Bundan bir kaç yıl önce başıma gelen ilik sızlatan hikayemde geçen olaylar ve hayatımın ilki olan sevgilime yaptığım akla gelmeyecek hinlikleri anlatacağım beyler. Cenneti hakedemedik bari cehennemi hak edelim felsefesiyle hayata yaklaşan, asla kötülükten korkmayan bir huurun hikayesi..

Yaşım 18e doğru ilerledikçe artık içime dert oluyordu bu durum. Anasını gibtiğimin hayatını yaşayan yaşıyor, ben sadece izliyordum. Benden kaç yaş küçük sübyan veletler bile hergün mala vurup diskolara clublara altında arabalarıyla gidiyorlardı. Dışarıda hayat vardı. Turizmin zirve, patlama yaptığı, gümbür gümbür, ışıl ışıl bir cennetin içinde, alanyada yaşıyordum. Buna rağmen hayattaki tek eğlencesi, bazen evde bazen çatıda otuzbir çekmek olan, hayattaki tek amacı, bir dişi arkadaş edinmek isteyen tipsiz sevimsiz meymenetsiz bir binin tekiydim. Aynı zamanda çok şanssız ve uğursuzdum. Elimi attığım şey kuruyordu.

Çevrem ise 2kişi ile sınırlydı. Birisi okuldan arkadaşım yumni diğeri ise kuzenim saniyeydi. Yanlış anlaşılmasın tövbe haşa ki saniye kız ismi gibi dursa da bir erkekti. Zaten benim gibi bir muallakyle hangin kız arkadaşlık etmek isterdi ki? Ara sıra hayattaki ender sosyal aktivitelerimden biri olan "arkadaşlarla takılma" olayını gerçekleştiriyordum. O gün yumni ve saniyeye facebooktaki bol ferreli üçlü sohbet grubumuzdan bu akşam dışarı çıkıp, çekirdek çitleyeceğimizi söyledim. Beni her zaman ki gibi yarı yolda bırakmayıp onayladılar. Ben, üçlü grubumuzun gizli lideri gibi birşeydim. Aramızdan en sosyal, en sevimli, en meymenetli ve en şanslı olanımız bendim dolayısıyla bu gruptaki liderlik vasfını en çok hakeden bendim. Doğruyu söylemek gerekirse üçümüz de birbirimizden beterdik. Al birini vur ikisine hesabı bişeydik.

Kuzenim saniye tam bir muallaktı. Bazı pozitif özellikleri sayesinde hayatta kalmayı başarabiliyordu. O özellikleri de olmasa, babası onu öldürüp çöpe atacaktı. Hiç bir işe yaramayan, benden ve yumniden başkasına yararı olmayan bu zat çok zeki bir insandı. Ara sıra ben ve yumniye akıl verir, bize insanları nasıl sömürdüğünü anlatırdı. Tam bir huur evladı olan saniye, insanların iyi niyetini çabucak suistimal eden, acıma duygusunu köreltmiş, gaddar namert şerefsiz bir çocuktu. Böyle olduğunu üçümüzde biliyorduk ama hayattaki tek tutunacak dalı olan ben ve yumniye oldukça sadıktı.

Yumni ise saniyeden daha beterdi. Huur çocuğunun önde gideni olan yumni, çok acımasız ve gaddardı. Önüne gelen sübyandan para ister alamayınca da bıçaklayıp kaçardı. Böyle olmasının tek bir sebebi vardı ki o da kullanmış olduğu baliydi. Evet, her gün bali çeken bu zalimin hiç bir insan evladına acıması yoktu. Tabii ki ben ve saniye dışında. Tutunacak başka dalı olmayan yumnide aynı saniye gibi grubumuza çok sadıktı.

Aksiyon, korku, komedi, dram, acı ve kederi iliklerine kadar hissedeceğiniz hikayemin devdıbını yazdığım sırada, duygularıma hakim olamayıp zaman zaman ağladığım doğrudur.

