanlığı ya?" dedim. melis "valla kimsenin yapamayacağı birşeyi yaptın" dedi. kalkmama yardım etti. oturduk kahvaltı ettik. melis'le beraber balkonda sandalyelere oturup aşağı izlemeye başladık. melis elimi tuttu ve "seni çok seviyorum" diyip yanağımdan öptü. "ben de seni" dedim. yine dudaklarımız birbirine yaklaştı, tam birleşecekti ki, kapı çaldı. içeri doğru uzanıp baktım, halam kapıyı açtı ve gelenler melis'in annesi ve babasıydı. halamla merhabalaşıp tanıştıktan sonra halam "balkondalar" dedi. yanımıza geldiler. babası "geçmiş olsun arkadaş, neler yaptın öyle" dedi ve güldü. sırtımı sıvazladı. annesi "geçmiş olsun canım, sana çok teşekkür ederiz" dedi. "yok efendim kim olsa yapardı" dedim. melis "kimse öyle bişey yapamazdı" dedi ve güldü. onlar da oturdu. 2, 3 saat muhabbetten sonra babası "arkadaş bu akşam benle rakı içer misin?" dedi. daha önce içmemiştim ama, "olur" dedim. akşam babası gitti rakı aldı geldi. rakı sofrasında babasıyla kanka oldum. futbol muhabbeti falan yaptık. gece giderlerken melis annesiyle babasına "ben kalıyim nolur?" dedi. halam "canım gerek yok bak koç gibi maşallah iyileşti sen annenlerle git yarın gelirsin yine merak etme" dedi. melis gerçekten de her gün sabahtan gelip, akşama kadar yanımda oturup benimle konuşuyordu...
-devam edecek-