üst edit: beyler hikaye bitmiştir okuyan herkese teşekkür ediyorum.
Gerçekmi değilmi buna siz karar verin!!!

Pederle sürekli tartışırdık. Ama bu sefer bayağı bağırdık. Ustelik tokat da atmıştı. Hiç dayak yemediğimden değildi içerlenmem. Lakin milletin içinde küfredip dövmesi oku yaydan çıkarmıştı...

Kışları şehirde yazları köyde geçirirdim. Çifçilikle uğraşırdık. Fazla kazanmamıza rağmen elimize doğru dürüst para geçmezdi. Bankalar saolsun iliğimizi sömürurlerdi. Babam da borçlardan dolayı sinirli bi adamdı. Sürekli bana bağırır benden hep fazlasını beklerdi. En son kararımı vermiştim evi terkediyordum. herkese babası aslan oğlum derken babam bana kendimi bildim bileli senden adam olmaz der dururdu. Evi terkedip kendimi ispatlamanın tam zamanıydı. Bi plan yapmalıydım. Para kazanmalıydım.

Haziranın başlarıydı. Antalyaya gitmeye karar verdim. Hem kalabalık şehirdi. Turistler falan vardı. Hemde bi kaç kez gittiğim için az çok biliyordum Antalyayı. Orda plajda turistlere abum sabuk şeyler satıp para kazanan amcalar gelmişti aklıma. Düşündüm biz kayısı üretiyoduk. Kg 8-10 liradan satıyoduk. Ama tv belgesellerinde kayısının dış ülkelerde kg fiyatının 30 dolara geldiğini gördüm. Tamam plan kafama yatmıştı. Ama tek olmamam lazımdı. Bi kaç kişi gerekiyodu bana.

Kuzenimi aradım niyetimi biraz belli ettim. Bana \"oğlum salak salak konuşma malmisin amk\" falan dedi. Bende işi dalgaya aldım. Şaka falan dedim. Geçiştirdim. Sonra dersanedeki arkadaşım geldi aklima onu aradım

Daha hava karanlık bile sayılirken evden çıktim. Yusuf zaten kapida bekliyodu. Çıktık yola 25-30 dk bekledik bi kamyona otostop çektik. Adam da zaten konyaya gidiyodu. Oraya kadar gelin dedi. Bindik giderken adam bize nereye gittiğimizi falan sordu. Yusuf az daha içine ediyodu.

Kamyoncu: eee gençler anlatın bakalım Antalya da ne işiniz var.

Yusuf: valla yaptık bi çılgınlık amca

Kamyoncu: ne çılgınlığı lan sabahın bu saatinde hayırdır...

Ben: yok bee amcaa halamgile gidiyoruz tatil falan yapicazzz işte...

Dediysemde adam kıllanmışti bayaa ama yinede bişey demedi. öğlene doğru Konya'ya vardık.

Konyada bi çorba içtik. Derken baktım babam arıyo(!).
Yusufla göz göze geldim. Açıkcası baya bi heyecanlandımda. Yusuf açacakmısın diye sordu. Yok dedim. Birden abartılı Türk dizileri geldi aklıma. Amk hattı çıkartıp kırdım. Yusufta iyi yaptin falan diyince iyice rahatladım.

Yusuf: eee bundan sonra ne olacak

B: Antalya'ya gidecez yaaa

Y: eee nasıl gidecez yolu bile bilmiyoz

Yusuf haklıydı. Otostop çekemezdik. O yüzden direk Antalya'ya kalkan otobüslere binmemiz lazımdı.

Reisin barakası sahildeydi. Bize süngerlerle falan yatak hazırladı. Zaten geç olmuştu. Ama reise güveniyoduk. iyi bir insandı. Hem 60 yaşlarında ki bi adamın ne kötülüğü dokunabilirdi ki. tam yatacağımız sırada yusuf "ilk kim nöbet tutacak" dedi. ikimizde güldük uyuduk.

Sabah erkenden kalktım. Yusuf uyanmadan gidip numune poşeti, etiket falan aldım. Satışı kolaylaştırmak için. Kahvaltımızı yaptık 200 ve 100 gramlık poşetlere koyduk.
200gr= 5 euro
100gr=3 euro
Satacaktık
Hepsini hazirladık. Halk plajında akşama kadar gezdik. Bi tane bile alan olmadı. Bizim bunu turistlere satmamiz lazimdi. Zaten halk plajinda turist hiç yoktu neredeyse. Plajın yarısı Türk yarısı suriyeliydi. Akşam geri gittik barakaya.

Reis: ee gençler ne yaptınız bu gün

Ben: boş, hic turist yok etrafta

Reis: eee tabi yok. Turistler otellerde, sen burda halk plajında tabi bulamazsın. Bulsanda satamazsın hehhehhe...

