iki top arasinda 20cm

Hagi'nin hırsı, Kewell'ın yüzündeki gülümseme, ilk yarısını 0-2 önde kapattıkları maçı 3-2 kaybeden Real Madrid'li futbolcuların şaşkınlığı, 5 metreden vurduğu kafayı Taffarel'in nasıl çıkardığını anlamaya çalışan Henry'nin boş gözlerle etrafa bakışıdır Galatasaray. Hagi'nin 30 metreden çatala astığı golün arkasından Sabri Ugan'ın attığı çığlık; Ömer Üründül'ün kupa gelince dudaklarından dökülen "korkunçç bir şeyy" feryadıdır. çıkık omzuna aldırmadan maça devam eden Bülent kaptan'ın inancına; uefa finalindeki son penaltıyı gole çeviren Popescu'nun deparına; Fatih Terim'in gözyaşlarına; Metin Oktay'ın "bizi sevenleri üzmeyelim baba" cümlesine bakmak gerekir ona dair sevginin ne olduğunu; nasıl bir şey olduğunu anlayabilmek için. Kimi zaman Mekgiba'da bir hapishane duvarında çıkar karşına adı, kimi zaman Ryan Giggs'in kariyerine dair anlattığı bir hikayede ya da Gregory Coupet'in bir röportajında... unutturmaz kendini, unutamazsınız. Türkiye denince Galatasaray gelir aklına dünyadaki bir çok kişinin. Hakan Şükür gelir, Hagi gelir, Popescu gelir, Fatih Terim gelir.

Galatasaraylı olmak, torununa, çocuğuna, arkadaşına, kardeşine anlatacak bir şeylerinin olmasını sağlar. Turgay Şeren'den bahseder eskiler, Coşkun Özarı'dan bahseder, Prekazi'den bahseder, Metin Oktay'ı düşürmez dilinden misal. Şampiyon kulüpler kupası'ndaki yarı finali anlatırlar. efsanevi Manchester maçlarına değinmemek olur mu? onu da yaparlar. ya da Neuchatel maçlarını. Biraz daha yaklaşırsın bugüne, 4 yıl üst üste şampiyonluk ve akabinde hiç yenilgi almadan gelen uefa kupası, süper kupa... 17 mayıs 2000 hani. Türkiye'nin tek yürek olduğu gün. Dünya üçüncüsü olan milli takım'ın ilk 11'indeki 7 futbolcu. Sivas'ta 5-3 biten maçta arda'nın hırsı; Hasan Şaş'ın umudu; Cevat hoca'nın inancı meze olur muhabbetlere.

Galatasaraylı olmak, futbol mevzubahis ise, yılmamayı öğrenmektir. Mamuttur galatasaray zira. 1-2'lik maçı son 10 dakikada 3-2 kaybeden Maldini'li Milan'ın sahadaki "n'oluyor a... k... " duruşudur. 10 kişi kalan takımın mücadelesini gören Arsene Wenger'in yüzündeki endişedir.

Yenilmiyor mu? Yeniliyor. Fark yemiyor mu en büyük rakibinden? yiyor. Adı sanı duyulmamış takıma elenip avrupa'ya veda etmiyor mu? ediyor. ama ne fark eder ki? neyi değiştirebilir tüm bunlar? sevgisini mi eksiltir taraftarının; inancını mı azaltır; daha az bağırmasını mı sağlar tribünde? hiçbiri.. hiçbirini yapamaz. o yüzden galatasaraylılık sadakat ister. sabır ister; her koşulda bağrına basmayı gerektirir takımı. kaypak aşklar gibi günübirlik olmamıştır; ezeldir, ebed olacaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, ne kupa büyüklüğüdür ne de şampiyonluk..

fenerbahçe büyüklüğü, 17 kez şampiyon olup 19 kez kutlamaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, 28 sene kupa hasretiyle 31 çekmektir.

fenerbahçe büyüklüğü, 1996-2002 yılları arası 6 senede 5 galatasaray şampiyonluğu ve 1 uefa kupası nedeniyle işkence çekmektir.
fenerbahçe büyüklüğü, 2002 yılında 6-0'lık maçla bitkisel hayattan çıkmaktır. bu maçtan önce kimse fenerbahçe tarihi demezken bu maçla birlikte lefterler rıdvanlar ve aykutlar dirilmişlerdir.

fenerbahçe büyüklüğü, galatasaray'ın çeyrek final oynadığı sezonda şampiyonlar ligi grubunda 0 çekmektir.

fenerbahçe büyüklüğü, uefa kupası başarısına tesadüf diyen bir başkana sahip olmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, 'galatasaraylılar fenerbahçe'nin şampiyon olmamasıyla mutlu oluyorlar, demek ki tek büyük fenerbahçe!' diyen,
ezeli rekabetin ne olduğundan bihaber bir başkana sahip olmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, 'çünkü anneleri fenerlidir' cevabı verileceğini bile bile 'neden bütün galatasaraylılar huur çocuğudur?' diye başlık açmaktır yani zütü tatmin etme duygusudur.

fenerbahçe büyüklüğü, 6s ve cincon gibi yaratıcı espriler yapmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, tüm dünyanın fenerbahçe etrafında döndüğünü sanmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, kadıköy'ün ortasında paok taraftarından dayak yemektir.

fenerbahçe büyüklüğü, ercan saatçinin canlı yayında 'nası gibtik galatasaray'ı yıhahahöehöea!' sözüdür.

fenerbahçe büyüklüğü, pankartı ters açmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, fenerbahçeli olmayan herkesin nefret ettiği bir takımı tutmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, alex'in hagi'den iyi olduğunu sanmaya çalışmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, maça sarı-mavi bayrakla gitmektir.

fenerbahçe büyüklüğü, arsenal'in genç çocuklarının kadıköyde taşşak geçerek 5 atmasıdır.

fenerbahçe büyüklüğü, uefa kupasında en fazla 4.tura ulaşmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, 'arsenal takımına finalde başarılar dileriz' diye pankart açmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, %90'ı liseli olan gfb'dir.

fenerbahçe büyüklüğü, appiah'ın kezman'ın zütünü ellemesidir.

fenerbahçe büyüklüğü, daniel güiza'dır.

fenerbahçe büyüklüğü, bursa'dan gelen ezan haberiyle iftar açmaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, timsah yürüyüşüyle bursaspor'un şampiyonluğunu kutlamaktır.

fenerbahçe büyüklüğü, ibrahimoviç'in ceza alanında topu kontrol ettikten sonra roberto carlos'un hiçbir hamle yapmaması sonrası rahatlıklA GOLÜ ATMASI ve 'napıyo bu amk liselisi?' bakışıdır.

fenerbahçe büyüklüğü, volkan'ın ayağının altından kaçırdığı topu ağlarla buluşturan kuranyi'nin 'böyle malını bi daha bulamam, şükürler sana allahım' ifadesiyle gökyüzüne bakmasıdır.

fenerbahçe büyüklüğü, ertem şener'in 'naptın volkan!' feryadıdır.

fenerbahçe büyüklüğü, selçuk şahin'dir.

fenerbahçe büyüklüğü, volkan demirel'dir.

fenerbahçe büyüklüğü, maldonado'dur.

fenerbahçe büyüklüğü, 5 senede 2 şampiyonluğu son anda kaybetmektir.

fenerbahçe büyüklüğü, 3 sene üst üste şampiyonluk sözü verip giblememektir.

fenerbahçe büyüklüğü, galatasaray'da oynayan bir futbolcudur.