Lise son seneye geçtiğimiz sene 18 olmuştum hazırlık okuduğum ve bir sene geç gittiğim için son sene 18 olabilen nadir insanlardandım o dönemler bunun ne artısı oluyo derseniz işte son sene ehliyet alabiliyosun biz de küçükten araba merakı olan her erkek çocuk gibi o merakla büyüdüğümüzden araba sürmeyi babamızın da karşı çıkmayışıyla on iki yaşından öğrenmeye başlamıştık bu sebeple henüz on altı yaşımdayken babam kadar iyi araba sürebiliyordum on sekiz olunca da hemen ehliyeti alıyım diye aldık lise sondayken işte tüm hikaye de o gün başladı hayatımı karartan her şey o gün başladı
Araba ile okula gidip geliyordum zaten evle arası arabayla on dakkaydı okulun çoğu kişi imrenirdi ben arabayla gelip gittikçe son sene olduğundan dershaneye falan giderken de doldururdum bizim pampaları arabaya öyle giderdik yine aynı şeyleri yaşıycam düşüncesiyle çıktım sabah evden yanlış hatırlamıyosam perşembe sabahı
sevdiğim kız aslıyı görme ümidiyle her sabahki gibi açtım kapısını pederin arabanın bindim yolda yol üstünde oturan o dönem yakın dostum olan furkanı da aldım

bindi arabaya hoş beş nasılsın ooo yine arabayla geliyoruz falan ayakları klagib lisede karşılaştığım sözlerdendir her günde gitmiyodum oysa bizim pederde öyle dizi babası değildi hatta bazen haftasonları dükkana ben bakardım sırf arabayla gezişlerimin gaz parası çıksın diye işim var dükkana yarın sen bak derdi evde yatardı sanki biz bilmiyoruz gibi bi de akşamüstü uğrar kasayı boşaltırdı tabi ben çoktan sigara paramı alırdım kasadan aslında iyi de olurdu bi haftalık sigara param çıkardı bi günde neyse yaktık iki sigara zaten bitene kadar okula inmiştik kitledik arabayı işte son sene okula zaten ders çalışmaya giderdik dershaneye de çıkınca yani genelde okula da giderdik biz milletin aksine şimdi biraz furkandan biraz da aslıdan bahsediyim
furkan benim ortaokul ikiden beri arkadaşımdı sonra taşındılar bizim ordan ortasonda aşşağıya caddeye sonra aynı liseye gelincede yeniden beraber olduk eski bi dostumdu sonuç olarak lisede kaynaşmamız da şu olaya dayanır

ortaokulda samimide değildik ama uzak da sayılmazdık kafamız çok uyuşmazdı ama lisede kimseyi tanımayınca bununla takılırdık okulun altı veya yedinci günü öğle arası olunca bunun sınıfının önüne gidip bunu beklemeye başlamıştım sınıfın kapısı açıldı yere eğik başımı kaldırdım furkan binimi diye mi ki o gün gördüm işte aslıyı da neyse kantine doğru dönüp giderken ben de arkasından bakakalmıştım domuştum adeta ki furkanın bana dokunmasıyla kendime geldim lan bin hahah güzel kız de mi dedi ne dememle kendime geldim bu kız bize bakar mı oğlum bizim dengimiz değil o dedim haklısın dedi sanki biz bilmiyoduk haklı olduğumuzu pekekent bi de ciddi ciddi haklısın diyodu çıktık bahçeye konuşurken okulun oruspu çocuklarından bülent vardı on birdi biz hazırlıkken bülent abi derlerdi tanıyanlar iriydi biraz gücü yerindeymiş en azından bizden onu da o gün anlamıştık ama neyse okulun arkasına doğru dolanıp geri girecektik içeri arkaya doğru gidince arkamdan bi el tuttu kolumu
-Birader yenisiniz herhalde ben bülent tanışalım dedik yani belki işimiz düşer
+Ben de sefaletle bu da furkan tanışalım
-Nerde oturuyosunuz
+Yukarıda furkan caddenin başında ben de biraz üstünde
-Bizde oralardayız yani size orda göz kulak oluruz şimdiden bi sigara parası çıkarsanız abinize
+Para yok bizde
-Nası yok lan gavatlar hazırlık adamı anası babası parasız yollar mı
diyip elinde tesbihi çevire çevire öbür elini cebime daldırdı o an işte ben de kafayı vurdum elin cebimdeyken kafası aşşağıya doğruydu zaten seni gibtiğimin oruspu çocuğu derken de bi yandan gözünü tutuyodu ben bi tane de fırsattan ziyade o zaman vurdum sonra bizi orda dövdüler bi güzel çıkışta bittiniz oğlum gibicem belanızı diye de gittiler

