Selamın aleyküm. Birazdan anlatacağım hikaye çocukluk arkadaşımın hikayesi.Ben şahit oldum. Anlatmak için izin aldım. Hikayeyi biraz özet geçerek başlamak istiyorum. Arkadaşım Semih küçüklüğünden beri değişik bir çocuktu. ilkokulda mesela biz çarpma işlemi yapamazken o sanki büyük biri gibi düşünceleri vardı.Her öğretmeni etkilerdi. Durduk yere kahkaha atması cabası. Bizim mahallede ki Mevlut amcanın cenaze namazını kılarken durduk yere gülme krizine girmişti cenaze namazında. Herkes tarafından azarlanmıştık. Hikayeye gelecek olursak dedesi ön planda olacak. Dedesi öldükten sonra yaşadığı değişik olaylar. Cebinden çıkan ve gerçekleşen tarihler. Hepsini anlatacağım. Uzun anlatım olacağı için tek part yazmak istemiyorum.Bu arada her hikayem ilgi gördüğü halde yarım kalmıştır. Peki neden?Her defasında anlamadığım şekilde çaylak yedim.Bu sefer bir aksilik çıkmaz ise hikayeyi bitireceğim. Keyifli okumalar.

Arkadaşın bana anlattığı gibi anlatıcam. Biraz yorum katarak tabi. Kendi ağzımdan yazıyormuş gibi olacak. Sene 97 annemi ve babamı bir trafik kazasında kaybettim.O zamanlar 5 yaşındayım. Bana dedem ve ananem bakmaya başladı. Hiç ailemin yokluğunu aratmadılar.ilk başlarda kimse ile konuşmuyordum. Sadece dedem ile konuşuyordum o bana gerçekten çok yakındı.Bu biraz kısa oldu 20 dakikaya seri yazıcam müşteriyle ilgileniyorum hemen gelicem.

Geceleri çok uyanıyordum korkuyordum bir şeylerden. Mesela koyuyorum kafamı 1 dakika geçemeden uyuyordum ama hemen titreyerek kalkıyordum terli bir şekilde. Neyse yıllar geçti dedem öldü.ilk okula yeni başlamıştım. Neredeyse her gün dedemin mezarına gidiyordum. Kafamı toprağa koyup ağlamaya başlıyordum.Bir gün gece yine titreyek kalktım. Daha küçük bir çocuğum ama ne cesaretse kalktım dedemin mezarına gittim. Bize çok yakındı. Yine her zaman ki gibi mezarın yanına uzandım uyumuşum. Sabah ezanına doğru dayım geldi beni almaya. Etraf sessiz ürkütücü.Eve geldik ananem ağlıyordu. Aldı kucağına başımı okşayarak ağlıyordu. Dayım kızmıştı. Ertesi gün gece yine kalkmıştım.Tam dedemin mezarına gidecektim ki kapıda ananem sandalyede bekliyor ama uyumuştu. Yatağıma geçtim dedemi düşünüyordum uykuya dalmışım.

Rüya mı gerçek mi bilemedim uyanmıştım. Karşımda dedem vardı. Ayaktaydı bana gel işareti yapıyordu eliyle. Yanına gittim başımdan öptü. Yüzünde küçük bir tebessüm vardı. Bana ananemi işaret etti. Ananeme doğru döndüm baktım. Sonra tekrar arkama döndüğümde dedem yoktu. Hemen ananemin yanına gittim kaldırdım. Bana ne oldu niye bu kadar terledin dedi. Bende dedemi gördüğümü söyledim.O da dedeni çok sevdiğin için rüyana girmiştir dedi. Sabah oldu okula gittim. Sınıfta çok geveze bir çocuk vardı. Benim dedemin resmini çizdiğim kağıtları alıp tüm sınıfa göstererek dalga geçti.Çok sinirlendim.Ama dövebileceğim bir çocuk değildi.Ama yine de o sinirle kalkıp bir yumruk attım

Yumruk attım ama tabiki dayağımı yedim.Eve gidip direk uyudum. Gece yine kalktım.Bu sefer ananem kapıda yoktu. Kapıyı açıp çıktım dışarıya. Dedemin mezarına gittim. Yine uyumuşum orada. Dayım yine gelip kaldırdı beni.Eve gittik. Elimi cebime attım bir kağıt vardı. Kağıdı açtım içinde 4 tane tarih yazıyordu.ilk tarih olan 22.01.2003 ikincisi 08.04.2006 üçüncüsü 25.06.2013 ve son tarih 11.12.2017.

ilk tarihte köydeydik. Gelirimiz fazla değildi. Mahallede çocuklar bigiblet sürüyorlardı. Benim bigibletim olmadığı için yerde oturdum onları izliyordum.Bir tanesi hadi gel arkama bin aşağı köye gideceğiz dedi.Çok sevindim ayağı kalktım tam giderken dondum kaldım. Dedem belirdi önümde tabi kimse görmüyordu sakın gitme dedi. Bende bir anda bir irkilmeyle önümden kayboldu.Eve gittim. Akşam ezanına doğru dışarıda ağıtlar bağırmalar duyuluyordu. indik aşağı ne olduğunu sorduk.O benim bigibletine bineceğim çocuğa aşağı köye giderken araba çarpmış ve ölmüştü.

ikinci tarihte bizim burada bir göl var. ilkbahar ayları olmasına rağmen hava sıcaktı bizde serinlemek için göle gittik arkadaşlarla.Tam kıyafetlerimizi çıkardık göle doğru koşarken yine dedem önümde belirdi. Bana sakın girme dedi donup kaldım yine.Bir anlık gözlerimi kapatıp açmamla dedem kaybolmuştu.Ben kıyafetlerimi toplayıp eve döndüm. Ertesi gün arkadaşlarımı çağırmaya gittiğimde 3 kişinin boğulup öldüğünü öğrendim. Artık korkmaya başlamıştım.Bu tarihler gerçekti. Sıra üçüncü tarihe geldik

Bu tarihte ise markete gidip yiyecek içecek almaya gidiyordum.Az bir mesafe vardı.Tam girecekken dedem yine karşıma çıktı. Oraya gitmememi söyledi. Bende biraz geri sokağın başına geçip bekledim.Bu sefer ne olacağını gözümle görmek istiyordum. Yarım saat geçmeden bir araba durdu marketin önünde. içeriden iki tane maskeli ellerinde silahlı adam çıktı.5 dakika sonra silah sesleri duydum.O iki adam hızlıca arabaya binip gittiler. Koşup içeri girdim.Ve o manzara kasiyer ve 4 tane müşteri yerde kanlı şekilde yatıyordu.Bu olaylar çok pgibolojimi bozmuştu. Sıra 11.12.2017 var ve bu son tarih. Sanki ölüm tarihi gibi.Ölüm tarihimi biliyorum sanki.O günden sonra dedemi hiç görmedim.Şuan çok kötü durumdayım...

Hikaye bitti arkadaşlar. Eğer ölmez sağ kalırsak bu başlığa ne olduğunu yazacağım. Okuduğunuz için teşekkürler.