Buluşacağımız gün akşam olmuştu. Odamdaki o ağır daşşak, sigara ve peynirli cips kokan havadan kurtulup oksijen alıcaktım günlerden sonra. Yumni ve saniyeye saat 9da mekanımızda buluşacağımızı söylemiştim. Mekanımız ise terketilmiş bir inşaattı. Önemli bir hadise yaşandığında orada buluşur, üst düzey toplantılarımızı genelde orada yapardık. inşaatın Birinci katındaki tozlu yatakta az yatmamıştık şimdiye kadar. Saat 9a geliyor du ki evden çıkıp, sigaramı yakmış, inşaata doğru yol alıyordum. Issız ve sokak lambalarının olmadığı karanlık bir caddede yürürken, karşıdan 8tane (saydım) suriyeli huur, ellerinde birer tane peynir kokan bir liralık cips ile üstüme doğru yürüyorlardı. Ulan ben kendime tipsiz derdim ki üstüme yürüyenleri gördükten sonra oracıkta şükür namazına niyetlenmiştim. Ama sadece niyet etmiştim. Bu sırada bu huur çocuğu sürüsü üstüme doğru hızlı adımlarla yürüyor, ben de bir hadise yaşanacağını hissediyordum. Kısa süreli bir beyin fırtınası sonucunda bu binlerin benden para isteyeceklerini, boş geçmeyeceklerini anladım. Benden aldıkları parayla da hiç şüphesiz, huncarca ağzına aldıkları cipsten birer tane daha alacaklardı.

Zaten bu orul orul huur çocuğu suriyelileri pek sevmeyen biriydim ki birde onlara para mı verecektim? Derken yanıma yaklaşıtılar, 8ide yan yana yürüyordu ve bir an aralarında kendimi bulmıştum. Evet, 1e8 olarak beni çembere almışlardı. içimde oluşan o müthiş adrenalinin de verdiği etkiyle ani bir hareketle belimdeki kelebeği çıkartıp, ustaca sallayarak açmış, aralarından sıyrılmıştım. Aralarından bazıları arapça bazıları türkçe bir şeyler söylüyorlardı. Garipti ki beni çembere alıp ben bıçağı çekene kadar benden hiç bir şey istememişlerdi.

Kelebeği sallayarak :" adamsanız gelirsiniz huur çocukları"diyip diğer boş elimle yaşı diğerlerine göre küçük olan ama suratından hırsız, kapkaççı,tinerci ve tacizcilik akıyordu. şimdiye kadar ne kadar suç işlediğini aklımdan saniyenin 10da biri gibi kısa bir süreliğine de olsa geçirmiştim. Çocuğu sol kolumun altına alıp boynuna kelebeği dayamıştım. Hepsini aynı anda süzüyor, oluşabilecek linç ihtimalini de hesaplıyordum ki aralarından bir tanesi belinden sallama çıkardı. Eşşek gibi kadar olan sallamayı görünce adrenalin de etkisiyle, elimdeki bıçağı çocuğun zütüne ani bir hareketle sokup giceceğim inşaata doğru kaçmaya başladım.

Bu huurların peşini bırakmayacağımı bilerekten, rehinenin o tak kokan zütüne bıçağı 4-5 santim sokup depara kalkmıştım. Gideceğim inşaat yaklaşık 2dakika yürüme mesafesi kadardı. Bir yandan koşarken bir yandan arkama düşmanlarıma bakıp öte yandan da saniyeyle yumninin inşaata geldiklerini hayal ediyordum ki inşallah orda beni bekliyorlardı. Eğer ordalarsa peşimden gelen suriye ordusunu devirebilirdik. inşaata doğru koşarken hâlâ arkamdan çığlık sesleri geliyordu elindeki cipsi bile atmış olan bu karnı aç huur çocukları, ülkesinde bile böyle savaşmamışlardı. Allahu ekber nidalarıyla sonunda inşaata gelmiş bulundum ki muhaliflerde arkamdaydı. 1.kata doğru hızlı hızlı çıktıktan sonra yumninin küfürlerini duymuş, rahatlamıştım.

