Bizim buralarda adı çıkmış delikanlı bir insan vardı fakat ona tek ben o gözle bakmıyordum. Kimse geçmişini bilmezdi ne olup ne yaptığıyla ilgilenmez sürekli dalga meselesi haline gelirdi. Yıllardır aynı yerde otururduk ve sürekli ona bulaşanları biz temizlerdik. Kardeşini kaybetmişti anne ve babası ile yaşıyordu. Aşşağıda biryere giderken görüldüğünde sürekli dalga geçilirdi çünkü korkaktı karşılık veremiyordu. Dövüyorlar ağzını burnunu kıracak dereceye getiriyorlar fakat birşey yapmıyordu.Biz iki üç arkadaş bu genç kardeşimizi takip ettik ve çok şeyler öğrendik hemde şok edici şeyler.ilk gün akşam saat 8 civarı evden çıkıp bizim ordaki parka gitmiş ve bir kitap açıp okuyordu merak ediyorduk fakat yanına yaklaştığımızda bizden kaçıyordu. Düşünün 20 li yaşlarda bir insan sizden kaçıyor. Banktan kalktı kitabı alıp yürümeye başladı. ileri gittikten sonra bir kaldırımın köşesine oturup sayıklamaya başladı kendi kendine.Öyle bir merak uyandı ki içimizde yanına hafif yaklaşıp duvarın arkasından dikizledik ve sesi duymaya başladık. Kendi kendine şöyle diyordu:öfkeni kontrol et,öfkeni kontrol et,öfkeni kontrol et.Korkmaya başladık ne diyor lan bu dedik birbirimize sessizce. Gözlerini sonuna kadar açmıştı kıpkırmızı gözüküyordu gözleri öylece yere bakıp sayıklıyordu...
-Devam edeyimmi kardeşlerim ?