iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

yorgundum. uyumam lazımdı aslında ama enerjik hissediyordum bir yandanda.

gariptim.
duygularıma hakim olamıyordum.
1 dakikada hem gülüp hem ağlayabilirdim.
bir çok kıza aşık olabilirdim.

giderken kıytırık bir tornacıda yazı gördüm girdim içeri.

adam iş vermedi.
tipten midir bilmem.
konuşamıyordum ki insanlarla amk.

ne yapacağımı bilmeden salak salak iş aradım. kimse işe almadı.
toplam 16 dükkana gitmişimdir. yok yok yok.

annemin resmini çıkardım cepten. baktım, öpmedim. çakmakla yaktım, çöpe attım.

anneme ait her şeyi atacaktım.
ölerek, beni yalnız bırakarak beni sevmediğini göstermişti.
nefretim büyüktü.
pgibolojiye bak.
iyi değildim.

ferahlamıştım. camları topladım, halıyı kaldırdım. küvete attım.

giberler. çokta umurumdaydı.

ahşaba gelen kanları giblemedim. yeni bir halı serdim yere.
tozunu aldım evi. mutfağa çeki düzen verdim.

tam 2 saat evle uğrştım. her şeyi unuttum.

sigara paketimi bitirdim.
annem içindi bu temizlik. saçma gelebilir ama, bir şeyin borcuydu. bir şeylerin..

allah bana yardım etmişti.
öldürmemişti beni ve beni hala kimin kurtardığını bilmiyordum.

garipti.
artık birilerini görmüyordum sağda solda.
durumum epey iyiydi.

param yoktu.
telefonumu buldum. çalışmayan telefonum.
açılmadı.
hattı aldım içinden.
dışarı çıktım.

tanınmaz bir halde olduğuma emindim. olsun. eskisinden daha iyi olmuştum bence.

parasızlık dank ediyordu.
kolumu hırka giyerek gizlemiştim. sorun yoktu.

yemin ederim dışarıya nasıl bir imaj veriyorsam artık, kimse yaklaşmıyordu. bakıp çekiliyorlardı.
mal mal yürüdüm.
sigara lazımdı.
çocuklardan istedim. son dalını verdi.

içtim.

işim gücüm yok bayağı sardı bırakma yazmayı zütünü gibym

devam et bin

eve girdim.

her yer darmadağındı.
yerdeki camlar, kan. hepsi duruyordu.

leş gibiydi ev.
annem olsaydı..

düşünmedim. hiçbir şeyi düşünmediğim gibi bunu da düşünmedim.
tektim artık hayatta.

o huur cocugunun beni aramasını bile unutmustum.
karsıma cıkarsa..
huur evladı babam.

kana baktım. her yer kurumuş kandı. halı batmıştı. berbattı. polsiler gelmemiş miydi eve?
düşünmedim. belki de ben varken geleceklerdi.

bir sorguya daha katlanabileceğimi sanmıyordum.
sigara yaktım evin içinde duşa girdim.

her yeri temizleyecektim.
her yeri.

yıkandım, çıktım. yen,i kıyafetler giydim.
traş oldum.
hatta suratımı bile kestim.
makasla saçımın kaba duran yerlerini kestim.
tak gibi oldum.
makineyi aldım ve üçe vurdum saçımı.
her yerini.
her santimini kestim.
kestikçe sigara içtim, kestikçe güldüm.

eğlendim.
uzun zaman sonra, ilk defa.

sabah kalktım yavaşça. onuda kaldırdım. sabah kimbilir kaçtı. erkendi yani uyanmak için.

o da kalktı. nasıl da tatlıydı. nasıl da güzeldi. nasıl da benimdi.

ama dokunsam ağlayacaktı. gülmüyordu o gül kokan dudakları..

kolumu tutarak oturur pozisyona geçtim. o daha yatıyordu. her tarafı kum olmuştu. benim gibimde değildi kendim ama suratındaki kumları sildim onun.

tek bir kelime bile etmedik.
bakıştık.
gözlerimiz her şeyi aktarıyordu birbirine.
her şeyi.
özür diledi, af diledi gözleri. ben kabullendim..

her şeyi kabullendim.
annemin yokluğunu bile kabullendim.

kolum zonkluyor, başım yine ağrıyordu.
duş almalıydım ama korkuyordum. bu halde alamazdım.
evime girmeliydim.

-evimin anahtarı lazım bana

cebinden çıkardı. unutmuşum. onda da vardı yedeği.

