iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

acı insanı gerçekten yaşlandırıyormuş. annemin yokluğu fikrini düşünmmeye çalışıyordum, annemin odasına asla irmeyecektim. o koltukta oturmayacaktım.

her yanım annem kokuyordu.
tekrar musluğa dadandım.
telefonum çaldı.
bu saatte kim?

bilmediğim numara. rehberde kayıtlı değil. açmadım.
bir daha aradı.
açmadım.
ve bir daha.
korktum. açtım.

+alo, kerem?
-evet
+(ses yaşlı bir adamın sesiydi. tanıdıktı. anlamıştım.) ben. osman. baban.

telefonu kapattım.
telefonu fırlattım.
4 ayrı parçaya ayrıldı.
duvara yumruk attım. gözüm karardı. banyoya koştum.

gerisini hatırlamıyorum.

@26 entry-nick :/

sabahın ilk ışıklarıyla açtım gözlerimi. başım beynim nasıl ağrıyordu bilseniz. yaşadığım olayları idrak etmem (tekrardan) tam 15 dakikamı aldı. düşünmek için fazlasıyla zamanım vardı.

en son ecenin parasını yediğimi hatırlayarak durdum.

musluktan su içtim.
karnım acıkmıştı.

neden ecenin parasını harcamıştım? utanç duyuyordum. nasıl erkektim lan ben. ama o kadar düşmüştüm, o kadar ihtiyacım vardı ki..

saatin tik tak sesine uyuz oldum.
saati duvara fırlattım. kırdım.

zamanı durdurmaya çalışmıştım belki de. ama durmadı.
dünyada duran ne var? duran adamdan başka?

gururum haysiyetim şerefim hepsini unutmuştum. telefonu şarja taktım. koltuğa geçtim. televizyonda sürekli kanal değiştirerek gezindim. ece aramamıştı. mesaj bile yoktu. elimi yüzüme attım.

sakallarım uzamıştı.
aynaya baktım.
5 yaş yaşlanmıştım.

Birazdan devam edicem. Var mi okuyan amk?

O KARININ PARASINI KABUL ETTiĞiN ZAMAN HiKAYEDEN SOĞUDUM PANPA BÖYLE OLMAMALIYDI

neyse beyler. akşam yazarım ben. zaten gibinizde değil.. olsun, yola devam. saygılar

ve aklıma ne geldi biliyor musunuz?

sigara içmemiştim günlerdir.

canım deli gibi sigara çekti.

kuruş para bulamadım evde, zaten arayacak halim yoktu. yere gözüm takıldı. bir zarf vardı. içini açtım.

tam 325 tl vardı. inanamadım.

ece bırakmıştı. zarf elimde öylece donakaldım.

o an ne hissettiğimide bilemezsiniz.

ne diyeceğim, ne yapacağım..

arayamadım, arasam ne diyeceğim ki?

ihtiyacım vardı..

utanmadım, kırılmadım ve kızmadımda.

sanki bütün hatasını silmişti... eşdeğer olmaya duygularım karman çormandı. duygularım karışıktı. dışarı çıktım ve o paradan sigara, bira aldım. tam 5 tane bira aldım. eve geldim hepsini 2 saatte tükettim.

kustum. sıçtım. içtim kustum. sigarayı kökledim.

duşa girmeme gerek kalmamıştı.

terden sırılsıklamdım zaten.

şuku

nedne yanımdaydın be aptal kız? neden gitmedin o erkeğe? senin gibi güzel birinin benimle ne işi var? ve hala benimle öpüşüyorun, neden?!

neden ölmeme izin vermiyosun.

neden ölmeyi unutuyorum?

ayrıldık.

+sanırım konuşmamız bitti.
-evet
+anladım
-bir daha ağlama sen
+nasıl ağlamam nasıl
-yapma. sakın
+ama kerem
-hadi git. teşekkür ederim. hadi. bir kaç gün arama beni. lütfen
+kerem..

sustu. anlıyordu beni. gözleri dolmuştu. elimi dudağına zütürdüm. öptü.

bu bizim hareketimizdi.. bir tür kabulleniş..

ama artık eski masumiyeti yoktu. olmazdı..

gitti.

yine daldım.

gece oldu.

bir insan nasıl ölebilir ki? o anki duygularımı açıklamakta zorlanıyorum.