Bu geceki olay yaklaşık bir saatimizi almış, ve hiç bir şey olmamış gibi gece yarısından sonra planımızı faaliyete geçirmek için alanyanın merkezine doğru yürümeye başlamıştık. Bu gece hayatımızda bir ilki gerçekleştirecektik. Karının kızın içine dalıp bir diskoya girecektik. Uzun yıllardır alanyada yaşıyor olmamıza rağmen, henüz böyle bir ortamı hiçbirimiz görmemiştik. Merkez gümbür gümbür patlıyor, rus hatunlar ortalıkta cirit atıyordu. Biz 3 abaza ise kılık kıyafetimizden dolayı olsa gerek yolda yürürken bile tüm dikkatleri üzerimize çekiyorduk. Yumninin üstünde deri ceket altında eşofman ve ayağında kundura vardı. Saniyenin üstünde ise mont altında kapri tarzı şort vardı. Bende şortun altına bot giymiştim amk. Hayatımızda ilk defa dışarı çıkıyor, insan yüzü görüyorduk adeta.

Gözümüze kestirdiğimiz bir diskonun önünde volta atıp içerde olup biteni gözetlerken, yumninin tanımış olduğu bir torbacıya denk geldik. Cebimizdeki son parayla uyuşturucu hap almıştık. Normalde kullanmayız da bu gecenin hatrına alıp hapları yutmuştuk. Gözümüze kestirdiğimiz diskoya bizi almayacakları kesindi ki o sırada kapıdaki güvenlikle yine bir suriyeli huur çocuğu kavgaya tutuşmuş, kargaşa olmuştu. O aradan istifade içeriye dalmıştık üçümüzde. ilk girdiğimiz anda eminim ki bende olan his onları da kaplamıştı. Hopörlörler patlarmışcasına çalıyor, içeri girdiğimizde oluşan o iç kıpırtısı giderek artıyordu. Aldığmız uyuşturucu ilacın da etkisiyle 20dakika geçtikden sonra hepimiz dağılmış, çılgınlar gibi dans ediyorduk. Hiç durmadan belki yarım saat belki bir saat dans etmişizdir belki. Müzik değişince bir anlık ritim kaybı ile dans etmeyi kesmiş, karşıda elinde birasıyla dans eden kıza odaklanmıştım. Özgüvenim hiç bu kadar yerinde değildi ki kızla 1dakika bile bakışmadan yanına gitmiş, o gürültüde dans ede ede "iyimisin? kopuyor muyuz? Tarzı alakasız cümleler kurmuştum." O kadar rus kızın içinde türk olduğunu her halükarda belli ediyordu kendisi. Ki zaten türk olduğı için gitmiştim yanına. 20li yaşlarda, siyah saçlı kahverengi gözlü, etine dolgun bir kızdı. Ne çok güzel ne de çirkindi. Ama benim için olağanüstüydü. ilk etapda kızdan pas almayı başaramasam da yanından ayrılmamıştım.

