Liseye yeni geçmiştim o zamanlar ilk 3-4 ay birşey yokken sonradan bi kız ilgimi çekmeye başlamıştı. Adı Merve'ydi o kadar ahım şahım bi güzelliği yoktu ama bana nedense çok tatlı geliyodu. Derste falan böyle sürekli ona bakasım onu izleyesim geliyodu. Beni etkileyen yönlerinde şunlarda vardı. Mesela ota taka  gülmez yerinde gülerdi, cıvık değildi bi kere. Diğer kızlar gibi kelimenin sonunu uzatarak kezbanlık yapmazdı. Ağır abiydi çok sessizdi, az konuşurdu gerekli yerde konuşurdu. Bu kız git gide gözüme daha tatlı gelmeye başlamıştı her geçen gün bi öncekinden daha tatlı geliyodu. 1-2 ay böyle geçti duygularım ona karşı daha da büyümüştü. Daha önce hiçbir kıza ona hissettiklerimi hissetmemiştim garip bişeydi adını bile duyunca yüzüm kızarıyodu.

Edit: Fotoğrafdaki onla benim hâla silmedim..

Edit 2: Hikaye bitmiştir..

Zorlada olsa Merve'nin yanına oturdum. Utancımdan kızın yüzüne bile bakamıyorum öylece önüme bakıyorum. Sonra Mine arkadan sizi bunun içinmi aynı sıraya oturttuk dedi biraz zorladılar falan zarzor naber dedim. Sınıfın yarısı çaktırmadan bizi izliyormuş utancımdan o kadar çok yapmacık "naber" demişim ki sınıf hemen arkasından yarıldı bi kahkaha patladı. Öyle olunca kızda utandı amk evlatları tak var gülüyolar neyse öyle böyle biraz konuştuk falan sonra konu saadete geldi. "Ya şimdi bişey diyemem hiç beklemiyodum düsünmem lazım" dedi. Tamam dedim sorun yok istediğin kadar düşünebilirsin. O gün öyle bitti. Ertesi gün bi hediye kutusu verdim buna. içine biraz petito, 2 tane bileklik, bi de not bıraktım eve gidince aç diyede tembihledim.

Merve'ye olan duygularım hâla devam ediyordu bir gram eksilmeden hâla deliler gibi seviyordum onu. Aradan aylar geçti dayanamadım bi kere daha şansımı denemek istedim. Bu arada mine okuldan ayrılmış il merkezinde bi okula naklini aldırmıştı. Neslihan'a danıştım neslihan merve'nin yakın arkadaşı olmasada iyi bir arkadaşi sürekli konuşurlar yani. Napayım tekrardan şansımı deniyimmi dedim. Sen bilirsin dedi. O gün son ders beden dersinde zilin çalmasına yaklasık 5 dk falan vardı. Okulun önünde servis bekliyordu. Gittim yanına selam naber falan filan konuştuk biraz öyle. Artık konuya geçmenin vakti gelmişti.

Akşam eve gidince açmış kutuyu mektubu falan okumuş teşekkür etti. Rica ederim dedim. Havadan sudan biraz konuştuk o gecede öyle bitti. 2-3 gün sonra okulumuzda bilim fuarı vardı. Gruplar 3 kişiden oluşuyodu. Projelerimizi gelen misafirlere anlatıyoduk. Ben sürekli bizim masayı arkadaşa bırakıp Mervelerin projesinin yanına gidiyodum. Projeleri birinin hayatıydı. Gelen misafirlere o anlatıyor onların yanında bende dinliyordum sıkılmadan usanmadan. Akşama kadar onunla birlikte zaman geçirdik bahçede gezdik, banklarda konuştuk, o gün projesini 7-8 kere dinlemişimdir. Günün sonunda da bir fotoğraf çekildik saklıyorum hâla, silmedim başlıktaki fotoğraf..

