Beyler saat 1'e başlayacam ve bitiricem hikaye aklımda ama okeye dönüyorum şuan :D

Bi part at. 1 den once

uydurduğu belli ama kaliteli uyduruyo.0.22 hayal gücüne sahip liselilerin hikayesine benzemez bu.okurum ben bunu

Rezerve

çabuk bin

Hadi lan

Hahahaha komik şey espride yaparmış

Rezzzzzzzz

Rezervasyon

Geldim ve başlıyorum beyler uçuşa hazır olun

Rezerve

Reserved 3

Serhat: Kendimi kime ispatlayabilirim ?

Polis: Ha ?

Serhat: Kanıtım var. Kendimi kime ispatlayabilirim ? 

Polis: Söyle bana. Neymiş o ?

Serhat: Telefonum, o gün telefonuma mesaj geldi. Şifreli bir mesajdı. Onu çözüp oraya gittim.

Polis: Bak sen ? Polat'ın dublörünü bulmuşuz da haberimiz yok.

Serhat: Ulan hem bana laf ediyorsunuz hem de taşşağa alıyorsunuz nasıl iş lan bu!

Diye bağırdım. Bunu yaparken hafif kaldırmıştım kafamı. Yastığa tekrar koyduğumda ensemdeki şişliği fark ettim. Polis memuru yavaşça üstüme yürürken odaya biri girdi. Bizimki adamı görünce bir anda yumuşadı.

Polis: Hoş geldiniz komserim.

Komiser: Hoş bulduk. Ama gidiyoruz. işimiz bitti. Hadi yırttın Serhat Koçoğlu!

Geldi kelepçemi çözdü. Sevinmeli miydim üzülmeli miydim ? Kimdi o huur çocuğu ? Düşünecek gücüm kalmadı,  kendimi uykuya verdim

Ilk hikayene cuku atmak istemiyorum .
şimdi o poponu indir ve hızlı yaz.

E de hadi

Dstfaaf

2 GÜN SONRA

Yaklaşık yarım saattir olduğum yerde dolaniyordum. Bana burayı tarif etmişti Süleyman amca. Ama bulamadım. Zaten hangi işim rast gitmişti ki ? Yoruldum. Olduğum yere çöktüm. Burada binlerce insan vardı. Görebildiklerime bakıyordum. Kimi iyiydi kimi kötüydü. Kimi genç yaşta gelmişti buraya kimi iyice gördükten sonra bu dünyayı. Hepsinin ortak noktası 2 metrekarelik toprağa tabi olmalarıydı.

Yerde evine ekmek zütüren bir karınca gördüm. Gözlerimle takip ettim. Küçük yuvasına girdikten sonra tekrar etrafıma bakındım. O ismi sonunda görmüştüm.

ZEYNEP ERTÜRK

#rezzZZZzzZ

Aramızda ya 10 ya 15 adım vardı. Yavaş yavaş, hayatımda iz bırakan o 2 günü yaşaya yaşaya yaklaştım ona. Geldim sonunda. Tutamadım kendimi, çöktüm yanı başına. Zaten dayanacak gücüm kalmamıştı. Uzun uzun oturdum. Kalkmak istemedim oradan. Keşke böyle kalsaydık. Ama izin vermemişti hayat işte. Birileri gidiyor birileri bekliyodu. Şanslı olanlar kavuşuyor şanssız olanlar kavuşamıyor. Çaresizler ise kavuşmayacağını bile bile kavuşmanın hayalini kuruyordu.

http://c12.incisozluk.com.../11507/5/783335_obd24.jpg

Benim hikayem de buydu. Bakmaya kıyamadığım, annesine sürpriz olsun diye pasta almaya giderken 2 serseriyle karşılaşmış, o hayvanlara gücü yetmemişti. Gücü yetecek kişi ise şuan hayatına küsmüştü. Yediğinden tat izlediğinden zevk alamayan, düşüncesi olmasa beyin ölümü gerçekleşmiş vaziyette bekliyordu sevdiğini. Hiç gelmeyeceğini bilse bile

1 GÜN SONRA...

http://c12.incisozluk.com.../11508/3/783353_o9757.jpg