Bu arada yumni ve saniye ortalıkta gözükmüyordu. Benim için de iyi olan oydu. dıbına koduğumun kılı kırk yaran abazaları, her an beni bulup kızla aramıza girebilirdi. Bu arada kız aldığı alkolün de etkisiyle kendini artık bana bırakmıştı. Dans ederken arkadan dayamalar, el ele tutuşup oyun oynamalar falan derken artık iyice yakınlaşmıştık. Aldığım uyuşturucu nedeni ile asla yapamam dediğim dans hareketlerini istemsizce yapıp kızı etkiliyordum. Oldukça rahattım ki normal ruh halim olsaydı heralde o anda heyecandan elimi ayağımı falan giberdim. Saatler ilerliyor, disko boşalıyordu, bende boşalıyordum. Daha adını bile bilmediğim bir insan tarafından öyle tahrik edilmiştim ki zevkten 4 köşe olmuş, eteklerim zil çalıyordu amk. Disko yavaş yavaş boşalırken, bizimde artık gitmemiz gerekiyordu. ilk defa bir kızın Elinden tutmuştum. Elini sımsıkı tutup diskonun kapısına doğru yürüyoruk, ki o an beni çok mutlu eden bir ayrıntı aklıma takılmıştı. Kızı sahiplenmiştim ve o bu olayı gayet sıradan karşılamıştı. Müziğin etkisinden çıkınca bir an kötü bir his kaplamıştı içimi. Şekerin kafası kaybolmaya başlıyor, korku dolu anlar yaklaşıyordu. Hemen bu durumun farkına varıp kızdan ayrılmalıydım ki gerçek, yani ayık Lama31i hiç seveceğini düşünmüyordum kızın. 5dakika sonra ayrılmayı tasarlarken kafamda, diskodan çıkar çıkmaz : "Tanışmayı unuttuk, adın ne? " diyip gülümseyiverdim, tüm içtenliğimle, o da melisa diye cevap verdi. O an gözlerinin içi gülüyodu melisanin. Artık tanışmıştım onunla, artık benimde bir kız arkadaşım vardı. Bu his bile beni motive ediyor, mutlu kılıyordu. Kızı 10dakika mesafedeki evine zütürüp bıraktım. Yanlız yaşıyor ve beni evine davet etmişti o gece. Bana bu kadar güvenmesini anlamamış, ve geceyi tamamlanak isteyen bir genc kızın isteğini geri çevirmiştim. Yumni ve saniye büyük ihtimal diskonun önünde beni arıyorlardı.. "Melisa, uygunsa yarın görüşelim"diyip mahçub bir ifadeyle alttan alttan numarasını istemiş ve almıştım.

"Yumni, saniye şu huur çocuklarını göndermemiz lazım ayık olum en az 6 kişiler" dedikten sonra ikiside kaşlarını çatıp hayırdır lan kimmiş onlar diyen gözlerle bana bakarken öte yandan da emanetlerini hazırlıyorlardı. ikiside pgibopatın önde gideni olup, asla boş gezmezlerdi. Zaten inşaat komple bizim mekandı. Bende o arada bir elimle kelebeği doğrulturken diğer elimle de yarı kırık tuğla parçasını almıştım. Ben geldikten yaklaşık 10saniye sonra 6 kişi mekanımıza adımını atmıştı.. yumni ile saniyeyi gören huur evlatları mal gibi kalakalmıştı. Zaten bizimkilerin suratına bakan 3kulvallah 1elham okuyordu. Bizi 3 kişi ve ellerimiz dolu görünce zütleri tutuşmuştu şerefsizlerin. Gelin ulan huur çocukları diyerek, bizimkilere taarruz emrini vermiş bulunmaktaydım. Elinde sallama olan bine elimdeki kırık tuğlayı atıp, kafasını yarmıştım. Evfhg evhg evhg gibi anlamsız bir haykırış attıktan sonra bıçağı bu huurun tam bacak arasının altına saplamıştım. Deliği tutturduğumu düşünerek kafasına ayağımdaki asker botuyla ikinci hamleyi yapıp işini bitirmiştim. O sırada bizim yumni emanetini yerine koymuş, adeta adamlara suri suri yaptırıyordu. Bu arada 6 kişiden 2si kavgaya karışmayıp kaçmış 4e 3 kalmıştık. Elinde sallama olanı etkisiz hale getirmiş, tehlikeyi atlatmıştık. Artık rahah rahat dövebilirdik oçlarını.

Yaklaşık 25 30dk dövdükten sonra adamların ağlamasına dayanamayıp, ve varolan ilerigörüşlülük potansiyelimi kullanıp, bizimkilere dur demiştim. Yoksa birazdan çocuklar ölebilir, birde mezar için uğraşabilirdik. Yumni ve saniyenin hiç duracağı yoktu ki "lan dıbına koduğumun şoparları yeter, onlardan bir farkınız kalsın" diyip durdurmayı başarmıştım. Ama yumninin öfkesi dinmek bilmiyordu. Pgibolojik sorunları olan yumni içinde biriktirdiği bütün stresi ondan atıyordu. Çocukları gönderelim yeter diyip hadi gibtirin gidin demiştim. Ayağa kalkıp gidiyorlardı ki yumni, en son dövdüğü çocuğun kolundan tutup, nefes nefese "sen kal huur çocuğu" demişti. Hızlı adımlarla diğerleri arkasına bile bakmadan kaçıp gitmiş arkadaşlarını belki de kardeşlerini yanlız bırakmışlardı.