En son olay hediye çekilişi yapmıştık sınıfça. Şans mı artık Allahın bir lütfumu bilmiyorum ama Merve'ye ben çıkmışım. Kağıdı aldı onu izliyorum açtı bi şaşırdı zaten gizleyemedi şaşkınlığınıda. Lan dedim yoksa ben mi çıktım acaba. Sonra ceren bunun önünde oturuyor hemen dakkasında bana öttü merve'ye sen çıkmışsın diye. içimden geçiriyorum ne alıcak ki acaba diye falan. Mutluyum amk düşündükçe içim bi hoş oluyor. Sonra herkes kim çıktıysa sıra sıra söylemeye başladı. Sıra Merve'ye geldi "Sena" dedi. içimden lan noluyo amk? Dedim. Tenefüste Ayşe yanıma gelip sen ne tür şeylerden hoşlanırsın diyince jeton düştü. Ayşeyle takas etmişler kâğıtlarını. Lan bir hediyeyi bana çok gördü be. Eğer alsaydı manevi değeri çok büyük olurdu benim için, ömrümün sonuna kadar saklardım onu. Ama o bir hediyeyi bile çok gördü bana. Bu yaptıklarına rağmen hala vazgeçemedim ya ondan, deli gibi seviyorum ya onu. Hâla Merve diye atan kalbimi gibeyim.

Derdime ortak olan arkadaşlar oldu allah onlardan razı olsun karşılarına iyi insanlar çıkarsın..

Herşey güzeldi watsaptan sürekli konuşuyoruz gülüyoruz falan baya iyi durum, heralde oldu kabuk edicek dedim. Yaklaşık 2 hafta geçti hâla bişey demiyor. Madem o demiyor bari ben diyim dedim gittim yanına dedim "2 hafta oldu bişey demiyosun dedim bari ben yanına geleyim sorayım kararın nedir?" Başka teklif eden biri daha varmış kabul etmedi. Eyvallah dedim geçtim sırama oturdum. Çaktırmamaya çalışıyorum ama içim kan ağlıyor kabul etmedi diye olmadık diye. Moral de kalmadı. Normalde sürekli güler yüzlü bir insanımdır yüzümden gülümseme ekgib olmaz. Gelen geçen noldu diyor keyfin yerinde değil falan diyor. Bişey yok deyip geçiştiriyorum.

Dün galerimden bütün fotoğraflarını sildim, instagramdan takipten çıkardım, rehberimden sildim artık çıkardım hayatımdan yüzünü bile görmek istemiyorum az bişey kaldı içimden attım sayılır. Ben yaşadım böyle bi olay allah size vermesin..

Edit: bi arkadaş hâla aynı okuldamısınız demiş malesef aynı okuldayız ve arkalı önlü oturuyoruz ama yarım dönem kaldı son senem bu sene o yoluna gidecek ben yoluma

Telefonum çok eskiydi üstelik bataryası şiştiğinden dolayı arka kapağı kapanmıyordu. 2 ay sonunda alnımın teri ve babamın da katkısıyla  kendime yeni bir telefon aldım. Öyle böyle tatil bitti ve okul açılmıştı. Sabah erkenden kalktım duşumu aldım, kıyafetlerimi giydim saçımı taradım ve kahvaltı yapıp okula doğru yöneldim. Okula geldiğimde ilk gün tabi herkes birbirini özlemiş ortamı kurmuşlar gırgır şamata. Gittim yanlarına selamün aleyküm aleyküm selam konuştuk falan zil çaldı girdik içeri. Gün herzamanki gibi hocaların klagib sorusu "tatilde ne yaptınız, nerlere gittiniz" sorusu ile başlayıp bitmişti.

Sonra sıra arkadaşım Mine'ye (mine onun en yakın arkadaşlarından biri) anlattım. Söyliyimmi kendisine falan desede reddettim. Aradan birkaç hafta geçti. 2. Sınavlar bitmiş, ders işlenmiyor, sınıfça hep beraber film izliyorduk. Mine bunun yanına gidip söylemiş herşeyi. Kız o kadar şaşırmışki benden hiç böyle bişey beklemiyomuş. Sanki bizim duygularımız yok biz sevemiyoruz amina koyim. Neyse bunlar biraz konuşmuş sonra beni çağırdı mine. Merve önde oturuyor hemen arkasında bizim furkanla mine var. Merve'nin yanı boş olunca mineyle furkan'da biraz kikirdeyince olayı anladım. içimden bi hasgibtir çekip yavaş yavaş gittim.