Yusuf: reis peki bu otellere nasil gireriz

Reis: onu bilmem ama mesela şu uzaktaki beyaz ışıklı yer 5 yıldızlı otel tel örgulerle çevrili yani zor, giremezsiniz...

Yusufla birbirimize baktık. ikimizinde aklına aynı şey geliyodu. Telden içeri girecektik. Reis tam raki sofrasını hazirliyodu. Biz hemen kalktık otelin olduğu tarafa doğru yürüdük. Epey bi yürüdükten sonra baktık ki halisaha gibi kapatmislar. Ustelik kamera falanda var. Ama bir şekilde girmeliydik.

Yusufla tekrar barakaya döndük. Reis rakı sofrasıni çoktan kurmuştu bile. Bizi buyur etti. Ben içmedim. Yusuf oturdu. Dertlesmeye basladılar. Bende yatmaya gittim. Ama aslinda bi çözüm bulmam lazımdı. Yatakta bi o yana bi bu yana bir sürü plan yapıp sabaha kadar doğru dürüst uyuyamadım.

-içerik gizlenmiştir.-

Arkadaşımın adı yusuftu. Yusuf çok delikanlı bi çocuktu ona güvenim tamdı. Aynı zamanda annesi babası da yoktu. Babannesiyle kalıyordu. Yani benle Antalya'ya gelmesi onun için sıkıntı değildi. Önü arkası temizdi.

ikimizde hazirlandık cumartesi sabah namazına doğru yola çıkacaktık. Benim birikmiş 400₺ vardı. Yusufta da 200 civarı vardı. Yanımızada alabildiğimiz kadar kayısı aldık.

Sabahın köründe kaldırdım yusufu. Erkenden aldık elimize herşeyi. Gittik otelin tel örgü gibi duran yerine diğer tarafı gözükmüyodu. Tirmanarak girebilirdik. Tırmanmaya başladık. Daha diğer tarafa düşmeden güvenlik geldi. Tabi hemen kaçtık. Zaten bu kadar kolay olmasını beklemiyoduk. Gün boyu otelin çevresinde gezdik durduk. En son aklima yuzerek denizden geçmek geldi. Ama yusuf daha tam yuzmeyi bile bilmiyodu. Nasıl olur diye düşünürken akşam oldu. Tekrar döndük. Aslında ben bi plan yapmıştım. Ama pürüzleri silmemiz lazımdı tekrar barakaya gittik. planı Yusuf'a anlattım.
Plan şuydu; yüzerek diğer tarafa geçecektim. Geçtikten sonra bi şekilde yusufu da alacaktım. Tabi yusufla iletişim kurmamız şarttı. Bi olan paramizin hepsine bi tane hatlı telefon aldık. Ben yusufa reisin telefonundan ulaşacaktım.

Ben de nöbet tutuyodum saat 3 civarı oldu. Yaşlı zar zor ayakta duran bir adam geldi yanımıza doğru. Bira içmişti. sarhoş olduğu belliydi. Üstü başı sırılsıklamdı ve leş gibe de kokuyodu.

Sarhoş: gençler minibüs ne zaman gelecek

Ben: ne minibüsü amca gecenin bu saatinde

Sarhoş: arkadaşın ölümü, sen mi öldürdün...

Ben: ne diyosun amca uyuyo iste..

Sarhoş: niye öldürdün dıbınakoyim

Sarhoş adam iyice sapıttı. Niye öldürdün diye gece gece bağırıyodu. Ben adamı sakinlestirmeye çalısırken bana saldırdı. Zaten sarhoştu bi tane koydum direk yere yuvarlandı. Tekrar üstüme geldi bi tane daha vurdum. Adam her darbe alışında biraz daha ayılıyodu, şuuru biraz daha yerine geliyodu. Küfürleri biraz daha seçerek ediyodu. Ben bunla münakaşa ederken yusuf uyandı.

Terminalin nerde olduğunu bilmiyoruz. Konya\'da nerdeyiz bilmiyoruz. Bende internet yokki navigasyon kullanalım. Bem hattı kırdım. Yusufun telefon takoz.
Biraz yürüdük falan. Birilerine sora sora bulduk. Otobüs akşam 9 da kalkiyodu. iyice gibintiya düştük. 9 da yola çıksak gece 12-1 gibi antalya da oluyoduk. Ne yapacaktık nerde yatacaktık. ikimizde kör pişman oturuyoduk terminalde. Yusufda yorulmuştu artık. Pes etmek üzereydi. Bana bi ara "hacı olmayacak galiba" dedi. Ama benim pez etmeye niyetim yoktu.

Her zaman ki gibi gidip son malları sattık geldik. Epey para vardı ama getirdiğimiz şeyler bitmişti. Yeniden nerden bulacağımızı düşünüyoduk.

internetten bi adamla gorüstum adam bize yollayacakti bizde burdan satacaktık.