Yumni çocuğu neden tutmuştu? Meraklı bakışlarla saniyeye bakıp, olayı çözmeye çalışmış, anlamamıştım. Saniye de olanlara anlam verememiş, ne yapacağını merak ediyordu. Ruhen gibip attığı çocuğu, acaba fiilen de mi gibecekti? Bu dıbına koduğumun gaddar pgibopatından her şey beklenirdi. Çektiği balinin de etkisiyle hiç iyi bir şey yapmayacağı kesindi. Hadi hayırlısıydı.

Diğer huur çocukları gittikten sonra ben, yumni, saniye ve diğer oç kalmıştık. Merakla ve endişeyle yumniye : "ne yapacaksın olm kafan güzel bak ayık değilsin, bırak çocuğu gitsin s.et yeter bu kadar" dedikten sonra destekleyici bir cümle ile saniye de bir iki kelam etti. Ama bizimki sinir küpüne dönmüş, hala burnundan nefes alarak öfkeli bir şekilde "siz karışmayın, gibicem ben bunun anasını bu gece" demişti. Harbiden de anasını falan gibmeyi mi hayal ediyordu acaba bizim abaza? Diye düşünürken saniye "olm bırak şunu yeter artık valla abarttın bela olacak" dedikten sonra çocuk çığlık atmaya başladı, yarım yamalak türkçesiyle "ananızı gibiyim" tarzı birşey söylemişti. Bu da onun anasının gibileceğinin kanıtıydı. Artık hiç bir güç yumniyi durduramazdı.

Çocuk bağırdıktan sonra yaklaşık 3 - 4 saniye hüküm süren bir ölüm sessizliği oluşmuştu ki yumninin bağırarak hönkürmesiyle yerini korku ve endişe dolu bir ortam halini almıştı. Yumni "Lama31,saniye hazırlayın ekipmanları" demiş, bizi iyice korkutmuştu. Öldürecekti heralde onu. Ne ekipmanı diyen gözlerle saniyeyle birbirimize bakarken, yumni: " Hadisenize oğlum, bu huur evladını çarmıha gericez. Lama31 sen aşşaya in, ordan halat getir. Saniye, sende bodrum kata in ordan odun, kalas, tahta, sopa ne varsa artık kap gel, bende bu iblisin yanında bekleyeyim" demişti. ikimizde aynı anda saçmalama amk demiştik ki öfke patlamasın yaşayan bu muallak bize de saldıracaktı neredeyse. itiraz edemeden malzemeleri almaya indik. Bir yandan da korkuyla bu dövdüğümüz suriyelilerin polise haber vermiş olmalarını düşünüyordum. Ayağımın yerdeki ölü fareyi ezmesiyle bu düşüncem uçuvermiş, çok gıcık olmuştum bu fareye. Ayağımdaki botu kirleten bu sevimsiz hayvanı tekmeledikten sonra kuyruğunda tutup elime almıştım. Halatı aldıktan sonra yukarıya doğru çıkmaya başladım. Ben fareyi cezalandırıcaktım yumni de fareyle beraber suriyeli huur çocuğunu.

