ilk okulda yaptığım ibretlik mallık

1. sınıfta falanım ev yakın olduğu için annem öğlen yemeği için okuldan alıp eve zütürüyordu.
neyse yemekte mal gibi bardağı pantolonuma devirip ıslatmıştım. haliyle askılıklı kadife bi pantolonla geri gittim okula.

öğretmeni, hedemesi, kızlar, müdür, bekçi, arkadaşlar, liseliler, (abi diyoduk lan o sivilceli zütlere bi zamanlar) önüne gelen soruyor bu ne diye..

ben de sakarlığın çok karizmatik olduğu gibi salakça bir fikirle çok büyük bir marifet yapmışım gibi söylüyorum:

- pantolonumu ıslattım..

gün boyunca en az 30 kişiye söyleyip milleti kahkahadan kırmıştım. yaşıtlarım bile gebere gebere gülüyor, ben karizmatik birşey yaptığımı sanarak kasılıyordum.

2 gün sonra müdürün: "annene söyle altını bezlesin" demesiyle kendime geldim amk.

bu da böye bi anımdır.

[özet]
işemedim lan