-attığını söylemiştin
+atmadım. aldığın her şey duruyor nasıl atarım

gülümsedim çok hafif. anahtarı aldım. onunla eve giremezdim.
kim bilir ne haldeydi ev.

hiçbir şey söylemeden kalktım. zor oldu ama kalktım.

o da oturuyordu.

-gidiyorum ben eve.
+tamam
-sen ne yapacaksın
+ben de eve giderim

anlamıştı. ısrar dahi etmedi. veda etmedim. yürüdüm gittim. arkama bile bakmadım.

içimde hissettim.
arkamdan
ağlıyordu.

2. sayfaya okumaya yeni başladım sakın yarım bırakma giberim parmaklarını sardı hikaye

+ kerem! kerem! kerem allah aşkına kerem sen ne yaptın kerem! iyi misin sen nasıl oldun sen naptın kerem!
- ece. sus
+ kerem ne sus ya ne yaptığını sanıyosun sen ne...
- ece, sus! (bağırdım. kolum acıdı)

ağlıyordu. hüngür hüngür tam önüme oturdu. koluma baktı. ağlaması fazlalaştı. kafamı çevirdim. yüzüne bakamıyordum. yüzümü kendisine çevirdi.

+kerem...
-nasıl buldun beni?

saçma soruydu. burası, hep geldiğim yerdi.

+taburcu olduğunu biliyordum geldim kaç kere geldim ama çıkamadım karşına.. seni o halde göremezdim.. nedne kerem beni hiç mi düşünmedin? neden bunu yaptın bize neden? atlatabilirdik her şeyi birlikte yeni bir..
-senin bir tak yaptığın yok! bir taka yaradığında yok! ben sana her şeyimi verdim! hayatımdın be hayatım!..
+kerem alla..
-sakın tek kelime daha etme. sakın. yorma beni.

kalktı. koşarak uzaklaştı. gitti sandım. gidiyor sandım. bira aldı geldi. ihtiyacım olan şeyi ne de çok biliyordu. beni biliyordu.

+konuşmayacağız. sadece içeceğiz. anlatma tamam, hiçbir şey bilmiyim. ama yeterki yanımda olduğunu iyi olduğunu göriyim. oldu mu

kafa salladım. içmeye başladık. içtik içtik.

ayrıntıya girmicem. kötü oluyorum.

bitti biralar. kumsala uzandık, yıldızlara baktık. omzuma yattı.

bir kelime bile etmedik.
erkekliğime sövdüm.

cennetteydim. cennetimdi.
öptüm saçından yavaşça.

unuttum, sigarada almıştı.
sigara yaktım. üfledim. sarıldı bana uyku arasında. o gece uyumadım.

gün doğdu. bütün gece düşündüm.

anlat anlat buradayım

ikinci sigaramla beraber onu yaktım.
özlemiştim.
her şeyi.
özlem duygum kabardı.
hani hissizdim lan?

kendime yalan söylüyordum.
insanları sevmeme kararı aldım o an ve hayatımın sonuna kadarda asla sevmeyecektim.

o hariç..

sıcak bastı derinden. oturduğum yerd terledim üstelik hava soğuktu.

bunaldım.
bedenim içmek istiyordu.
ölmek istediği gibi.
param yoktu.
gibeyim!

geriye doğru baktım.
hayal miydi?
gerçek miydi ulan bu?

o geliyordu.

hayal olmalıydı.
kafama vurdum elimle.

gözümü ovaladım.
meleğimdi gelen. eceydi.

her şeyim bana yürüyordu. 2 saniye sonra koşmaya başladı. saçları dağılıyordu koştukça. ağlıyordu. bağırdı adımı söyledi.

bense, önümü döndüm.
gözümü kapadım.

yine insanlar içmeye başlamıştı.
izliyordum.
ilk defa gülümsedim.

acaba canıma kastetmem iyi mi olmuştu?
normale dönmüştüm belki de.
hastanede çok düşünmüştüm.
son kez ağlamıştım.

bir daha ağlamayacaktım anneme.
asla.

yeni birisi olmalıydım. bu şehirden kurtulmalıydım.
aklımda ece vardı.
bana para bırakan kadın.
beni doyuran kadın.
saatlerce, sabaha kadar seviştiğim kadın.
aldatan kadın.
dıbına koyayım.

ve evet, bayadır sigara içmiyordum. yanda takılan gençlerden istemek için yanlarına sokuldum. sigara aldım birer dal. toplamda 2 dalım vardı. yaktım.

