Sanırım ya 5.sınıf ya 6.sınıf okuldan çıkmıştık felaket yağmur yağıyor bende okula yürüyerek gittiğimden dolayı ayakkabılarımın içine su girmişti neyse o gün eve gittim sabah oldu okula gidicem annem dedi o ayakkabıları giyme onlar ıslanmış dedi ,bende başka ayakkabı yok dedim oda çıkartı simsiyah üstünde kendimi gördüğüm kundura bir ayakkabı giy bunları bunlarla git dedi tabi çocukluk ne verdiyse giydik sonra okulun yolunu tutum ozamanlar andımız vardı her sabah sıraya girerdik girdim sıraya arkadaşlarla şamata yapıyoz kimse ayakkabıları görmüyor benimde tanıdığım bir kız vardı bir bağırmış sırada "Kimyasevmeyenin ayakkabılarına bakın zaaa" diye herkes bana dönüp bir baktı dalga geçmeye başladı tüm binler benle andımızdan sonra koşa koşa sınıfa gittim en ön sıraya oturdum ayaklarımı hep geriye doğru attım gün bitene kadar başkaları görmesin diye ama herkes görmüştü çocukluk aklı işte sen niye giyersin o ayakkabıyı arkadaşlar 1-2 gün dalga geçti sustular ama içimde inceden bir acı oldu hiç unutamadım ordaki çaresizliğimi tüm gözlerin bende olmasını.

O kızı bul kundurayı dötüne sok