kalktık yerden şerefsiz evlatlarının vurmadığı yer yoktu bülent bininin yaltakcıları her yerdeydi bulaştık iyi mi ettik kötü mü derken furkan konuşmaya başladı neden vermedin oğlum bunlar bizi çıkışta giber adamın çevresi var senin benim neyim var bi an bende öyle düşünmüştüm ama rızkımı vereceğime dayağımı yerim oğlum dedim dövünce paranı alamıyolar mı oğlum dedi haklıydı bin neyse boşver ne diycez şimdi sınıftakilere dedim kimi tanıyosun oğlum zaten kafana çok mu vurdular senin dedi gittik sınıflara zil çoktan çalmıştı zaten bülent bini okumaya niyeti olmadığından zil falan gibinde değildi derse geç girdik hoca falan bi şey demedi yüzümüzde bi şey yoktu zaten dozunu iyi ayarlamış binler çıkışa saklıyolardı herhalde büyüm bombayı okulda disipline gitmemek için okul bitti dağılma saati gelmişti

beyler okuyan varsa devam edeceğim

devam beyler

öğleden sonra dersi falan düşünmeden sızlayan kemiklerin de acısıyla ne yapsak ne etsek de bu bülent bizi düzmese diye düşündüm durdum en sonunda zil de çalmıştı herkes çıkıyor sınıfın kapısı ön bahçeye bakıyordu bizim bülentten kaçıp eve gitsek arkadan olacak gibi dedim furkan geldi napacaz bunlar bizi giber üç kişiler dedi çıktığımız an kapıdan koşar yakalarlardı zaten koridora çıktık okulun arka bahçesine açılan bi kapı var ama hep kitli duruyor dedik herhalde Allahın emri yiycez o dayağı derken kapıya doğru yöneldiler bülent ve yaltakcıları bize doğru geliyolar ama biz içerideyiz bizi görmüyolar dedim gir gir bi sınıfa içeri girer hazrılık sınıflarına bakarlarsa tüyeriz dediğim gibi içeri girdiler tüm sınıflara tek tek bakıyorlar biz bi sınıfa girince tüydük yolda giderken gülüyoz eğleniyoz nası atlattık ama binleri falan furkan dedi bu böyle mi gidecek yarın yine dövmeyecekler mi yarın ola hayrola oğlum sen dur ben onu düşündüm dedim neyse gittik eve geldim yemek yeme faslı nasıldı okul faslı geçti odaya girdim

