Arkadaşlar bazı şeyleri anlamakta zorlanıyorum.Bu yaşına kadar hiç bir kızın eline elim değmemiş namusuna göz dikmemiş biri olarak ciddi anlamda bazı şeyleri yorumlayamıyorum. Ozet geçiyorum.. ego değil ama Allah vergisi yakışıklı, çevremde konusulan gözde ve tanınan biriyim fakat bu yaşıma kadar hiç sevgilim olmadı kızlarla haşır neşir olan biri olmadım. bazı şeyler bunu bastırıyordu ve bu böyle gidegeldi bunca zaman. Biri çıktı karşıma fakat çok kovaladı beni çok güzel tatlı çok hoş biri , hakiki anlamda güzel biri ama ya.. ben yine herzamanki tavrımı bu tarz şeylerin benlik olmadığını ona da söyledim ve benden bir şey beklemediğini söyledi. Aradan 1 sene geçti bu kız bana ilgi duyduğunu hep belli ediyordu hep bi ilgiliydi kovaliyor gibiydi beni ama o kadar dozunda yapıyordu ki aklımı çelmeyi mükemmel ve uzun uğraşları sonucu başardı. konuştuk ettik ben bildiğiniz cok seviyorum bunca zaman kimseye duymadığım o ilgi o sevgi bu gün ona nasipmiş.. Her neyse zaman geçti iftarlar falan filan bi ton şey çok görüşmüyorduk sadece mesajlasiyorduk.Her şey çok güzeldi sıkıntı yoktu fakat bi zaman sonra ben huzursulandım , empati kurarak benimde kız kardeşim olabilir ve onu bi erkekle oturmasını istemezdim nasibimizde yazıyorsak biz oluruz gibisinden konuştum muhabbeti kestim.Öyle bir zaman geldi ki bu kız o kadar temiz ve masum durmasına rağmen hiç bir yerde dedikodusu olmamasına rağmen kusursuz sandığım duygularımı körelten o kişinin pislikleri kulağıma geldi kim bilir belkide iftiradır ama bir çok saçmalık ve iğrenç şeyler duydum.Ve o aralar öyle büyük bir yara oluştu ki kalbimde o saf duygularıma kazınan. işte o günden beri kendini ve duygularını yönetmeyi bilen biri olarak yeniden doğmuş gibi hissettim kendimi bazi şeylerin kontrolünün insanın kafasının içinde bittiğini anladım.ama hala kafamdaki o iğrenç soru işaretlerinden kurtulamadım kim bilir belki zamanla onlarda kendiliğinden gider.