Ve görüp görebileceğiniz en azılı anancılardandım. insanların beni hızımdan dolayı tebrik ettiği bile olurdu. Çaylak yediğim zaman çaylağımın kalkması için bir kampanya bile düzenlemişlerdi.
Çaylak sadece çaylak olarak kalmıyor. Diğer felaketleri de yanında getiriyor. ilk siliğimi ilk çaylağımdan 4 gün sonra yedim. Neden silik yediğimi bilmiyordum. O zamanlar burası tehlikeli bir mekandı kafası atan bir mod stres atmak için size silik atabilirdi.
ikinci hesabımı siliğimin 4. günü almayı kararlaştırdım. Sembolik bir dönüş için anancılık yapmaya çok müsait bir başlık açtım. Fakat kimse gelmedi be beyler...
Sabahlara kadar başlıklar açtım ama takan olmadı. Eski bir rock-stardım. Hayat o zamanlar kolaydı ama şuan resmen beni tokatlıyordu. Ünüme kavuşmam gerekiyor muydu?
işte o an anonim olmanın verdiği tadı hissettim. ilk gün babası ölen bir ergen oldum. 5. gün dul bir kadın. 7. gün parası bitmiş aç bir üniversite öğrencisi. Her gün değişik bir kimliğe bürünüyordum derken onunla karşılaştım. Söylentiler doğruydu. Gerçekten mal bir adamdı. Canı sıkıldığı için bana çaylak atabilecek kadar mal bir adam. Bu sebepsiz yere çaylak yemekten bile beterdi. Bu hesabında gideceğini düşündüm.
Fakat beni öldürmeyen şey beni güçlendirmeliydi. Çaylak olduğum süre zarfı boyunca sözlüğün her köşesini bucağını kurcaladım ve bütün yazarları analiz ettim. Sonunda efsane olacak o başlığı açtım:
işten çıkarken adama ingilizce am günü yağ
et2 geldiği an entrymi sildim ve herkes onu et1 sandı. Hiç bir övgüyü üstüme almadan bir efsane yarattım.
Dediğim gibi beyler ilk çaylak yediğimde 18 yaşındaydım ama aklım 12 yaşında bir çocuğunkinden gelişmiş değildi.