2 senedir içinde bulunduğum durum.

Bu hastalık pgibolojik bir durum değildir, pgibiyatrik bir durumdur. Kendimden örnekle bu kisilerin aşırı gergin ruh halleri var, hormon dusuklugunu de ekleyelim.Bu yüzden normal insanlar gibi degiller, ruhları yıpranmış korkudan, insana olan fobiden.

Hastalık gün geçtikçe daha da azıyor, durgun değil. ilköğretimde hiç çekingen biri olmadigimi hatırlıyorum, Lise 1 de de aşırı değildi durumum, fakat lise 2 den ve 3 ten sonra durumum iyice kötüleşmeye başladı. Basit cekingenlikten ileri sosyalfobiye dönüştü.Bu hastalığın aşağılık kompleksinden ustunluk kompleksine kadar geniş bir hastalik aginda dostlari var, birbiriyle ilişkili bunlar.

Sosyalfobide insan, insan insandan korkmaz. insan kendisinden korkar, bunu insanlara yansıtır. Durum budur.

Ben otobüse binerken, geç kaldığım bir derse girerken, otobüste inecegimi soylerken, karşı cinsle konuşurken yaşadığım korkuyu, ezikliği ve heyecanı, travmayı hiçbir şeyde yaşamıyorum.Bu hastalık insanı esir ediyor, kurtuluşu yok gibi gorunuyor.

Kesinlikle boşver gitsin gibi tesellilerle kurtulacak bir hastalık değil.

@6 @10 ve @11 ve @12 e de bakin.

Sosyalfobili kişiler kendilerini izler, bilinçleri toplum içinde o kadar korelir ki gözleri sertlesir insan korkusundan, kalp atışları hızlanır, göğüs baskilanmaya başlar.Siz beyninize ne kadar unut gitsin bosver deseniz de bu hastalık kalbinizi, vücudunuzu ele geçirir. Yanı hastalıktır, pgibolojik bir durum değildir.

okurken gerildim aq

Kendi yaptığım hareketlerin 2 3 adım sonrasını düşünüp ona göre davranıyorum. Sürekli iç sesim ile bir tartışma durumundayım.

belirtiler sosyal ortamlarda ya da bu ortamlar hayal edildiğinde ya da düşünüldüğünde ortaya çıkar. yalnız kalındığında her şey tamamen normaldir.
utangaçlık
konuşmalarda tutukluk, kekeleme ya da kendini ifade edememe
sosyal ortamlardan uzaklaşma
yüz kızarması
ellerde ayaklarda ya da vücudun başka bölgelerinde terleme
ağızda kuruma, yutkunma güçlüğü
nefes darlığı
çarpıntı
aşırı heyecan duyma
panikleme zihnin bulanıklaşması
bahaneler yaratma ve ortamlardan uzaklaşma
göz göze gelememek için çaba sarf etme
tartışma ortamlarına girmeme uzak durma ya da gerçek fikrini belirtmekten kaçınma
bağımlılık geliştirme (alkol sigara vb)bunların verdiği rahatlığa güvenerek destek alma
tedirginlik
rahat olamama
kaslarda gerginlik
huzursuzluk ve mutsuzluk hissi
toplum içinde telefon ile konuşmaktan kaçınmak rahatsız olmak
grup etkiliklerine katılmaktan çekinmek
birilerinin izlemesinden rahatsızlık duymak
doğun günleri , cenazeler, evlilik törenleri arkadaş toplantılarından uzak durmak.
yeni birileri ile tanışmak ya da konuşmak.
dikkat çekmekten kaçınmak
kendisine sorular sorulmasından rahatsızlık hissetmek.
defolu bir malı iade etmekten çekinmek
uğranılan haksızlığa tepki vermekten çekinmek
kusursuz olma istediği kendini gözlemleme
kendini ve davranışlarını göden geçirme eleştirme
öz güven yetersizliği

Sosyalfobinin asagilik kompleksiyle de ustunluk kompleksiyle de cok yakindan iliskisi bulunmaktadir. Sosyalfobililerin insan korkusu, degerlendirilme korkusu, rezil olma kaygisi asagilanmis bir ruh hali getirir, kisi bunu ustunluk kompleksiyle ortmeye calisir. Melankoli hali, stres de baska etkileri.

Bu hastalik insani eritir,yok eder, pasiflestirir,curutur.

ah be kardeşim lanetlenmişiz biz haberimiz yok

lise yıllarında bende de vardı böyle bişey kalabalık otobüse binmeye çekinirdim sadece benim ineceğim yerlerde inecek var derken bile zorlanırdım. sonradan iş hayatına girince huurun biri oldum

bılader ozelden hangı memlekette oldugunu yaz 1 hafta mısafırım ol ben duzeltırım senı senın mevzu basıt bısey aslında

Bu başlik bana ayna görevi gördü lan. Hep böyle insan korkusuyla, acaba insanlar dış görunuşum hakkında ne der, acaba millet benimle alay mı ediyor, benim hakkımda kötü şeyler mi düşünüyor, rezil olur muyum bir gün diye düşünüyorum her gün. Hatta ben de aşağılık kompleksi de var.

o kadar korkmaya başladımki ustam herşeyden ama hiç ifade edemiyorum ve kendime yediremiyorum birilerinden korktuğumu hani artık birisi sesini yükseltince kalp atışlarım saniyede 3 kere atıyo ellerim ayaklarım titriyo kekeliyorum bunu belli etmemeye uğraşırken başım dönüyo gözlerim kararıyo sonra diyorum benim gibi bi adam nasıl korkar ulan ama olmuyo işte ustam çare intihar galiba

bende de var bundan. kadınların aybaşı gibi ben de ayda bir depresyona giriyorum tüm o belirtiler hep var ama o 1 hafta yoğunlaşıyo

insani aptallastirir, cunku sosyalfobi insani paranoyalarin, komplekslerin icinde bogar. Duygularina gore hareket edersin.

aynisini ben de yasiyorum

Bu hastalik insanlari paranoyaya da goturmektedir, kucumsenmemesi gerekir bu yuzden.

Otobuste ayakta gidersin, otobus koltuklari doludur ve ayakta da senden baska kimse yoktur. Gozlerini cevirip de insanlara bakamazsin, gozlerini sadece camdan disari uzatirsin. Gozunun sagi solu karanliktir, sana bakan insanlarla doludur. Terlersin,kalbin patlayacak gibi olur.Son anda cesaretini toplayip gozunu etrafa diktiginde aslinda kimse sana bakmamaktadir, bazilari da inmistir.

Seni izleyen insanlarin oldugunu dusunmek seni paranoyaya goturur.O hayallere gore hareket etmek senin gerceklik duygunu yitirmene sebeb olur.

Ben kendimi analiz ediyorum.

Selectra + rexopin kullan hic bir seyin kalmaz ama pskiyatrist kontrolunde kullanmalisin

--spoiler--

--spoiler--

bildiğin depresyon hali işte amk sosyalfobi diye bişe yok insanların arasına karış arkadaş bul kendine düzelirsi.