0
Yeni okuluma başladığım gün bi kız görüp ona aşık olduğumu sanmıştım. Sarışındı, daha 3.sınıfta olmasına rağmen derslerle fazla ilgiliydi. Şimdi ne yapıyor bilmiyorum. Pek değiştiğini sanmıyorum. Ben de değişmedim hala sarışın kızlara aşık olup daha sonra kendimi aşık olmadığıma inandırmaya çalışıyorum.
“Geri zekalı mısın sen?” diye bağırarak üzerime yürüdüğünde 11-12 yaşlarındaydım, onu sevdiğimi söylemiş umutla ne söyleyecek diye bekliyordum. Verdiği tepki karşısında üzülmüştüm ama pek şaşırmamıştım. Hakaretlerine devam ederken gözlerinin içine baktım ve ilk defa o an “Neden bu kıza aşık oldum ki?” dedim kendi kendime. Abartılacak bi güzelliği yoktu, düşüncelerimiz taban tabana zıttı her şeyden önce de acımasız biriydi. O yaşta bi çocuk için fazla acımasızdı, sonuç olarak çocukluk duyguların en yoğun insanın en masum olduğu zamanlar değil midir? O zaman şimdi ne haldedir gerçekten bilmek istemem.
Bi süre hakaretlerini dinledikten sonra bigibletime binip hızla yanından uzaklaştım. O zamana kadar hiç kullanmadığım kadar hızlı kullanıyordum üzüldüğüm için değil kendime kızdığım için yapıyordum bunu. Benim yüzümden zütü kalktığı için bu fırsatı ona verdiğim için kızıyordum kendime. O an ondan nefret etmeye başladım aynı zamanda aşıktım da. Aşk ve nefret arasın çok çok ince bir çizgi var ve ben hangi tarafta olduğumu gerçekten bilmiyordum. O geceden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı.
Gidip ona çok merak ettiğim halde neden demedim, hakaretlerini hak edecek ne yaptım? Demedim “Seviyorum işte karşılık vermesen bile saygı duy kaltak!” demedim. (iyi ki dememişim bunu)
Sınıfta birilerine kendini anlatırken daha doğrusu çaktırmadan kendini överken, kalkıp sen kendini ne sanıyorsun? Demedim sandığın veya söylediğin gibi biri değilsin emin ol demedim Nedir bu züt kalkıklığının sebebi demedim. Ben hergün gazetelerin astroloji kısmına sadece senin burcunu okumak için bakıyorum demedim. Hergün gizlice seni izliyorum demedim, keşke söylediğin gibi biri olsaydın gerçekten önemli olan dış güzellik değil diyebilseydin ve gerçekten buna inansaydın demedim. Ben aslında çok duygusal biriyim dediğin zaman keşke doğruyu söylüyor olsaydın. Bilmiyorum farkında mısın ama öyle biri değilsin gayet duygusuz birisin senin neyini sevdim ben mına koyim ya demedim. Çok istedim ama söylemedim veya söyleyemedim bilmiyorum.
