iki kadın arasında kalmış bir adamın hikayesi

dövlet bize rözörve vermi

reserved

benim gibi iktisat okuyo bin .

mesajlaşmaya başladık, hani mesaj atarsın da ondan bi cevap beklersin ya o anları hiç unutamam o heyecanla nasıl kasılırdım bi bilseniz, ilk defa bi hatunla çıkmadım ama böylesini ilk defa yaşıyordum. beraber kadıköye gidelim mi dedim biraz moda tarafına gideriz dedim kabul etti vapurla geçtik karşıya vapurda bi an göz göze geldik o mavi gözleri denizle aynı renkteydi benim içim eriyordu ama bi gariplik vardı onun bakışları da bi değişiyordu galiba artık ona duyduğum sevginin karşılığını alacaktım her neyse o gün yine eve bıraktım. ve ardından bi mesaj geldi ya bi şey farkettim de ben senin yanında çok mutlu oluyorum dedi. o an donup kaldım tüm gece aynı mesaja bakıp durdum aptallık biliyorum ama napıyım liseli gibi olduk...

hiç anlatma kanka okumayacağım

entry nıck huur çocuguna hele

okulda her anımız birlikte geçerdi, eskiden kendime kahve almaya üşenirken sonraları büşra kaç şekerli içiyordu ya diye düşünüyordum. yine bi gün kadıköye geçiyoruz vapurda ellerimden tuttu bi anda öylece kalakaldım hani böyle insanın birden içi ısınır kasılır ya aynen öyle oldum. bakıyordu gözlerime ben de ellerini sıkıca kavradım sonra bi tebessüm kondurdu ben de güldüm ve artık açılma vakti olduğunu anladım büşra uzun zamandır dedim güldü, bi an korktum ama cesaretimi toplayıp uzun zamandır senden çok hoşlanıyorum dedim. karşılıklı bi duygu hissetmişsin diyince dünyalar benim oldu ona öyle bi sarıldım ki hala unutamam beyler o anı.

evet başlamıştı, kayıt olurken gözlerinden etkilendiğim, kıytırık bi vize sınavını fırsat bilerek onu tanımaya başladığım bu macerada ilk büyük adımı atmıştık artık beraberdik. normalde insanın omzuna bi yük biniyor ama o heyecanla hissetmiyorsun bunu isterse dünyalar kadar ağırlığı olsun yine de o duygular hep galip geliyor... ilk defa böylesine aşık oldum , ilk kez böylesine gözlerine baktığım biri vardı. arkadaşlarımıza açıkladığımızda okulun kantinini alkışla boğmuşlardı herkes bize bakmıştı ne utanmıştım bi bilseniz ama var ya sevinçten ölüyordum. iyice çifte kumruya döndük günler güzel geçiyordu...

her şey güzeldi, sabah arıyordu kaldırıyordu derse "günaaaaaaaaaaaydın" diye içten bir sesle, uyku falan kalmıyordu tabi güne mükemmel uyanmak böyle bi şeydi işte adı büşraydı. ilklerimi yaşıyordum her geçen gün başka bir ilk. fakat sonradan yine yine yine rutinleşecekti...

her şey güzel gidiyordu aslında hafta sonu sinemaya gittik, ev doluydu amk orada ilk öpüşmeyi yaptık çok başka bi tadı vardı lan aşkla öpüşmek bile çok farklı bi şey binler. her neyse büşranın bi çocukluk arkadaşı varmış daha önce bahsetmişti kız başka bi ünide okuyor istanbul sınırında uzakta biraz vakit olmadı tanıştıramadı adı bernaymış çok umursamıyordum tabi ilk önce he he diyip geçiştiriyordum tanışsam ne olacak tanışmasam ne olacak hesabı ama hayatımı gibeceğini nereden bilebilirdim...

okuyanlar ses versin lan ?

hızlı yaz az çok ağarsın

yaz amcık ağızlı okuyorum ben.