Boyle bir hafta falan girip çıktık otele. Ee tabi içerde de artık daha cüretkar davranıyoduk. Ara sıra plaj voleybolu bile oynuyoduk.

voleybol oynarken yusufun attığı top karşı takımdaki kızın kafasına çarptı. Kız yere düştü ağlamaya başladı. Ben hemen yusufa işaret çaktım. Tam ortadan kaybolacakken arkadan şisman herifin biri şemsiye sopasını yusufun kafasına geçirdi. bende direk adama kafa attım. O ara çevredekiler falan koştu. Bağırtı gürültüye otel çalısanları müdahale etti. Yusufun kafası kanıyodu. Hemen revire zütürdüler. Adamıda zütürdüler. Adamda bişey yoktu ama rusça avazı çıktığı kadar bağırıyodu. Revire geldik otel doktoru Yusuf'un kafasını sardı. O adama bakmaya gitti. Tam o sıra güvenlik geldi.

Guvenlik: gençler adam sizden şikayetciymis. Karakola kadar gidicez dedi

Ben: tamamda ilk o bize vurdu

Guvenlik:valla onu karakola anlatırsınız gerekirse şikayetçi olursunuz dedi

Bi kere de babanızın huyuna gidin amk sinirliyken he diyin sakinleşince söylersin ne söyleyeceğini

Sabah olmuştu. Artık 3. Günümüzdü kalktığımda yusufta yeni uyanmış tahta mescidin camından dona kalmış bir şekilde denize doğru bakiyodu. Bi kafamı çevirdim deniz parıl parıldı gece farketmemistik. Ben onceden deniz görmüştüm. Ama yusuf ilk defa goruyodu.

Ben: hadi hadi * toplan biri gormeden cikalim

Yusuf: knk bu nasıl bir sey laan

Ciktik daha erkendi. Kimse yoktu doğru dürüst. Şezlongları falan görünce bi baktım gece nasıl girmişsek bende anlamdim ama bu plaj kafeler var. Girişi paralı olan, oraya girmişiz.

Neyse açtık çantaları içinden ezilmiş kayısı ceviz falan ne varsa çıkrdık. Millet gelmeye başlamıştı. Milletin açık saçık plaja gelmesi yusufa çok garip geliyodu. Bi türlü alışamadı. Ama hayalimiz ufaktan gerçek oluyodu.

Ben: başliyomuyuz ortak..

Yusuf: başlıyoruzz...

Yusufla bi de kahvaltı yaptık.

Ben: hadi kahvaltı benden

Yusuf: olm malmisin yakalanacaz

Ben: sen bana guven

Gittik yine karnımızı doyurduk. Yusuf'un gözü sağa sola takiliyodu. Burası halk plajı gibi değil daha da abartılıydı. Giyimleri çok açık saçıktı. Öğlene doğru yine plaj kalabalıklaştı o sıra kalktık. Benim ingilizcem fena olmadığı için iyi kötü satıyodum. Ustelik çok zengindi herkes. Kadınla iki kelime sohbet ediyodum. 50 dolar veriyodu para üstü istemiyodu. 1-2 saat içinde hepsini bitirdim. Üstelik sadece dolar da değil.
Dinar, riyal, euro, ruble herşey veriyolardı. Şortumun cepleri para dolu yusufu buldum. Yusuf anca bi tane satabilmişti. Ustelik paranın ne demek olduğunu bilmediği için ingilizce konusamamis para bile alamamıştı.

Sabah saat 4 ü geçiyodu yusuf yarım yamalak uyumuştu. Ama ben zor bela ayakta duruyodum. Baktık sabah namazı okunuyo. Hemen cami geldi aklıma. Yusufla camiye gittik abdest aldık. Ama artık ben ayakta duramiyodum. Caminin girişinde merdiven altı gibi bir yer vardı. Hali falan vardı. Ben oraya yattım. Yusufa sen namazı kil gel ben burdayım diyip direk uyudum.

Bi kaç saat sonra muezzin geldi beni uyandırdı. Baktım yusufta yanimda uyumuş. ikimizide kaldırdı. Bu gün cami temizlenecek hadi evinize falan dedi. Tekrar valizleri yuklendik çıktık. Saat sabahin 8 ine geliyodu. ikimizde çok açtık. Biraz gezerken orda bi çorbacıya rastladık. Karnımızı doyuralım dedik.

Bunu atlattıktan sonra yusufun elindekilerinide sattık. Yine bi köşede oturup aksam yemeğınin gelmesini bekledik. O saatlerde otel sakinleşiyodu. Bizde o sıra çıkıyoduk. Aksam oldu tekrar çıkacağımız yere gittiğimde yerleri silen kadın ordaydı. Kadının yanına gittim. Aslında durduğundan daha gencti. Hademe kıyafetinin altında yaşlı duruyodu. Kadına yaklaşıp:

Ben: teşekkürler...

