ilgisizliği aramaması değil aslında üzüntü veren. adamın nereden ne konuma geldiğini düşünmek insanı üzüyor. yani başlarda dakika başı arayan soran zorla konuşturmaya çalışan.. ne bileyim kadını adeta bir bulmaca gibi hırsla çözmeye çalışan adama ne oluyor da birden böyle geri çekiliyor. ben bunu anlamıyorum işte. sus pus bekliyor. konuşmaya çalışmak da işe yaramıyor. "sorun ne?" deyince direk saldırıyor. o romantik tatlı adam nasıl oluyor da hakaret ve eleştiri arasındaki farkı bilmeyen ruhsuz bir insana dönüşüyor. düzeltmeye çalışmak da boşuna.. çünkü bu sefer de "amma da büyütüyorsun" diyor.. geri adım atınca o iki adım birden geri atıyor..ne gidiyor ne kalıyor.. öylece bekliyor.. anlamıyorum işte.. arayıp sorunca "çok üstüme geliyorsun" oluyor.."seviyorum ama sevmek yetmiyor" a dönüşüyor bu..hiç anlamıyorum :/