amcaoğlum emre vardır aklımda o var yarın çıkışa çağırırım onu bunlar anca onun dilinden anlar diye düşündüm emre abi o zamanlar askere gitmesine iki sene üç aya yakın vardı o yaşlarda parklarda takılan kola çekirdek yapan geç saatlere kadar korkusuz mahalle abilerinin o dönemdeki temsilcisi olmaya aday birisi aradım dedim böyle böyle abi bülent diye bi çocuk var beni dövecek para istedi vermedim biraz atıştık dedim okul kaçta dağılıyo aslan sen onu söyle ortada da görünme okuluna sıkıntı olmasın dedi iyi hallettik bülent bini bize dokunamaz bi daha dedim yattım mutlu mesut sabah gittim okula furkanı buldum dedi oğlum bülenti görmeyim diye sabah yarım saat önceden geldim okula ne yaptın dedi bugün de kaçabilecez mi dedi anlattım işte dedim emre abiyi çağırdım biz çıkışta kaybolacağız o halledecek iyi falan dedi yine öğle arası sınıfın kapısına gidiyim belki aslıyı görürüm diye de hemen tünedim kapıya on kişi çıktı ne aslı çıktı ne furkan bini dedim ben çağırıyım bari kapıdan sesleniyim girdim içeri furkan gel hadi dışarı çıkalım dedim yok oğlum bülent orda baksana pencereden dedi aslı bizi dinliyordu göz ucumla da ara ara ona bakıyodum gel oğlum nolacak ya dedim adama kafa attın nası nolacak hele bugün bi geçsin de sonra çıkarız dedi aslı onu da duymuştu sanırım hoşuna gitmişti muhabbet daha bi kulak kabarttı gazı da alınca milleti soymayı biliyo biz ona para yedirecek adamlar mıyız dedim oturdum yanına ben oturunca muhabbet de değişti aslı da gitti sınıftan furkan hemen çıkar çıkmaz nası dinliyo ama seni hahaha nası hemen attım havanı falan demeye başladı afeerin lan falan derken zil çaldı geçtim sınıfa oturdum yanıma tuğba geldi tuğba sınıftaki diğer kızlara göre güzel sayılabilecek güzellikte bi kızdı daha önce dikkatimi çekmemişti
-Meraba ben tuğba
+Meraba ben de sefaletle dedim gülerek
-Sey soracaktım
+Buyur sor neyse o şey dedim
Ödev ders bi şeyler sordu bilmiyorum diye geçiştirdim daha bi hafta yeni olmuş ne ödevi dersi diye içimden de düşünüyodum sonra gitti ama muhabbet olsun diye sorduğu belliydi
son ders de bitti çıkış zili çaldı ara ara derste pencerden bakıyodum emre abi geldi mi diye ama yoktu ortalıkta

beni usuldan bi korku sarmıştı zil çalınca bu daha da arttı çünkü bülent bini sınıfımı öğrenmiş kapıda bekliyordu kafasını ara ara uzatıp bakıyordu çantayı oyalana oyalana topluyodum bi yandan da emre abiye gibiyim seni mahallede milleti döversin anca bi de amcaoğlu olacaz bi işimiz düştü falan diye sallıyodum herkes çıkmıştı bülent içeri girdi dün kaçtınız bugün sizi benim elimden kim alacak dedi ufaktan değil artık baya tırsıyordum ben de iriydim ufak sayılmazdım ama kalabalıklardı hadi bakalım deyip koluma girdi gidelim gel gel dedi usul usul çıkıyoduk furkan binine bakıyodum yoktu dedim herhalde onu önceden aldılar ordadır nerde olacak çıktık dışarı işte o an benim için yeniden doğuş gibi bi şeydi emre abi okulun bahçesindeki bankta oturuyodu baktım ama başka kimse yoktu dıbına kodumun delisine dersen böyle olur tek başına mı gelmiş gibecekler şimdi bizi dedim içimden hayallerim yeniden suya düşmüştü okul daha tam boşalmamıştı hocalar falan vardı bahçede yavaş yavaş çıkıyolardı biz de az ilerideki banka oturduk sanki kaçacaz muallak hala çıkarmıyodu kolunu kolumdan bi de baktım furkanı da yakalamışlar getiriyolar aynı şekilde aha dedim üçümüzü birlikte dövecekler ulan bakıyodum emre abim hala oturuyodu kıpırdamıyodu dedim yine vay korkak muallak çağırdık adam diye şunu neyse okul iyice boşaladı

