ilk defa intihara

bu kadar yakınım, şuan ağlama krizindeyim beyler.

o kadar sevgisiz büyüdüm ki lan 10 yaşında bile ağlardım diğerleri oyuncağı yok diye ağlardı beyler ben sevgisizlikten ağlardım babamın sarıldığını hatırlamıyorum. anneminde.abimler de bana hiç abilik yapmadı.
diceksiniz ki çok daha büyük dertleri olanlar var. tamam doğrudur vardır benimki bi tak değildir yanında.ama beyler herkes her şeye aynı miktarda ağlamıyor lan. herkesin dayanma noktası bir değil. herkesin yaşama isteği aynı değil.

polis olucaktım olmadı lan hayatta en çok istediğim şeydi lan nası istifa ettim?
haftalarca kaldım o okulda beyler. saldırı yedik yinede bırakmadım arkadaşım öldü yanımda yinede devam dedim sonra noldu lan bana.ani bir olay oldu ve duygusal travmayla istifa ettim beyler anlatamıyorum şuan aylardır intihar etmek için silahı dayıyorum kafama ama basamıyorum ama şuan nefes bile alamıyorum boğazımın ucunda düğümleniyo.

5 yıllık arkadaşıma köpek gibi aşık oldum söyliyemiyorum. şuan bana mesaj atıyor bi o anlıyor beni ama karşılık vermiycek söliyemiyorum beyler. bana hiçbi zaman o gözle bakmaz. sana tek bi mesaj atıcam dedim.
ben sana aşık oldum diycem beklemiycem cevabı.

sizi de seviyorum diyemiycem beyler alınmayın ama tanımıyorum sizi neden yalan söliyim tanımadan sevgi duyulmaz sahtedir be aga.

bu mesajı uplamıycam okuyan varsa mutlu olmaya çalışsın dıbına kodumun hayatında.

burdayım beyler

kusura bakmayın yeni yeni düzeliyorum. yazamadım bişey bugun intihar edemedim ama her gece benim için büyük risk artık. şuan uyumam gerek okudum hepinizi saolun