her neyse beşiktaş starbucksdayız. büşra yanında bernayla geldi size biraz bernayı tarif edeyim orta bolu esmer mükemmel bi yüzü olan herkesin yolda 2 kere dönüp bakacağı tipten bi kızdı. ben kalktım ayağa elini sıkacaktım sarıldı öptü berna önce bi şaşırdım sonra oturduk falan berna konuştukça bi garipleşiyordum amk bi insan bu kadar sıcakkanlı olabilir miydi lan tabi asla başka gözle bakmadım o zamanlar büşra'ya bunu yapamazdım o zamanlar o bana ilklerimi yaşatan tek kadındı.

reserved

büşrayla 6.ayımızı kutlamak için eve ortam hazırladım bizimkiler gitti bi yerlere 1 haftalığına tam zamanıydı büşrayı eve çağırdım. şarap, makarna mum falan her türlü şeyi hazırladım sabahta saat 2 ye kadar uğraştım duş aldım büşra geldi makarnamızı yedik şarabı içtik filmin başına geçtik aslında onunla ön sevişme harici ileri gitmek istemiyordum daha erkendi ve ben böyle bi sorumluluğu alamazdım. klagib senaryodur ateşle barut ne kadar durabilir ki yan yana? bizde duramadık öpüşmeye başladık büşra öteki kızlardan çok farklıydı masumdu lan sadece aşıktı. öpüşmemiz dokunuşları her şeyi çok farklıydı iş artık ileri gidiyordu soyunmaya başladık tam niyetlendim o işi yapmaya telefonu çaldı annesi aradı ve çağırdı büşrayı. büşra birazdan geliyorum dedi annesi bana büyük iyilik yapmıştı beni büyük bi sorumluluktan kurtarmıştı. acele acele çıkarken hediyesini de verdim tabi...

her şey süper gidiyordu, önceki gün o olaylar çok yaşanmamış gibi davrandık her şey aynıydı ben büşraya büşra bana aşıktı. karış karış geziyorduk istanbulu. benden size abi tavsiyesi kız arkadaş edinirseniz ünide sosyalleşmeniz 200 kat daha kolay olur 1 senede 1 sosyal aktivitem vardı büşra sayesinde girmediğim kulüp tanışmadığım insan kalmadı o özgüven ve mutlulukla her şey mükemmeldi anlayacağınız notlar biraz taktandı ama finallerde kasıp düzeltiyorduk işte.

reserved

bi gün telefonum çaldı arayan bernaydı ne alaka dedim kendime neden arasın beni bu kız? açtım telefonu hüngür hüngür ağlıyordu noldu dedim konuşmamız lazım seninle konuşmak istiyorum dedi, buluşalım mı dedi kabul ettim. çok merak ediyordum. istiklalde bi barda buluştuk iki bira attık erkek arkadaşı terketmiş, karşımda hüngür hüngür ağlıyordu tamam tanıştık ama adından ünisinden falan başka bi şey bilmiyorum ne diyebilirim ki bu kıza? neden ben neden büşra değil? ben bunları düşünürken birden elimden tuttu ben refleksle geri çektim bana destek olmanı istiyorum dedi. size bahsettim o derece içten ki karşı koymak imkansız

ona destek olacağıma dair söz verdim, benden bi söz daha istedi buluştuğumuzdan büşraya bahsetme diye ben tamam dedim saf bi şekilde her neyse. berna bana olur olmadık zamanlarda mesaj atmaya başladı: "napıyorsun", "desteğine ihtiyacım var" gibi büşranın yanında olduğum zamanlarda bi garip oluyordum sanki onu aldatıyormuş gibi bi his bu evet büşrayla hayatımın aşkını yaşıyordum annesi beni tanımak istiyormuş büşranın kızımı bu kadar mutlu eden çocuğu tanımak isterim demiş gururlandım ama berna içimi kemiren bi fareydi. samimi, güzel ve cezbedici bi fare...