emre abi ayağa kalktı zaten ufak tefek bi şey bi de bize doğru geliyo tam bülent bini de ayağa kalkmış bize dayılanıyodu bu okul benden sorulur lan siz adam mısınız kimsiniz lan siz bana dayılanmayı geçtim vurdunuz lan siz diye saydırıyodu emre abim hala kuulluk peşinde midir nedir yavaş yavaş geliyodu dıbına koduma bak daha sallanıyo diyodum tam bağırdı birden on metre öteden
-Bırak lan çocukları dalyarak
gittikçe yaklaşıyodu yaklaşma gibecekler yaklaşma napıyon dememek için kendimi zor tutuyodum furkan kolumu tuttu kulağıma yanaşıp bu mu emre abin aq bunu da dövecekler bizle diyodu
+Sen kimsin lan karışma bak üçünüzü birlikte yere sermeyim
-Sen kimsin lan asıl zütünüz mü kalktı iki ufaklık dövdünüz diye dıbına kodumun okulunda
+Kaşınma bak birader dedi bülent
Artık çok yakındılar emre abim elini ağzına zütürdü dedim napıyo bu manyak aq ıslık çaldı birden aşşağıdan on kişi çıka geldi ellerinde üçünün sopalar adam prodüksiyon hazrılamıştı aq bülent birden geriledi hiç bi şey demiyodu emre abi bize baktı şöyle geçin diye arkasını gösterdi bize dayılanmayı dövmeyiz birader kusura bakma hata ettin dedi adamdaki taşşağa bak ulan vay gibsinler seni bülent pekekenti diye içimeee resmen sular dökülüyodu

Tam dövecekler bizim derse giren türkçeci gelmesin mi aq okuldan çıkmamış bizi görmüş çıkarken de geldi birden parladı noluyo burda eşkiyalar bizim okulumuzda bu da neler aq karısına bak bülentleri savunuyodu bizim öğrencilerimiz bunlar hem de bizim okulumuzda bülent noluyo burda bülent bunlar kim dedi
Bülent bini hocam para istediler vermedik dövecekler bizi demesin mi oruspu çocuğu bak dıbına koduğuma bak hemen furkan atladı arkadan hocam aksine onlar bizden para istedi dedi kadın inanmadı sen kimsin çocuğum bülent düzgün bi öğrencimiz bizim yapmaz öyle şeyler bi de şunlara bak dedi bülent benle gelin siz dedi alıyodu bunları baya kurtarıyodu aq o kalabalıktan siz de çabuk terk edin burayı yoksa polis çağırırım dedi bülent bini gülüyodu bin bin resmen sinirden ölecektim bu nası adalet dıbına koyum diyodum sonra emre abimlerle çıktık eve doğru koyulduk yola aq zütün zütün gidiyoduk resmen

Yolda emre abim dedi bizim lisede de böyle bi karı vardı türkçeci değil mi adaletten anlamazlar diyodu kendisi de liseyi bitirmişti güç bela lise hayatıda hep böyleydi kaç kez disipline gitmişti amcam hep peşinden koşardı serseriydi ama öyle yol kesen değil ağır başlıydı kendi halindeydi masumu savunurdu seveni çoktu dostu boldu geldik kapıya dedi artık sadece senin değil bu bize iftira attı benim de hakkım var üstünde o binin korkma halledecez dedi dedim tamam abi eve girdim annem görmüştü balkondan o emreyle ne işin var dedi yolda gördüm dedim bi şey demedim odama girdim aslımı düşünüyorum okuldaki gülüşünü açtım dertlere düştüm hayal ediyorum gözlerimi kapatıp gözlerini saçlarını bakışlarını öylece dalmışım uykuya sabah kalktım haftasonu olmuştu on iki falan telefona baktım üç mesaj furkandan üç mesaj tuğbadan dedim hele dursun kalkıyım da bi bakarım kahvaltımı yaptım annem baban dükkana gelsin diyo dedi gittim dükkana babam iki saat dur dükkanda gelecem bi araba var bakıp gelcem dedi tamam dedim gitti

