ilk kez sevgilim dediğim kızla karşılaştım

suratım asılmış demekki farkında bile değildim kuzenim bu kadar üzdü mü seni dedi. ben de ne alaka dedim. suratın değişti yürü sahile dedi. hiç konuşmadınız mı bidaha diye sordu hayır dedim. numaranı değiştirmişsin dedi. hayır dedim iki hattım vardı beyler birini kızla konşmak için almıştım tabi ayrılınca kullanmadım kapanmış kendiliğinden o an farkına vardım durumun aslında aramış ulaşamamış kafaya koydum en azından bi mesaj atıp deneyecektim

bu ilk günümüzdü gözümün önünden geçip gitmişti kıyamadığım kız şimdi beni tanımıyordu aklım almıyordu beyler insan evleneceğim dediği erkeği bırakıp gider mi? gitmişti işte hem de yüzüme bile söylememişti sadece mesajla. son bir kere bile görememiştim yani.
neyse kuzenimle konuşmaları bitti biz kuzenimle dolaşmaya devam ettik zehir olmuştu günüm haftam bütün ay tak gibi geçecekti.

neyse devam ediyorum.

gece 2 ye kadar mesajlaştık kurban bayrdıbının 2. günüydü ilk buluştuğumuz gün hayatımın en unutulmaz günüydü ne buluşurken sarılmıştık ne ayrılırken o kadar güzeldiki utanmıştım amk kendimden. sadece elini sıkmıştım zaten o elini uzatmıştı ilk.

@8 yok panpa intihar etmem ama içimi dökmem lazım biraz

@7 bana koydu lan bin, anlatma :(

aklında herzaman ayrılabiliriz düşüncesi bulunsun sonra gelip burda intihar edecem diye başlık açma

ben hayır diyorum

anlat bakalım dınlemıcem ama anlat sen

anlat be yalnızlığım

anlat panpa

anlat panpa

yarım saat sonra mesaj geldi gözlerime inanamıyordum o mesaj tekrar geldi. 'neden beni hiç aramadın' diyordu. nasıl arayayım beni ne hale soktuğunu hiç düşünmedin mi dedim. beyler gerçekten öyleydi. kaç tane akrabam öldü ağlayamadım bu kız yüzünden kaç gece ağladığımı ben biliyorum hayatımda hıçkırarak ağladığım tek sebep buydu beyler.

beni hala seviyor musun dedi hayır diyemedim dıbına koyim diyemedim işte ağzıma sıçacak ya diyemedim. görmek istiyordum tekrar bahane bulmam lazımdı kuzenimi bahane ettim yazamıyorum akşama konuşalım mı dedim

akşama ben çıkamam evden dedi incirli metro durağında bekliyorum istersen gel dedi. istiyor muydu acaba buluşmayı gerçekten yoksa sadece benim istediğimi anladığı için mi böyle yapıyordu kafam acayip karıştı bi anda

bi sigara içip geliyorum

http://fizy.com/#s/1ajayc dinleyin bunu

artık iyice emin olmuştum panpalar ama malesef kalkma vaktimiz gelmişti. kalkalım mı diye sordu tamam dedim. yine hesabı ödememe kızdı yapma böyle şeyler öğrencisin dedi. bu arada benden büyüktü karşılaştığımızda da üniversiteyi bitirmişti artık çalışıyordu kendince haklı sebepleri vardı en azından. metroya girdik jetonunu yine ben aldım o yine içerledi. eskiden ben hesap ödetmezdim o da hesap kadar parayı kenara koyar bana hediyeler alırdı öyle de gururluydu işte. metroya bindik sanki bizi bekliyordu metro biz iner inmez geldi otogarı geçtik ayağa kalktı kartaltepe durağına geldik. yavaş yavaş indik metrodan zaman dursun evine gitmesin istiyordum duraktan çıktık minibüs durağından karşıya geçtik yokuşu inmeye başladık hep eskilerden konuşuyorduk ama ikimiz de pişmanız diyemiyorduk yokuşun sonuna geldik ışıklardan geçtik sokağın başındaki aynı köşeye geldik içimden gitme diye bağırıyordum ama mecbur gidecekti. güle güle dedik her zamanki gibi sarılamadık sürekli birbirimizden hamle beklerdik yaklaşıp uzaklaşırdık ama bir türlü sarılamazdık ve yine sarılamadık döndü gitti. sokağın başında kalakaldım. geri dönerken bi sigara aldım metronun pradaki tepe kafeye girdim oturdum yaktım kokana kadar sigara içtim paketi bir saatte yarıladım ne arama vardı ne de bi mesaj

konuşamıyordum sinirden ölecek gibiydim. elime dokundu küçücük elleriyle başparmağımı tuttu sardı sarmaladı resmen. her fırsatta sana geleceğimi düşünemedin mi dedim. eğdi başını ne kadar masumdu ufacık bebek gibiydi ela gözleriyle gözlerime baktı düşünmek yetmedi sonuçta şehir dışına gidiyordun dedi. sıcacıktı elleri benimkiler yine buz gibiydi. hala üşüyor musun dedi. her zaman dedim. bazen ben de çok üşüyorum dedi

bana asıl sebebi söylememiş o zaman bütün gece sana küfrettim dedi ki hayatında argo kelime bile kullanmamıştır. neden? diye sordum
seni bi kaç gün görmemeye dayanamıyordum kaç hafta gelmeyeceksin ben burada ne yapacaktım sinirimden ne dediğimi bile bilmiyordum dedi. seviyordu hala düşündükçe içimde tekrar mutluluk yeşermeye başlamıştı pişmanlık filan kalmamıştı her şey günlük güneşlik olmuştu bi anda. ellerin titriyor ne düşünüyorsun yine? dedi. aşırı tepki vermek isteyip de veremeyince ellerim titriyordu unutmamış demekki dedim kendi kendime sevindim hem de nasıl ama gülümseyemedim bile

dinliyoduk lan mal.. öğle tatili bitçek burda yaz da okuyak tatil bitmeden