ilk hikayem arkadaşlar canı sıkıla buyursun

gittiler başım dönüyormuş gibi hissettim giderlerken. bekledim içeri girdikleri an nefesimi bıraktım. nefesimi tutmuş gibi derin derin nefss almaya başladım ama aldığım hava boğzımı yakıyor gibiydi. aklımda tek bişey vardı o an uzaklaşmam lazım. döndüm arkadma dizlerim o kadar kuvvetsizki sanki taşımayacaklar gibi beni. döndüm çıkışa doğru hızlı hızlı yürüyorum yanağımda sıcaklık hissettim elimi attım gözyaşı. biri görecek diye ödüm kopuyor dahada hızlandım.. dayan oğlum diyorum. dayan kendini eve bi at orda ne yaparsan yap ama sakın burda salma kendini diyorum.

sabah ezanı okundu beyler burda seri biraz panpa

geçmiş olsun panpa 8 de devam edicem okumaya

ondan sonrası kare kare fotoğraflar gibi velhasıl bişekilde kendimi eve attım. yolda bi ii kere çöküp nefeslenerekte olsa.eve vardım elimi göğsüme attım. alenen bi matkapla göğüs kafesimi oyuyorlar sanki.o kadar acıyorduki canım aşktan insanın canı bu adar yanamaz ben heralde ölüyorum diye düşündüm. banyoya suyun altına attım kendimi .insan en rahat banyoda ağlarya ne kadar kaldım bilmiyorum ama bi daha hiç o kadar uzun ağlamadım onu biliyorum.

5 olsun gidicem panpa bikaç paragraf yazda göriyim de gidiyim bari

girdim yatağa sabahın 9 buçuğu ama sanki yıllardır uyumamışım 20 saat filan uyudum belki arada su içip tekrar yatıyorum ev arkadaşım geliyor tek kelime etmiyorum. garibim tırstı arkadaşları filan aramıştı. geldiler onlarlada tek kelime etmiyorum ağzımı açamıyorum.bi iki defadan sonra onlarda sormadı sadece yanımda durup beraberce susuyoruz. garibanlar kız hayır dedide ondan yıkıldım sanıyorlardı.

açıklamadım anlatmadımda bişey sadece ben gidiyorum dedim.olm sınav haftası ne gitmesi dediler .sınavları düşünen kim. dedim ben gidiyorum hiç birinizde bişey bilmiyorsunuz telefonum kapalı çaresiz bişey diyemediler. aldım bileti gittim memlekete ordanda dayımın ynaına köye gittim. babamı bebekken kaybetmişim annemde üzerime gelmedi kimseye bişey anlattığımda yok zaten.bi kaç ay kaldım orda okul filan bitmiş zaten gözümde.

napmışın be bro

panpa sana kız mı yoktu kaçarak nereye vardın

öyle incinmiş hissediyorum ki kendimi aşk acısıda değil sadece gururum kırılmış gibi kişiliğim bitmiş gibi arkadaşlığa ihanet etmişim gibi o haldeyken bile kıza bi suç bulduğum yok yani.bu arada kızda numaram yok ama ne olur ne olmaz diye numaramıda değişmişim. sadece o sammi olduğum ekipte var yeni numaram. dayım bi iki sordu okulda ne sıkıntı oldu neyin var.ben sadece okumak istemiyorum dayı filan diyorum bi benzinliği vardı dedemin köyün yakınında orda çalışıyorum. işte idareten. dayımda kız meselesimi dedi yok dedim dayı. istemiyorum sadece.

hacı ben yarın okumaya devam edicem hadi iyi geceler

o ara yaz tatili işte bizim ekipte geldiler köye arada gelirledi zaten yazın yanıma. hiç biri sormuyor ama merakda ediyorlar biliyorum.bi gece oturduk bahçede sus pus duruyoruz işte. hiç birinden çıt yok.ne oldu bilmiyorum ama aniden başladım anlatmaya.o sabahın köründeki hazırlıkları filan anlatıyorum.

ii geceler panpa.ya ben 2 dakkada yazar çıkarım diye düşündüm. alenen sabahladım. ulan o değilde anlatırken yine o dönemki hislerim filan aklıma geldi bi kötü oldum lan.

sanki yine o günlerdeymişim gibi saniye saniye aklıma geldi her şey tüm olan biten kaptırdım gittim yazarken

takip eden panpalar hakkınızı helal edin bu saate kadar tuttumsa sizi.

devdıbınıda yazıyorum panpalar gerçi yazarken böyle etkilenip eski günleri hatırlayacağım aklıma gelseydi hiç denemezdim ama madem başladım sonuna getirecem. devam ediyorum...

rezerved

o gece olanı biteni anlattım arkadaşlara git konuş dedikleri için kendilerini suçladılar dilimiz kopsaydı filan diye ama nerden bileceklerdiki.ee dediler şimdi napacan bilmiyorum ama okul meselesi zerre umrumda değil belkş yine hazırlanırım filan dedim.la olm onca hazırlandın zar zor kazandın niye hemen vazgeçiyorsun hem kız senin ondan hoşlandığını bile bilmiyor dediler. biliyordur be anlamıştır dedim. resmi olarak bilmiyor ulan dediler. doğruydu gerçi o gün dışardan nasıl göründüğümü bilmiyordum ama ağzımdan kendimi ispikleyecek bi söz çıkmamıştı. iyiki önce onu konuşturmuşum diye geçti içimden. yinede sebepsiz bi utanma hissi geri dönesim yoktu velhasılı. neyse bunlar gitti bi hafta sonra bi numara aradı. sevil.numaramı nerden bulmuş diye düşünüyordum. hatta arkadaşların günahını aldım ama sonradan öğrendim bölüm sekreterliğinden ev numaramı almış. ordanda annemden ceb nomu almış.

velhasıl sesi değdi kulağıma. sesini duyar duymaz sesim titredi.ilk sözü özür dilerim oldu. bilmiyordum dedi. ağlamaya başladı. ulan sesi titreyen benim ağlayan o.tabi salak gibi önce 'ya neyi bilmiyordun. noldu 'gibi saçma sapan cümleler kurdum.ama bi ara niye bana söylemedin deyince daha da tutamadım kendimi.o gün söyleyecektim dedim. perşembe günü uğurlu günümya o yüzden dedim. dahada şiddetlendi ağlaması. nasıl özürler diliyor ama.ben bi eşeğim anlamadım filan. özür dilerim seni üzdüm filan.yok ya nolucakki canın saolsun dedim.bak bak bak. öylede umursamazımdır ya.neyse bekledim sakinleşmesini o ara fırsattan istifade bende biraz sakinleştim sesimin düzeldiğini filan hissettim.ne zaman döneceksin dedi.5 dakka önce başka üniversite düşünen ben eylülde dönücem işte diyiverdim.bu nasıl mutlu oldu nasıl seviniyor o sevinince sebepsiz yere bende içimin mutluluk dolduğunu hissettim

reserved