(işine devam ederek)
Temizlikçi: ne için?

Ben: şey sabah ki-

Temizlikçi: tamam her neyse...

Ordan tekrar uzaklaştık. Ama o kız hala kafama takılmıstı. ikimizde çok keyifliydik. Ama bende bi durgunluk vardı. akşam olanları reise anlatırken reis bile farketmisti.

Yusuf: ... ondan sonra geldik iste reis.

Reis: helal olsun ama çocuklar dikkat edin bak sonunuz hayra alamet değil.

Yusuf: haa bide nebilemyaw bu gün aşık oldu

Ben: gibtirlan ne aşkı...

Reis: orasını bizde anladık. Bi saattir tek kelime etmedin

Ben: yok yaa reis çok yorulduk bu gün ondan.

Reis: eee peki, bu seferlik oyle olsun

(Gülüştük)

Yusufla kalktık paraları saydık. Dolarla euro falan 2-3 binlira toplamıştık. Bide diğer paralar vardı. Ama onları tam hesaplayamadık. Reise de biraz para verdik ama ne yaptıysak almadı. Gidip yusufa da bi hatlı telefon ayarladık. Tekrar erkenden yattık.

O akşamdan telefon işini hallettik. telefonun su geçirmez bi poşete sarıp su geçirmez bi vaziyete soktuktan sonra saba olmasını bekledik. Sabah erkenden otele girecektim.

Sabah şafak vakti kalktık. Telörgüye doğru geldik. Ortalıktada kimse yoktu.

Ben: kardeşim hakkını helal et.

Yusuf: gibtirlan içeri girdiğinde beni burda unutma sakın!!!

Ben: tamam tamam. Haber bekle

Su sabah olmasına rağmen yinede çok soğuk değildi. Epey bi yuzdum dalağım şişti. Ama yine de teller bitmedi amk. Biraz daha yüzdüm sonunda diger tarafa geçtim. Diğer tarafa geçince kulac atmayı bıraktım. Çünkü otel sınırına yakındım anlaşılabilirdim. Aynı zamanda sahile paralel yüzüp sahilin tam ortasından çıkacaktım. Böylece fark edilmeyecektim.

Tam da tahmin ettiğim gibiydi. Metruk bi eve geldik. Ben içerde bir iki kişi görür muhabbet ederiz diye düşündüm. Ama içeri girdiğimizde baygın yatan iki genç vardı. Kapının önüne geldik.

Bigibletli: bu arada benim adım Bülent

Yusuf: hıhı... Hadi gidelim knk bizim işimiz var

Ben: ne işimiz var

Yusuf: hadi dedim hadiiii

Kolumdan tuttu iki adım ilerledik.

Yusuf: bak nebilemyaw ben buralara dayak yiyip torba tutmak için gelmedim. Sen bana neler anlattın biz şimdi napıyoz.

Ben: olm benimde sarhoşlardan dayak yiyip torbacılarla gezmek hoşuma gitmiyo. Ama mecburuz buraların yabancısiyiz. Karnımız aç idare edelim.

Yusuf: yok hacı ne olursa olsun ben torbacılık yapamam...

Aslinda biraz düşündümde yusuf haklıydı.

Bülent: ee gelin yemek yiyelim

Yusuf: biz tokuz kardeş, hem gitmemiz gerek

Bülent: ikinizde açsınız iste gelin utanmayın

Ben: yusuf yiyip kalkalım tamam.

Baktık iki cankurtaran bize bakarak birbirleriyle konuşuyolar. Ben hemen yusufa elindekileri kaybet ve kaybol dedim. Yusuf uzaklaştı. Can kurtaranlardan biri tam yanıma doğru geliyodu. Hemen orda bir turistle ingilizce konuşmaya başladım. Adam bana yan yan bakarak yanımdan geçti. Tabi benim canımdan can gitti.

Gece saat 3 gibiydi otele yaklaştık. Ağaçlıkların oraya gittik ama bi türlü bulamadım çıktığım yeri. Hemde otelden muzik sesleri falan geliyodu. Sonra hava biraz daha aydinlanmaya baslayinca zar zor girdik tellerin aralığından. Tam içeri girdik bi baktım karşımızda yerleri silen bi kadın. Biz tam bittik derken kadın bizi gormezden geldi. Sevinçten teşekkür edip sahile doğru koştuk. Yine millet sabah sporu falan yapiyodu. Tabi ben biraz daha rahattım. Yusuf daha tedirgin ve şaşkındı. Etrafa salak gibi bakiyodu.