gibim anani noldu sonras

Yaz bro

Kalbim daha da hızlı atmaya başladı. Nasıl bu kadar hızlı atabiliyordu bu kalp ? Anlayamıyordum. Yavaşça kaldırdı başını. Yüzünde hafif bir tebessüm vardı. Ne kadar da tatlıydı. Ben de seni seviyorum dedi. Tam o an durdu zaman. Etrafımda kim varsa silindi. Gülen kalabalık, çalan müzik, bizimle beraber dans edenler... Yavaşça sarıldım. O da bana sarıldı. Bir süre daha dans ettik. Müzik bitiyor dedi. Kendime geldim. Tatlı tatlı gülüyordu. Keşke kendini benim gözlerimden görebilseydi. Şarkı bitti. ikimiz de ellerimizi birbirimizin üzerinden çektik. Her güzel şey gibi bu müzik de bitmişti. Ama biz başlamıştık. Beraber biraz daha konuştuk. Ben ona iltifat ettim, o bana iltifat etti. Balonun sonlarına doğru onu arkadaşlarının yanına bıraktım. Yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Kızardı. Utanmıştı. Görüşürüz dedim. Görüşürüz dedi. Ben de arkadaşlarımın yanına geçtim. Daha sonrasınde hep beraber yurda geçtik. Ertesi gün evlere dağılacaktık. Hayatımın en güzel gecesinde hayatımın en güzel rüyasını gördüm. Evlenmiştik...

Önce gözlerime baktı daha sonra elini elime uzatırken küçük bir gülümsemeyle tabi ki dedi. ilk defa o an elini tutmuştum. Yavaşça ortaya geldik. Ben elimi beline attım. O da ellerini omzuma attı. Başlarda ikimiz de ayaklarımıza bakıyorduk. Sonra birbirimizin kaçamak bakışlarını yakaladık. O kafasını eğdi. Ben de bakmaya devam ettim. O da fark edince bana bakmaya başladı. Bir süre hiçbir şey demeden hafif gülümsemelerle dans ettik. Umarım birbirimizin ayağına basmayız dedim. Gülmeye başladı. Ben de gülmeye başladım. Kalbim hiç o kadar hızlı atmamıştı. Kendimi hiç o kadar mutlu hissetmemiştim. Ben ona hiç bu kadar yakın olmamıştım. Onun esiriydim sanki. Ama mutlu bir esaretti bu. Adeta mutluluktan sarhoş olmuştum. Şarkının sonlarına doğru yavaşça kulağına eğildim. Hayatımda hiçkimseye söylemediğim o iki kelime ağzımdan, kafesinden kurtulmak isteyen bir kuşun kapağı açılınca kendini dışarı atıp özgürlüğe kavuşması kadar hızlı çıktı. "Seni seviyorum." Artık özgürdüm.

Baloda müzikler çalıyor içki yok veliler sağolsun. Gazoz limonata kola falan var. Baloya hayat da gelmişti. Okuldakilerle görüşmek istemişti. Heyecanlı müzikler çaldı bitti sıra geldi slow müziğe. Artık akşam olmuş neredeyse. Bizimkiler bana veriyor gazı hadi git kızı dansa kaldır diye. Ben hayır falan diyorum. Bunlar sırtıma falan vurmaya başladılar baktım rezil olacağız tamam dedim. Üzerimde koyu laciverte yakın üstüme tam oturan bir takım elbise vardı. Sol omzumda küçük gümüş bir broş vardı. Siyah renkli içinde altın sarısı detayları olan klagib şık bir saat vardı. Saçlarım siyah renkli, biraz uzundu. Sola doğru yatırmıştım saçlarımı ve şakağımdan hafif bir kavis çizmişti. Gittim yanına. Hiç unutmuyorum üzerinde kırmızı yazlık diz seviyesine kadar bir elbise vardı. Fazla makyajı yoktu. Makyaj bağımlısı değildi. Zaten ihtiyacı da yoktu. O her haliyle güzeldi. Saçlarını toplamamıştı. Dağınık duruyordu. Yüzünün sol yanından dudaklarının kenarına oradan da omzuna ve elbisesinin önüne doğru bir bukle uzanıyordu. Boynunda küçük bir kuğu kolyesi vardı. Kolyenin taşları bahçenin ışıkları altında Ayşegül'ün kocaman gözleri ve sarı saçlarıyla ahenkle dans ediyor, köprücük kemiklerinin birleştiği noktada teniyle adeta flörtleşiyordu. Oturduğu sandalyenin önüne geldiğimde nerede olduğumu bile unutmuştum. Sanki bilinmeyen bir evrende ikimiz başbaşa kalmıştık da gerisi önemsiz detaylardı. Elimi elinin biraz üstüne uzattım ve benimle dans edermisiniz dedim.

