ilk ciddi kavgam beyler özetli

part 1-
ben yaklaşık 14-15 yani sizin yaşlarınızdayım neyse o zamanlar yani benim zamanımda mahallenin abileri vardı. bunlara saygı sonsuzdu her kavgada önde bunlar giderdi. semtimizin trübünlerinin reisiydi tabi siz gençler için bu semt davası garip gelebilir ama o zamanlar öyleydi. öyle el kol sallıyarak semt değiştiremezdiniz. neyse ben mahallenin şişko gözlüklü mahalle maçlarında topu getiren ama oyuna giremeyen loser çocuğuydum çocuk dediğime bakmayın zütüm çanak kadar.

part 5-
yaktı sigarasını her zamanki kılasıyla yine uzun uzun çekti nefesi döndü baktı o binlere sonra tutu kolumdan yürü ulan serseri bin dedi ama bu bana koymamıştı çünkü cihan abim benim için kendisini tehlikeye atmıştı. ertesi gün geldi evime dedi olum senin derdin ne.abi beni yanına al trübüne dedim benn de bu semtin çocuğuyum dedim. oralar sana uymaz trübün insanı yer bitirir sen okul okuyucan dedi. döndüm harabe evimi gösterdim ve bağırdım burada mı okuyucam .pis ve yaralı ellerimi gösterdim bunlarla mı yazıcam abi dedim. döndü bana fakir edebiyatı yapma bin dedi.abi nolur al beni çetene dedim. tamam sus düşüncez dedi.o an inanılmaz bir sevinç yaşadım anlatamam dostlar

ya bayrampaşalı ya gaziosmanpaşalı amk bizim buranın apacileriyle aynı jargonu kullanıo

Part10-
Girdik bir kahveye soluklandık fakat maça dakikalar vardı. toparlandık tekrar polis korumasında girdik. tabi polis korumasında stada girmek demek o zamanlar zütlüktü.
Fakat yapıcak bişey yok züt korkusundan değil eğer öyleyse şerefsizim sadece evdeki zavallı ailemi düşünüyordum. maça girdik çıktık. semte döndük. cihan abi yaklaştı yanıma dediki peki
Koçum kavga diye tutturuyosun yerde yatan birinin çenesine tekme atabilir misin sen dedi.
Ben sustum çünkü yapamazdım. baktı ve bana ve gülümsedi. evet cihan abiyi yine gülümsetmiştim. çok yanlış yerdesin dedi ve ekledi bugün ödeştik dedi. yaptığın için saol dedi
Tabi benim mutluluktan görüm tutuştu. aradan haftalar geçti. artık mahallede tanınıyordum herkes biliyordu beni. kimse bişey diyemiyordu .artık o ufuk işleri bırakmış cihan abiye salmıştı.tek reis artık canım abimdi.her maç için para ihtiyacımı annemin sıkı sıkı biriktirdiği
Paraları çalarak karşılıyordum.o zamanlar bu normal geliyordu bana

bu bine biri tribün yazmayı öğretsin

mein kampf

part-4

geçtim bu adamın karşısına bekledim ve daha ağzına çamadan yüzüne tükürdüm tükürmemle beraber yaklaşık 15 kişi çevirdi etrafımı o an yaptığım mallığı anladım. tükürdüğüm adam bana o gün öyle bir yumruk atmıştıkı hala çınlamasını zaman zaman hissederim nerdeyse. artık dedim oğlum yağız buraya kadar bitti herşey. benim bunu dememle beraber arkadan gök yaracasına cihan abimin sesi geldi açılın binler diye.abi dediğime bakmayın gönlümün kralıdır o candır can. almış yanına 5-10 adam.ben bunu gördüm bağırdım abi yapma atma kendini riske diye çünkü bizimmkiler az kişiydi. fakat cihan abi attı elini cebine çıkardı emaneti havaya tek el ateş açtı. herkeste bir yusuf yusuf. koştum cihan abimin yanına

part 3-
dediğimim gibi mahalle de çok sevilen biri değildim. kendimi onların arasında kuyruğuna teneke bağlanmış kedi gibi hissediyordum. beni sevmiyorlardı.ben onlar için bir hiçtim.bu durum benim gururuma dokunuyordu bizim semttee iki büyük mahalle vardı bunlar birbirlerinden ölümüne nefret ederdi aralarında şişll, bıçaklı kavga olurdu. benim de aklıma bu geldi kendimi mahalleme kanıtlıycaktım. aldım elime bursa çakımı yürüdüm eski yukarı mahalleye baktım bunların reis kaldırımda oturuyor. döndü baktı suratıma çünkü o zamanlar kimse böyle bir cesaret sergiliyemezdi.bir de bu kavganın ana nedeni bizim mahalle solcu bunlar sağcıydı. benim bu salaklığı yaptığım zamanda tam seçime yakındı.

part 17

cihan yerde karar penaltı

part17 yazmayı unuttun dostum

ee aqqqqqqqq

Part 12-
Bununda çözümü vardı elbet .bıkmıştık sefaletten niye zenginler yaşrdı biz onların uşağıydık. kafamda hep bu ikilem dönüyordu.biz eşit olmalıydık(deli zırvaları işte)
.aldım elime sigaramı(cihan abim içerde ben içmezmiyim) yürüdüm yukarı zengin muhitine
Hava desen buz gibi gibimin ucu titriyor o kadar. yanaştım güzel bir arabaya zorladım kapıyı
Bindim basıp gittim. fakat bunu yaparken çok mutluydum nedensiz bir şekilde sanki ben kendimce. eşitliği sağlamıştım. artık biz eşittik. arabadan iyi para geliyordu. sevmiştim bu işi.
Aradan bir hafa geçti cihan abi kuşkulandı.ne ulan bu sendeki davranışlar bu aralar şerefsiz bin dedi.abi. parayı bulmuşum ya zütüm kalktı ne diyosun lan dedim. abim elindeki makası bıraktığı gibi bana öyle bir vurmuşki o soğukta burnumdan fışkıran sümük havada dondu.

reserved

@1 http://imgim.com/25ku0ds.jpg

okuyanı sksnlr

part 11-
babam benden utanıyordu annem düzenli olarak ağlıyordu ama ben artık olmak istediğim kişiydim. cihan abimin babadan yadigar küçük bir ayakkabı dükkanı vardı. burada ayakkabı tamir eder, eski ayakkabı satardı. zaten bu para sadece maçlara yeterdi. bizim aşkımız başkaydı.
Ben artık 16-17 yaşlarıma yaklaşıyordum. yanına aldı beni yanımda çalış dur dedi. artık onun öz kardeşi gibiydim. zamanla tıpkı ona benzemiştim gözlükleri atmış. zamanla uzayıp boya vermiş ve saçlarımı onun gibi kestirmiştim. idolümdü o benim. dediğim gibi solcuydu bizim mahalle. daha doğrusu varoşların kominstiydik. bıkmıştık bu sefil hayattan eşitlik evet tek hayalimiz buydu.biz istanbulun unutulmuş tarafıydık. zamanla bende bu felsefeyi benimsemiştim. artık benim cihan abimin peşine takıldığım gibi peşime takılanlar vardı.
Mahallenin sevilen çocuğuydum. fakat tek sorun vardı para….

hadi lan devam bin

--spoiler--
cihan gay beyler
--spoiler--

@1 duygulandım lan bin verdim şukunu :(

Burdna YArın DEvam Etcem saat 7 oldu uyucam amq Ayrıca burdada SAğcı Solcu Çıakrma bin inci Ortadan giber

sen cihan abinin mesleğini değil başka bişeyini almışsın eline