Çok geçmeden saniye de malzemeleri sırtına yüklemiş gelmişti. Öte yandan çocuk hala ağlıyor, nereye düştüm ben allahım nidalarıyla bağırmaya çalışıyordu ancak onun da artık dayak yemekten takati kalmamıştı. Yumni :" getirdinizmi lan malzemeleri" dedikten sonra harekete geçmişti, Lama31 sen çivilerle tahtaları sabitle, saniye sende çocuğu tut diyerek. Yere bıraktığım ölü fareyi eline alıp suriyeli çocuğun ağzına vermişti. Büyük bir çaba sonunda ağzından fareyi kurtarmayı çalışan çocuk, yumniyi daha da sinir etmişti. Ekipmanları hazırladıktan sonra çocuğu sıkıca T şeklindeki dayanıklı tahtaya bağlamıştık. Çocuk bir an cüneyt arkın rolüne bürünüp savaşmaya kalkınca, T şeklindeki tahtanın bir ucu yumninin kafasına gelmiş, kafasını kanatmıştı. Zaten sinir krizi geçiren yumni, bu olay karşısında şok olup çocuğun daşşaklarına yerde kırık halde olan tuğla ile vurup çocuğu acıdan öldürmüştü resmen.

Öfkesi bir türlü geçmek bilmeyen yumni " Lama31 sen sağdan, saniye sen soldan, iyi kavrayın şu bini, hareket edemesin" diyip yerdeki fareyi bıçağıyla 3 4 parçaya böldükten sonra ufak dilimler halinde çocuğun ağzına doğru zütürüyordu. Benle saniye ise artık ne yapacağımızı bilmeyip, yumninin, sadakatli ve şevkatli bir suratla, hafif tebessüm ederek suriyelinin ağzına tıkışını " : ) " şeklinde gülerek izliyorduk. Ağzını sımsıkı kapayan huur evladının ağzını açmasının tek yolu vardı ve yumni bu yolu çok iy biliyordu. Daşşaklarına kırık tuğlayla vurduğu andan yaklaşık 0.5 sn sonra dilimlediği fare cesedini çocuğun ağzına atmayı becermiş elini ağzının içine sokmayı becermişti. Artık tek yapması gereken vardı, oda itmek.

Yarım fareyi yedikden sonra doyan suriyeli çocuğa biraz daha işkence yaptıktan sonra serbet bırakan yumni sonunda biraz sakinleşmişti. Çocuk ise neye uğradığını şaşırmış, suriyede kalsam böyle zulüm görmezdim dermişcesine hızlı adımlarla inşaatdan uzaklaşmıştı. Sonunda yanlız kalmıştık ve bu gece için yapacağımız planları yapacaktık.

Melisaydan numarayı alıp ayrıldıktan sonra koşarak diskonun önüne yumni ile saniyenin yanına gitmiştim ki orada oturmuş telaşla birbirlerine birşeyler anlatıyorlardı, ilk başta kafaları güzeldir, saçmalıyorlardır diye düşünsemde öyle değildi. Dövdüğümüz suriyeli huur evlatlarının bana bi kötülük ettiklerini düşünmüş, onu tartışıyorlardı. Sıkıntı yok diyip, olayları anlatınca benim adıma sevindiler. Çok geçmeden eve doğru yürüyüp bu yorgun geceyi bitirecektik. Hepimiz yorgunduk ve hiç konuşmadan evlere dağıldık. Ertesi sabah uyandığımda aklımda ilk melisa vardı. Aldığım numaraya günaydın diye öğlenin 3ünde mesaj atmıştım. Acemilik böyle bir şeydi. Hala olanlara inananamıştım. Bir kıza mesaj atıyordum ahahaha ydı amk. Mesajıma olumlu cevap veren melisa ile yaklaşık 2saat konuşmuş, dün geceyi tartışmıştık. 20 yaşında olup, okuduğunu, burada öğrenci evinde 2 kızla beraber kaldığını söylemişti. Herhalde zengin birisiydi ki o gün gittiğim evin kirası 1000den aşşağı değildi. Uzun süren konuşmaların ardından melisadan iltifat yağmuruna tutulmuş, beni çok samimi bulduğunu ve yakından tanımak istediğini söylemişti. Başımın üstünde yeri vardı elbette. Bütün bunlara karşılık, "bu gün akşam müsaitsen buluşalım istersen " yazmıştım. Bak sen şu dıbına koduğumun tipsizindeki özgüvene diye düşünüp, heyecanla cevabı beklerken melisanın yazdıklarından şehvet duyup, koşarak banyoda bir posta otuzbire vurmuştum. Geldiğimde olumlu cevabı görünce adeta çıldırmıştım. Vay amk Lama31, bunu da başardın ya ölsende gam yemezsin artık diyip, akşam için kendimi hazırlamaya başlamıştım.