Telefonu aldım elime açtım mesajları şöyle bi şey tam hatırlamasam da yazıyodu furkandan
dıbına kodum bülent bize bi daha buluşamaz la
Emre abinde nası adam aq adam gibi gelip dövse karı yetişemiyeceketi
Neyse yine döver zaten adamın himayesinde adamlar var resmen aq hahah
tuğba da şöyle bi şeyler yazmıştı abisi bizim okuldan mezundu tuğbanın bi sene önce mezun olmuştu
Özel değilse bi şey sorabilir miyim çıkışta bülentle ne işin vardı
Abime bulaşmıştı bi kere babamı falan çağırmışlardı
Sana da mı bulaştı diye merak etiim de
sanki mesaj hakkım vardı nası cevap vereceksem kıza da ayıp olacak neyse hallederiz okulda anlatırız bi şeyler dedim abisi de kendinden iki yaş küçük bebeden mi korkmuş dıbına koyum diye de konuşuyodum kendi kendime neyse babam geldi çıktım eve gittim pazar da monoton geçti gelmişti pazartesi sabahı

sigara molası

beyler daha sonra devam edeceğim kusura bakmayın acil bi durumdan çıkmam lazım zamanı gelince bunları da anlatırım inşallah

geldim beyler hemen eksilemişsiniz işim acildi geldim bu gece yazmaya devam inşallah

sabah oldu kalktık artık dedik gidecez bakalım bülent bini bizi nası karşılayacak acaba emre abim ne yapacak acaba bu bülente aklımda sorularla okula gitmeye başladım bi yandan aslıyı düşünüyorum girdim okulun dış kapısından furkan orda yanına gittim üç beş çocuk var yanında neyse konuştuk falan tören girdik içeri aslıyı aradı gözlerim yine gülüyodu hep gülüyodu bakışları bile gülüyodu neyse dağıldık sınıflara öğleye kadar olan tüm derslerde türkçeci bizim olayı dedikoducu karı tüm girdiği sınıflara anlatmış işte bülentlere iftira atıyorlar kurtardım serserilerden iki tane de hazırlık çocuk önderlik ediyo bi serseri de onlar ne derse yapıyo falan diye öğlen dalga dalga yayılan dedikodu birden bizi gündeme taşıdı furkanla çıktık dışarı bülentin de kulağına gitmiş yanımıza geldi furkan dedi dıbına kodum geliyo yine neyse yaklaştı biz yine ne sıçacak diye beklerken beyler olan oldu artık birbirimize bulaşmayalım işlerimize de mani olmayalım okulda sıkıntı çıkacak yoksa dedi bak bak bine bak nası da korkmuştu ben de dedim biz bırakırız tamam ama emre abi seni dövmeden bırakmaz siz halledin onu da şey yapmasın konuşun dedi dinlemez dedim içimden de ne konuşacam seni gibmeden bıraktırır mıyım diye geçire geçire neyse bu bin zil çaldı gitti biz de sınıflara doğru yürüdük bilerek kapısına geldim furkanların sınıfın aslıda orda dikiliyodu beni görünce o da yanındakine bana bakarak bi şeyler dedi herhalde iyidir bülent binini tanımayan mı var diyodum ki taa ki ben yaklaştıkça içeri girdiğini görene kadar aklıma takılmıştı yüzüm asılmıştı biraz o sarı saçlarını savurarak nası da girmişti içeri öyle arkamı dönünce sınıfın kapısında tuğbayı görünce ulan kıza ayıp oldu mesaj hakkım yoktu cevap atamadım sabah da unutmuşum demeyi unuttuk diye geldim yanına bülent diye başladım tam olanlardan haberim var diye kesti sözümü hemen arkasını döndü girdi içeri aq bu neyin tiribyse gibecem diye ben de girdim peşinden neyse zaten hoca geliyodu ders de türkçe ne hoş dıbına koyum diyodum