şuan yazarken bile gözlerimden akan yaşı tahmin edemezsiniz.

kalem aldım elime bir de kağıt.

tek bir cümle dahi yazamadım. nasıl yazıyim ki? telefona mesaj geldi. baktım. eceydi. nasıl olduğumu, beni görmek istediğini söylemişti.

açım yazdım.

kendime güldüm.

geliyorum yazdı.

gelme diyemedim. geldi. aynaya bile bakmadım. nasıl iğrenc gözüküyordum kimbilir. o ise dünyalar güzeliydi. elinde poğaçalar, börekler ve kısırla dolu bir kap vardı. kocaman kap. hiçbir şey demedik, yedik.

o varken yedim.
doydum.

ikram edicek sadece hüznüm vardı..
konuşmadık.
öpüştük.

bi insan niye yaşar? sevdiği için mi, işi için mi, kendi için mi?

elimde hiçbir şey yoktu lan. hiçbir şey. hiç kimse yoktu.

eve vardığımda tir tir titriyordum. hava kararmıştı. yalnız kalmak istediğimi söyleyerek ikna ettim. zor da olsa gönderdim meleğimi..

başkasının meleği.

belkide beni aldatan bu insan beni hayata bağlayan tek kişiydi.. lanet olsun.

eve geldim. sessizdi. annem yoktu. ölmüştü. akrabaların temizlediği ev pırıl pırıldı. yatağa oturdum. duvara bakakaldım. düşündüm.

kendime geldiğimde tam 45 dk geçmişti. kafayı yemek üzereydim. dalıp dalıp uyanamıyordum dakikalarca.

o gece uyumadım. telefonumu arayan ece dışında kimseyle konuşmadım. onlarıda toplasan 5 dakika sürmüştür. kapıyı açmadım kimseye. akrabalara, arkadaşlara. duş bile almadım hiç.

yemek yemedim.
su bitti evde, musluktan içtim.
açlıktan ölecektim.
2. günün ortasında, açlık grevine dayanamadım ve gözüm karardı.

2 saat boyunca baygın kalmış olmam gerekiyordu ki hava kararmış olsun.
kustum.

kahverengi bir sıvı kustum.
kalktım, musluktan su içtim. annemin fotoğrafını öptüm. toparlanmam lazımdı.

ama kim için?
bu gece sorgu gecesiydi.

ya ölecektim, ya da yaşayacaktım.
aslında ölmeyi geciktiricektim. ölerek.

http://inciswf.com/hosgeldinramazan.swf

en sonunda susmasını istedim. sadece ağlıyorduk. bir teyze gördü. bir şeyler dedi. biz ağladık o konuştu ve gitti.

bir dayı geldi omzuma dokundu. gitti.

halk bile acımıştı.

güneş bile acımıştı bize.

ama tanrı, acımamıştı.

durdum.

-hadi, gitmemiz lazım
+beni istemiyosun

kalktım. bu sefer kararlıydım. durdum. ayaklarım açılmıştı. kafam yerindeydi. gözlerim acıyordu yanıyordu. yutkunamıyordum. boğzımda sanki bir şey vardı. yemek yiyebileceğimi sanmıyordum günlerce.

o da kalktı. yürümeye başladım. koluma girdi. itiraz etmedim. yoksa yürüyemeyeceğimden korkuyordum.

yürüdük. herkes bize bakıyordu. kimbilir nasıl görünüyordum.

allah kahretsin beni.

ama gram kendimi suçlamadım.

annemin olmayışı yine geldi aklıma. adım atamadım. düşecektim. tuttu beni. kadınım benim.

yürüdük.

eve daha vardı.

+taksiye mi binelim

cevapsız bıraktım. sahile varmıştık sonunda. kumsala indim. denize sıfır yere geldim.

denize kafamı soktum.

o ise sadece beni izledi.

buz gibiydi su. atlayacaktım denize. yüzme bilmiyordum. boğulmak, gebermek istiyordum.

ve ilk defa intiharı düşündüm o an. ama burada olmazdı

hızlı yaz amk

gözümü açtım. telefon çalıyordu. arayan mehmetti. meşgule attım. bir daha aradı. meşgule attım. bidaha bidaha bidaha. ekrana baktığımda arayan oydu. açtım hemen.

beni bulamadıgını söylüyordu. ama ben onu görüyordum. el kaldırdım. gördü. kapadı, mehmet bidaha aradı. açmadım. telefonu kapadım. ihtiyacım yoktu artık..

ve kadınım geldi.

hemen yanıma oturdu. elimi tutmaya çalıştı. çektim.

-neden geldin? (bağırdım)
+yanında olmalıyım
-şimdi mi he? şimdi mi? şimdi mi
+lütfen kerem.. bilmiyorsun. seni..
-ulan kes!

kalkmaya çalıştım, tuttu kolumdan. bırak dedim ittim. kalktım. ayaklarım tutmuyordu. tekrar oturdum. ağlamaya başladım. kendimde değildim ki

-o yok artık. yalnızım ben. yok. gitti. konuşamadım. son kez konuşamadım. sarılamadm..

gözlerime bakıyordu. o da ağlamaklıydı. gözlerinin içi dolmuştu.

ona aşıktım.
biliyordu.