Her okul çıkışı arkadaşlarla kafeye gider LoL girerdik. Gitmedim o gün direk eve gittim. Yatağıma yattım olanları düşündüm ağladım lan amina koyim hüngür hüngür ağladım gece yarısına kadar. Ertesi gün gittim okula hiçbisey olmamış gibi. Merve'nin reddetiğini kimse bilmiyor. 3 hafta gibi bir süre oldu zaten unutuldu. Hayatıma kaldığı yerden devam etmeye çalıştım hiç bisey olmamış gibi. Ne ben onun yüzüne bakıyorum ne o benim. 1-2 ay denedim unutmayı ama olmuyodu unutamıyodum. Öyle böyle okul bitti 3 ay tatile girdik. Evde boş boş durmaktansa hem aile bütçesine biraz katkıda bulunayım hem de cebime 3-5 kuruş girsin diye bi manav'a işe girdim.

Yine geçen seneki gibi konuşmalar falan baya iyiydi. Her akşam zar zor mesaj atıyordum ama gerisi geliyordu gece yarısına kadar konuşuyorduk 5-6 gün konuştuk böyle. Buna en son alta atacağim yazıyı yazdım. Ama yine olmadı. Yine kabul etmedi. Yine biz olamadık. Lan tamam kabul etmedi o bu değilde en çok ne koyuyor panpalar biliyormusunuz? Nöbetçiydim bi gün. Onur var en yakın arkadaşım (Neslihanla Onur çıkıyolar). Neslihanla merve konuşuyor onur da onları dinliyor öyle. Neslihan merveye diyorki "Sen nöbetçi masasının orlara gitsene ne işin var burda (gülüyor)". Neslihana gülerek vuruyor ve diyor ki "Ben Kadir'emi kaldım ya" gülerek bunu demiş iyi niyetlimi dedi öylesine mi dedi bilmiyorum ama kalbim çok kırıldı lan. Valla beyler onur bunu anlatınca içim burkuldu dıbına koyim tamam kabul etmezsin de buda denirmi be.

Markete gidip gelicem beyler o arada 1 2 suku falan atın entrylere. Duvara anlatıyomuş gibi hissediyorum

Ben: "hani"
dedim gerisi gelmedi. Konuşamadım dilim kitlendi. O da soru sorarmışçasına
Merve: "hani?" Dedi güldü.
Ben: "hani sana mektupta yazmıştım sen sevmesende, kabul etmesende ben yine severim senden vazgeçmem demiştim. işte hâla vazgeçmedim hâla seviyorum seni sevgimde 1 gram bile eksilmedi" dedim.
Sustu hiç bişey demedi.
Ben: "Senden isteğim bana bi şans vermen."
Merve: "Şu sıralar bir ilişki istemiyorum zor zamanlar geçiriyorum" dedi.
Haklıydıda abisi yakın zamanda beyin kanaması geçirmişti.
Ben: "Abinin durumunu biliyorum yanındayım herzaman"
Merve: "Teşekkür ederim"
Ben: "Rica ederim" dedim.
Zil çaldı servisine bindi. Şansımı bir kere daha deniycektim belki bu sefer olur umuduyla eve gittim.

Bu beyler yazdığım yazı

http://c12.incisozluk.com...11504/9/1625039_oe73a.jpg

OHHHHH MERVENIN ANASINI gibIYIM

Beğin kanamasi

Yemek yemeye gitmiştim kusura bakmayın beyler

Aşk ciks tutar

KAŞAR MERVE

Sigaralar yanmak için hazırlandı. Senin yazmanı bekliyorlar panpa