türkçeci girdi derse tam da beklediğim gibi bizim sınıfa da anlatmaya başladı hikayesini zütünden uydurduğu üç dakka gördü destan yazmıştı kodumun karısı içimden sövüyodum taa ki kendimi tutamayana kadar kalktım ayağa hocam ne biliyosunuz da ne anlatıyosunuz herkese anlatmışsınız kafanızdan bi şeyler zaten dedim sen bana iftira mı atıyosun bi de okula eşkiya kesiliyosun hem hem de bana iftira atıp dedikoducu mu diyosun dedi demiyorum şahit olduklarımı dışa vuruyorum sözlü ifade ediyorum sadece dedim yarın velin gelecek müdür beye arattıracağım veline de anlatayım da gör dedi sövmediğim etmeddiğim laf kalmadı hoydaaaaa kadın başa belaydı babam duyarsa dedim herhalde ezer geçer beni kafa göz koymaz daha okul açılalı ne kadar oldu hemen ne bu diye kesin biterdim hocadan özür mü dilesem dedim sonra dedim giberim yolloşu çağırsın bakalım ne olacak bitti okul çıktık gittik çıkışta ilk defa bülent korkusu olmadan çıkmıştım aksine o korkarak çıkıyodu göğsüm kabarıyodu resmen

eve gittim derdim vardı kendime göre benim de aslı sırtını dönmüştü babamı yarın okula çağıracaklardı daha emre abi bülenti dövünce nolacaktı aklım oralara hiç ermiyodu bile sabah oldu çıktım gittim okula ikinci veya üçüncü ders çağırdılar beni müdür çağırıyo diye gitim babamda orada pis pis bakıyor müdür türkçeci ne dediyse az da o katarak anlatmış babam iyi adamdı bi de oğlandan dinleyim diye çağırmış zaten kendisi de annemin zıttına emre abimin içinin iyi olduğunu bilirdi durduk yere sataşmaz kimseye derdi hep ben de olduğu gibi hepsini anlattım müdür muallaksi ikide birde sözümü kesip olmaz efendim bizim okulumuzda öyle şeyler falan diyodu en son bitirdim babam tamam sen dersine git dedi gittik derse ama tırsa tırsa dedim evde haşmetliyi masaya vurur herhalde okul bitti çıkışta emre abiyi gördüm yanına gittim abi hayırdır bugün dövme zaten karışık dedim yok oğlum seni almaya geldim ne dövmesi dedi ne alması abi dedim gel gel dedi gittik bi yere üst dükkan hırdavatcı bodrum gibi yerin dibinde bi yere indik arkadan merdivemden içeride on beş yirmi kişi var beni tanıttı emre abi sonra dedi bunlar hep buralarda olan adamlar bu da benim yeğen birisi yamuk yapar birinizi bulursa sözü özdür dedi dedim noluyo aq bu ne teşkilat gibi neyse bi şeyler daha konuştular yok işte şurda şu var alalım onu da bi çekelim adamlar kendine isim falan vermişti aq çıktık neyse dedim emre abi bu ne bu bizim teşkilat o hırdavatcı abin yönetir iyi şeyler peşindeyiz korkma dedi ne ayaklar anlamamıştım ama tekin değildi yarısı kesin belliydi aq neyse eve geldim babam daha işten gelmemişti

bi iki saat oldu geldi eve önce bi daha yapma falan dedi sonra işte emre iyidir hoştur ama bulaşma sen falan dedi bi daha da okulda duymayım böyle şeyler ama hakkını savun aferin müdüre inanmadım zütü başı ayrı oynuyodu gavatın zaten dedin annem az ileri gitti o emre istemiştir istemiştir falan diye ama babam pek takmadı neyse girdim odama o zamanların efsanelerinden https://www.youtube.com/watch?v=QpCChpdORKk açtım hayaller hayaller uyudum yine