-sende git. hemen şimdi git.
+gitmem
-defol
+defolmam
-git! (ittim elini)
+gitmicem ya gitmicem hayır ya hayır!

o da ağlamaya başladı. elimi tuttu. ittim.

allah yardım etmiyordu.
o ağlıyor, ağladıkça içimdeki his bitmiyordu. gözümün kararmasını engellemek için kendimi sıkıyordum.

ve o an
ölmeyi istedim.

durdum. artık suratım bitikti. halsizdim. dinlenmeye ihtiacım vardı. gözümü kapattığımda aydınlanıyordu dünyam amk. karanlıklarım aydınlanıyordu. garipti. başım çatlıyordu. kalbimi hesaba katmayın.

annemi düşündükçe bir daha ağlıyordum. ayağa kalkma çaban başarısız oldu.

ikinci defa, yine kalkamadım.

annem benim diye bir daha ağladım. durduramıyordum kendimi. titriyordum.

telefon çaldı. çimene düşmüş. açamazdım.

açtım.

+kerem! kerem nerdesin allah aşkına nerdesin
+kerem..
+kerem!
+nolur yapma
-efendim

sesim nasıl çıktı bilmiyorum. gelmesi gereken yeri söyledim. arayan tabiiki oydu. artık o en son düşüneceğim şeydi. beni aldatan kadına muhtactım.

annem yoktu.
babam yoktu.
param yoktu.
kafamı bacagımın arasına aldım.
dusunemıyordum.

DEVAM ET BAKALIM NEREYEGiDiYO

gözümü açtığımda arabadaydım. mal gibi bayılmışım demekki. araba gidiyordu. hemen gözüm onu aradı. yoktu. dayımın arabasındaydım. dayım kullanıyordu. dayım ne alaka amk diye düşündüm. kaç yıldır görüşmüyoruz.

yanımdada oğlu vardı. yaşıtım. adı uğur.

+iyi misin kerem
-iyiyim bitti mi
+bitti.. bitti

kimse ağzını açmadı. konuşmadık zaten adam akıllı. iki sohbet ettik öyle iyi etmeye çalıştılar. indim bi yerde. hastaneye gidicem dedim. ikna edip yolladım. telefona davrandım hemen.

8 cevapsız vardı.

2'si o. diğerleride arkadaşlar.

arayamadım.

yürüdüm.. yürüdüm ve yürüdüm.

annem yoktu. annem gitmişti.

bu hisse alışamazdım.

ağrı girdi mideme, ayakta durmakta zorlandım. bu his bünyeme ağır geliyordu. çimenliğe oturdum. kendimi bıraktım.

köpek gibi ağlamaya başladım. hıçkıra hıçkıra; hayvanlar gibi. her şeye. kaderime, anneme. her şeye. hayvan gibi döktüm gözyaşlarımı. yoldan geçenler bakanlar.. umurumda değillerdi.

annemin cenazesinde gram göz yaşı dökmedim. herkes mal mal bakıyodu yüzüme. bütün arkabalar gelmişti. kimse ağlamıyordu. ağlayanı yoktu garibimin. parasızlık içinde ölüp gitmişti. yalnızdım.

ve cenazeye o geldi.

simsiyah giyinmişti.

yanıma geldi. gözlerine bakakaldım. ağzımı bıçak açmadı. ağlamıştı. gözlerim doldu. ona ihtiyacım vardı ama yapamazdım. dokuanamazdım... o başkasının...

+başın sağolsun

sustum. ağlıcaktım çocuk gibi lan. ağlayacaktım. uzaktan bi akrabam geldi yanıma. arkamı döndüm güneşime, ruhuma.

kötüydüm.

kalbim..

dayanamadım.

dünyam karardı.

yaklaştım. adam hızlıca döndü. korkuyu gördüm gözünde. abi dedim paraya ihtiyacım var. utanmıstım.

suan bile anlatamıyorum size. çünkü utanıyorum hala. ve hala hayatımda yaptıgım en kötü şeylerden biriydi bu..

adam çıkardı evladına verir gibi harçlık verdi bana. acıdıgından mı korktugundan mı bilmiyorum. 10 tl verdi. gitti.

ayrıntıları atladım. istemiyorum anlatmak. bi sigara daha aldım. eve gittim. cebimde 5 tlye aşkın para vardı.

kapıyı açtım girdim.

annem uyanmamıştı.

ve asla uyanmayacaktı.