ifşa

12-13 yaşlarındaydım babam bizi ailecek lunapark gibi bi yere zütürmüştü. panayır gibi böyle enteresan. bilen bilir hem satış matış hem eğlence tarzı bi yer. bu tarz eğlence yerlerine geldiğinizde eğer fakir iseniz çocuklar olarak ailenizden sadece 1 dilek isteme hakkınız oluyor. yani ya dondurma falan yicez ya da bişeye bincez. hem dondurma yedin hem çarpışan araba falan öyle bişe yok. ısrar da yok. ısrar edersen babam çarpar çünkü. o yüzden çok titiz bi seçim yapmak zorundayım. derya diyor abi neye bincez falan diyorum sen sus. abi diyor haşlanmış mısır falan yiyelim lan diyorum kes. neyse sonra oradaki luna parka geldiğimizde balondan yapılmış bir saray gördüm. içinde çocuklar zıp zıp zıplıyordu lan dedim bu nası bi icat. dedim amk bende zıplıcam. saraydan yapılmış böyle aşırı hoşuma gitti. derya'ya dedim bak zıplıcaz tamam mı falan hala mısır istiyor. kızım görmüyor musun kocaman saray zıplıcaz işte diyorum. hala mısır da mısır lan dedim kes. neyse derya'yı saray maray zar zor ikna ettim. babama konuyu taşıdım hiç giblemedi bile. babam çok sert bir adamdı o yıllar hemen reddetti olmaz dedi. ilk isteğimiz yani kabul etmek zorunda. gerçi esirgediğinden değil de, böyle siz gerizekalısınız bi yerinizi sakatlarsınız kaygısı var adamda. neyse yalvar yakar ikna ettik bilet alıp içeri girdik bir iki zıpladık falan aşırı mutluyum. sonra babamın bize seslendiğini farkettim. aha dedim pişman oldu çıkartcak bizi herhalde. kardeşime dedim arkanı dön babama bakma dedim. bu hala abi nasıl zıplanıyo falan lan dedim arkanı dön. babamın bizi geri indireceğini sandık ölümüne duymamazlıktan geldik babam ismimizi bağırıp bağırıp durdu hiç bakmadık. arada, lan kime diyorum baksanıza falan diyor inadına yükseğe zıplıyor daha çok bağırıyorum. süre bittiğinde korkudan kalbimiz güm güm atıyordu kesin dayak yiyecektik olsundu ne güzel zıplamıştık zaten hep dayak yiyorduk. oradan çıkar çıkmaz babam bize girişti dinlenip dinlenip bizi dövdü. kardeşim kız olduğu için ona 1 bana 3 vuruyordu. hatta onun sadece kulağını çekiyordu bana çaat çaat. yardım da alamıyorum annem yanımızda yok haşlanmış mısır sırasında takılıyor aq japon turistler kurtardı bizi. meğer babam, bizim zıplarken fotoğrafımızı çekecekmiş biz yanlış anlamışız adam resim çekmek için çırpınıp durmuş sonunda cinnet geçirmiş. neyse annem geldi haşlanmış mısırlarla arayı yumuşattı. oo dedim işte bu süper oldu hem zıpzıp hem mısır. fakir bir aile için muazzam bi olay amk. sonra ailecek mısırlarımızı yiyip evimize gittik