En güzel elbiselerimi giyip buluşma yerine 10dk önce gidip stres atmıştım. Heyecandan ölüyor, ara sıra kendi kendime konuşuyor, prova yapıyordum ki uzaktan melisa belirince hemen toparlandım. Yanima doğru yaklaştıkça çok değişik duygulara kapılıyordum. Nihayet yüz yüze gelebilmiştik. Selaam diyip gayet içten bir gülümsemeyle ve özgüveni tam bir şekilde tek taraflı sarılmıştı bana. Ben ise tam bir put gibiydim amk. Suratımda, içimde yaşadığım duygu gibişmesinin eseri olan yarak bir ifadeyle kızın seldıbını bile alamamıştım. Evet kız selam dedikten tam tdıbına 1dakika sonra cevap vermiştim ki o da "aleykümselam" oldu. Ulan nasıl bir kepazeydim ben yaa. O an kendimi dudağıma jilet takıp melisayı şah damarından öpmek istemiştim. Çünkü uyuz olmuştum amk kızına. Ondaki özgüven arttıkça benimkisi azalıyor, giderek mal bir hale dönüyordum. Melisayı da şaşırtmıştım o gün. Dün tanıdığı patlayan, sempatik samimi, arizona kertenkelesi gibi dans eden Lama31 gitmiş, yerine asosyal bir huur çocuğu gelmişti onun gözünde. Eminim ki böyle düşünüyordu.

Yapçak bişey yok, kabul ettik bi kere katlanacaz diyen gözlerle bana bakan melisanın gönlünü tekrar fethetmem gerektiğini, aksi taktirde çok ağır bir travma yaşayacağımı, ilk günden kızla aramdaki bağların koparacağımı sezmiştim. Ne yapsam ne etsem diye düşünürken sahilde yürümeye devam ediyorduk ki bir de ne göreyim... karşıdan 7 tane tipleri pek tekin olmayan elinde peynir kokulu cips olan insanlar bize doğru yürüyordu. Evet.. evet geeçen gün dövdüğümüz suriyeli huur evladları. Yumni sağolsun ki bu huur evladlarının tayfasından bir kişi eksilmişti. Birisi topal, biriside kafadan hasarlıydı. içlerinden bir tanesi uzaktan da olsa beni kesmiş, hemen telaş içinde bir gözü bana bakarken, bir yandan da diğerlerine beni gösteriyordu. Bir yandan da melisa bana sporcu geçmişinden, eski muay-thaicilerden oluduğunu anlatıyordu. Ne yapacağımı henüz tam kestirememiştim ki vakit daralıyor, bu huurların da intikam ateşiyle yandıklarını sezebiliyordum. gibi tuttuğumu hisssttiğim şu anlarda duygu karmaşası yaşıyordum.

Ne yapıp edip bu badireyi atlatmalıydım ama dayak yiyeceğim kaçınılmaz gibi duruyor, inkitam ateşiyle üzerime yürüyen sinsi huur çocuklarından kurtulmak imkansız gibi geliyordu. Yanımda emanetin de olmadığını farkedince dayak yemeyi kabul etmiştim. Melisa da o ara hala bana birşeyler anlatıyortu. Derken suriyelilerle aramızdaki mesafe yaklaşık 20metre kadardı. Hemen harekete geçip : "siz nasıl konuşuyorsunuz lan benin sevgilim hakkında huur çocukları" diyip 7kişinin arasına dalmıştım. Gene neye uğradıklarını şaşıran suriyeliler, bu kez acımayıp, oracıkta beni gibivermeye başlamışlardı. Melisada ne olduğunu anlamamış, benim ettiğim laftan dolayı, suriyelilerin kendisine laf attığını düşünmüş, benimde o sebepten dolayı aralarına dalıp, kavga ettiğimi zannetmişti.