O gün benim için tam bir milat oldu beyler. O günden sonra benim için her şey değişti. O günün akşamında hayatla telefonda konuştum ve olayı anlattım. O da çok sevindi benim adıma. Tekin, ismail, nuri, mehmet hepsi "sonunda aq" diyerek tebrik etti. Ben onun fotoğrafını cüzdanıma kardeşlerimin fotoğrafının arasına koydum. Hala durur orda. Bunlardan sonrası benim için daha kolaydı. Artık konuşuyordum. En azından eskisi kadar saçmalamıyordum. Bahanem de vardı. YGS-LYS konularını bahane ederek ders anlattırıyordum ona. Genelde yanımda tekinle gidiyordum o da zaten birkaç kişiye birden anlatıyordu. Herhangi bir saçmalama yaşamam durumunda tekin benim yedek yaşam desteğim gibiydi. Gerçi ayşegülün sesini duyduktan sonra ne tekin kalıyordu ne başkası. Bazen göz göze gelip bir süre birbirimize kitlenmiş vaziyette kalıyorduk. Bizim arkadaşlar da beni gaza getiriyor sürekli kanka aslında çok yakışıyosunuz diyorlardı. Ben de onun bana karşı birşeyler hissettiği fikrine kapıldım. Beyler öyle sevdiğiniz kişiyi tavlama planları yapamıyorsunuz ben bu kızı tavladım falan da diyemiyosunuz incideki hikâyelerdeki gibi olmuyor yani. Sadece hissediyorsunuz. YGS aradan çıktı balo vardı haziranın başında. Herkes baloya hazırlanıyordu.
Balo günü geldiğinde herkes jilet gibi giyinmişti. Balo bizim okulun yakınlarına güzel bir bahçedeydi ve ger şey güzel hazırlanmıştı. Sabahtan toplandık hocalar konuşma yaptı marş okundu kepler atıldı falan. Aileler de gitti. Sıra asıl baloya gelmişti.

Beyler kendi resimlerine bakıyordu kaldırdı kafasını bana baktı inanın yazarken bile elim titriyor. Başta dedim ki ulan marykiller sen naptın. Sonra sanki en sevdiğiniz müziğin nakaratında kendinizden geçtiğiniz mükemmel bir ses yok mu işte o sesle bana tamam olur dedi ve bi gülüş attı. işte o an ne stres kaldı bende ne tedirginlik ne kaygı... Her şey benim olmuştu sanki. Kegib kegib gelen nefesim düzeldi ve daha dik durmaya başladım. Sanki sonsuz bir mutluluğa ulaşmıştım. Bana bakarak gülmüştü. Ben o olaylardan sonra 1 kere bu şerefe nail olmuştum onda da sıranın tepesindeydi. Hiçbir konuşma geçememişti aramızda. Bu çok daha farklıydı. Fotoğrafları birbirimize verdik. Ben onun fotoğraflarından ziyade ona bakıyordum. O ise benim fotoğraflarımdan gözünü ayırmıyordu. Ben ona acaba hangi ifşanı alsam dedim. Baktı bana. Sonra bi gülüş attı ve acaba ben hangisini alsam dedi. Bunu alıcam bu iyiymiş diye gösterdi. Ben de "bunu alıcam ben" dedim. Fotoğrafın arkasına bir şey yaz dedi. Marykillerden sevgilerle yazdım. O da ayşegülden sevgilerle yazdı. Fotoğraf takasını tamamlayıp sırama geçtim.

Yazıyorum beyler

Devamı hadi

devam köle 23 te kaldım bide şukula entryi kaybolamsın

Dinleyen 5 kişi olursa devam ederim

Beyler okuyosanız kendinizi belli edin yoksa yazmayı bırakıyim.

ilk önce tekinin yanıma gittim ve durumu anlattım. O da bana gaz vermeye çalıştı ama bası gaz veriyor bin resmen beni tokatlaya tokatlaya gazlamaya çalışır. O gazla Rusya ya tek başıma savaş açarım ama asla bi kızla konuşmam. Gittim ayşegülün sınıfına tam kapıdan girdim bi baktım oturuyor masum masum. Tabi görür görmez bende gaz kaçağı oldu ve ne kadar güvenim varsa hepsi gitti. ismaille Ayşegül aynı sınıftaydı. Gittim ismailin yanına dedim ki kanka bana haz ver ayşegülden fotoğraf istiyicem. O da bana kanka ben sen isteyemezsin diye ondan fotoğraf aldım dedi. Ben de dedim ki kanka ben bu fotoyu istiyicem. Tam o sırada kız benim yanımdan geçip gitti ben de dedim ki olum marykiller bi dahaki teneffüse artık. Kendi sınıfıma gittim bi baktım bizim sınıfta 3 arkadaşıyla konuşuyor nuri de orda. Bu fırsat kaçmaz dedim. Gittim yanlarına. Ama yürürken elim ayağım titriyo şerefsizim. Yanlarına varana kadar kendi kendime en az 10 farklı senaryo kurguladım. Hepsinde de 2 kelimeyi birleştiremediğim için mal oldum. En son dedimki kapa gözlerini tak diye söyle bunun başka çaresi yok. Gittim yanına. Onunla en son 11. sınıfta tesadüf eseri telefonla konuşmuştum.1 yıldan uzun süre sonra ilk kez onunla konuştum. Ayşegül fotoğraf takası yapalım mı dedim.