Bir iki darbe salladıktan sonra daha fazla dayanamayıp, yere sıçrayıp cenin pozisyonunu almış, dayağın bitmesini, yani 7kişinin yorulmasını bekliyordum. Taa ki melisa çantadındaki biber gazını çıkartıp, suriyelilerin anasını gibene kadar. Ani bir hareketle ortalığın anasını giben, aynı zamanda benide körelten bu huura oldukça sinirlenmiştim. Hayırdır dı amk? Ben orada senin için dayak yerken sen nasıl beni kurtarmaya çalışırsın oç, bırak bari adam akıllı dayak yiyip, kahramanlık görevimi yerine getireyim... suriyelilerin hepsi sağa sola kaçmış, ben ise yerde cenin pozisyonunda yatarken, biber gazıyla iyice kıvrılmış, etrafa hunharca küfür edip duruyordum. Ardından melisa: "iyi misin Lama31, kimdi onlar bana laf mı attılar, niye saldırdın o kadar kişiye" diyerek soru yağmuruna tutuyordu. Yerden kalkabilmeyi başarmış ilerdeki banka doğru yürüyorduk ki melisa cevap bekliyordu. Bir anlık dayak yemenin verdiği sinirle, : "kötüyüm ulan huur çocuğu, gözüme sıktığın şey yüzünden kötüyüm. Ben senin için dayak yerken senin yapman gereken bumuydu haa oç?" Diyerek saçından tutup 10metre kadar sürükledim.

"Bırak beni havyan herif, bıraaak" diye çırpınırken yüzüme tokat yedim. Ardından yediremeyip sakince : "anasını gibtiğim kızı gel bıraya" diyip, 40pınar güreşlerindeki profesyonelleri aratmayacak bir biçimde bu huura el ense çektim. işler kötüye gidiyor, kız arkadaşımı kendi elimle ilk günden dönüyordum. 2dakika el ense pozisyonunda bana biat etmesi gerektiğini söyleyip, ikna ettirmeye çalıştım. "Tamam bırak biat ediyorum" dedikten sonra bıraktım ki bırakmaz olaydım. Bu seferde cebinden çıkarmış olduğu sustalıyı bana çekti. Ulan sen deliysen bende asosyal bir inciciyim diyip sustalıya karşın kemerimi söküp ikiye katlamış, göz dağı vermek için biraz geri çekilip yere slap şlap sesleriyle kemeri vuruyordum. Bir anda içinde bulunduğum şu duruma bakıp : anasını gibeyim, bir şey de yolunda gitse kurban keseceğiz dye düşünedururdum. O sırada gene üstüme bıçakla yürüyen bu huura geriden vurduğum kemer darbesiyle dengesini bozup, elindeki sustalıyı almayı başarmıştım.

Bu pgibopat huur kıza verilebilecek en büyük cezayı, yumniden başkası veremezdi. Kolundan zorla tutup, "delikanlıysan gel lan, teke tek kapışçaz adam çağıran oç dur" diyip gaz vermiştim ki kız benden de delikanlı çıktı. "Senden korkan senin gibi olsun suratını gibtiğim zabu-mafu tipli huur çocuğu" dedikten sonra tuttuğum kolunu, sert bir hareketle itip, ben zaten kendim geliyorum, kaçmam demeye çalışmıştı. Evet, inşaata gidiyorduk. Yolda yürürken çaktırmadan yumni ve saniyeye "mevzu var beyler adamlar kalabalık, emanetleri alın inşaata geçin" şeklinde mesaj atmıştım. Bu huurun işi belli olmazdı. Bir de daha önce muay thayden bahsettiği aklıma gelince iyice korkmuştum. Yol boyu bana söve söve devam etmişti. En sonunda inşaata varmıştık. Çık ulan yukarı huur çocuğu diyip 1.kata sürüklemiştim bunu. Yumni ve saniyenin küfürlerini bir kez daha duyup, rahatlamıştım.