Fotoğraf çekimlerinde önce ayşegülle uğurun ayrıldığını öğrendim. Bu benim için mükemmel bir haber olur sanmıştım. Ta ki ayşegülü ağlarken görene kadar. Beyler durum sizin için ne kadar iyi olursa olsun sevdiğiniz ağlayınca işler tamamen değişiyor. içinizden keşke eski haliyle mutlu yaşasaydı da ağlamasaydı diyorsunuz. Ama kendini çabuk toparladı Ayşegül. Kısa zamanda yeniden gülen ve ders çalışan biri oldu.
Fotoğraf çekimleri bitmişti ve elimize seçtiğimiz pozlardan bol bol vegibalık gelmişti. Sırada birbirimize hatıra olarak fotoğraf bırakmak vardı. Hepimiz neredeyse tüm fotoğraflarımızı dağıtmıştık. Ben de kendi kendime dedim ki "Bak marykiller. Ya ayşegülden fotoğraf alırsın ya da mezuniyet fotoğraflarına her bakışında pişmanlık duyarsın."

Okula geldiğim ilk gün hayatımın şokunu yaşadım beyler. Hüç unutmuyorum etüt yapıyoruz okulda. Gittim arkadaşlara merhaba demek için. Bizim ismail diye bir arkadaş (yanında nuri ve mehmet de vardı ) dedi ki ayşegülle uğur diye bir bin çıkıyolar. O gün yıkılmıştım. Gece hayatı aradım açmadı. Ben de tekinle dertleştim. Beni o zamana kadar en son ağlatan kız, yine beni bütün gece ağlatmayı başarmıştı. 12 olmanın verdiği gerilim ve sınav stresi tüm dönemi sigaraya başlatmıştı. Tekin, ismail, Mehmet, Nuri ( bunlar genelde sigara içip dertleştiğim arkadaşlar) ve dönemin tamdıbına yakını (erkekler olarak tabi kızlardan bikaç kişi içiyo sadece) içiyodu. Beraber bikaç arkadaşla içmeye gider dertleşirdik. Mezuniyet fotoğraf çekimleri yaklaşıyordu. Erkekler takım elbise kunduralı, kızlar siyah elbiseli topuklularla çekim haftası boyunca okulda dolandılar. Bizim hayalimiz sigarayı kundurayla söndürmekti. Biraz çocukçaydı ama hayaldi işte. Nitekim yaptık da.

up up up

Neyse beyler 12. sınıf başladı ben tabi başka bi okula nakil aldırmıştım fakat yurt sıkıntısı eve uzaklık gibi göstermelik sebepleri bahane ederek ekimin başında eski okuluma geri döndüm. Tüm bu yaşananlardan sonra nakil aldırdığım okulda ve araya giren yaz boyu bi yandan babam gelene kadar ve babam geldikten sonra yardımcı olmak işleri düzeltmek amacıyla çalıştım. Bi yandan da nerede hata yaptığımı düşündüm. Eski okuluma döndüğümde artık hem pgibolojik hem de fiziksel olarak bambaşka biriydim. Artık kimseye kin tutmuyordum. Çünkü tutacak gücüm ve dermanım kalmamıştı. Beyler birçok hikâyede yok işte havalı tavırlar kimseyle konuşmamalarla okulda arkadaşlar arasında yükseldim yazıyordu. Yalan beyler. Ben daha paylaşımcı ve affedici biri olarak dömnüm okula. Sene başında yine geldi bu gibik diyenlerin hepsi biraz zaman sonra adamın dibi demeye başladı. Dediğim gibi fatmayı bir daha hiç görmedim ama kezbanı affettim. Öyle gidip affettim seni demedim yeniden arkadaşlık kurdum. Farklı arkadaş ortamlarında hatrı sayılır sözü dinlenir biri oldum. Boyum da 1.80 i aşmıştı. Yüz hatlarım düzelmişti. 70 kiloydum. Kasım yoktu ama göbeğim de yoktu. Sivilcelerden kurtulmuş ve saçlarımı biraz uzatmıştım. Ders çalışmaya başlamıştım. Netlerim giderek yükseliyordu. Eskiden herkes tarafından ezilen ve dalga konusu olan ben artık daha sakin ve konuşmayı öğrenen ve yapılması gerekeni bilen birine dönüşmüştüm. Ama hala ayşegülü görünce kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyordu.

Beyler kusura bakmayın yazıyom şimdi

Rez hadi

Rezzzzzz