öksürdüm.
başım döndü.
nasıl köklediysem sigarayı bir dakikada bitirdim.
gözlerim doldu.
titredim.
başım döndü.

hava, kararmıştı.
benim gibi.

hastaneden taburcu olduğumda yine yanımda kimse yoktu. ayrıntıları geçiyorum. bir kaç kişi ziyaretime geldi.

polislerle uğraştım.
ama o, yoktu.

eve yürüdüm. kimseye görünmeden çıktım daireme.
kapı normaldi.

anahtarım yoktu, açamadım.
daireme giremedim.
dışarı attım kendimi.
param sıfırdı.

ne yapabilir ki insan bu durumda?
ne diyebilir kalbine?
eskisi gibi değildim artık.
bambaskaydım.
kolum hala ağrıyordu, hareket ettiremiyordum adam akıllı.

içimde kimseye karşı bir duygu beslemiyordum.
normaldim.
boştum.
hissizdim.

tek farkım,
düşünebiliyordum.
sahile indim. hava kararana kadar durdum orda.
insanlarla iletişime nasıl geçilir unutmuştum neredeyse.

ölmüştüm.

gözümü açtığımda filmdekiler gibi hastanede değildim.
arabadaydım.
kolum acayip derecede yanıyordu.

ölmemiştim. hiçbir şeyi başaramadığım gibi. bunu da başaramamıştım.
başımda 2 kadın bir erkek saydım hemen. hiçbirini tanımıyordum. kolumu sarmışlardı.

ambulanstaydım.
hiçbir şey anlamamıştım.
ağzımı açmaya çalıştım, açamadım.

kusmuk kokuyordum. iğrençti.
kan kokuyordum.
bn ne kokuyordum allah aşkına?

sürekli kafamda dönen insanlar. sesler kulağıma gelmiyor. korktum. sağır mı oldum?

gözlerim ağırlaştı yine. kadınla göz göze geldik. bana gülümsedi. dudaklarını okudum. "iyi olacaksın" dedi. hayatımın sonuna kadar o anı unutmayacaktım.

gözüm kapandı.
açtım.
bu sefer hastanedeydim.

kurtulmuştum.
başımda bekleyen kimse yoktu.
altım çıplaktı. aptalca bir kıyafet giydirmişlerdi.
iç çamaşır yoktu üzerimde.
bir sürü şey takılıydı.
koluma baktım, göremedim hiçbir şey sarmışlardı.
acı hissettim.
acıma hissettim.

her yerim ağrıyordu.
dudaklarımı açamadım.
kuruluktan yapışmışlardı.
leş gibiydim.
leş.

bitmişti.

hikayem sonlanmıştı.

kalktığımı hissettim yerden. hiçbir şey duyamıyor, gözümü açamıyor ve tepki veremiyordum.

ama hissediyordum.

birileri beni taşıyordu.
o an pişmanlık duydum yaptığım şeyden, elden ne gelir?
ölmemem gerektiğini anladım.

havada uçuyordum sanki.
acı duymuyordum, bağırmaya çalışamadım. ağzımı bile açamıyordum ki.

allahım bana yardım et dedim içimden.
varlığına inanıyordum hala.
hala gitmemişti yanımdan.
ölmeme izin vermeyecekti belli ki yüce yaradan.

annemi düşündüm. size yemin ediyorum birileri beni taşırken gözüm kapalı olduğu halde bembeyaz oldu etrafım.
bembeyaz.
beyazlık olayı doğruymuş.
ışığı görmek değil ama.
bildiğin her yerin ışık oluyor. tüm gözünün içi.

bitti.
ordan sonrası yok. karanlık.

@32 askdghbdgh

uyuyor muydum, uyanık mıydım bilmiyorum.
gözümün önüne çocukluk arkadaşım geldi.
kafamı yarmıştı zütveren.

ilkokul hocam geldi, lisede çıktığım kız bile geldi.

ulan 5 yşındayken su savaşı yaptığım mahalle arkadaşım bile geldi.
ama o gelmedi.
ece yoktu.

bir ses duydum. gerçek değildi büyük ihtimalle.

adımı bağırıyordu birileri.
kapıya vuruluyordu deli gibi.
güldüm.

kahkaha atmaya başladım. kolumu oynatamıyordum. kafamı kaldıramıyordum.
düşünemiyordum.
başım ağrıyordu.
kan çekiliyordu bedenimden.
içimdekilerle beraber akıyordu halıya.

kahkahaya devam ettim.
gücüm yetmedi fazlasına, sustum.
kapıyı tekmeliyorlardı.
açamadılar.

sesler kesildi.
ya da kesilmedi, duyma kabiliyetimi kaybetmiştim.
nefes alış verişim kesilmemişti.

gözlerim kapandı.
gülümsedim.

gittim camı aldım yine.
bileğimi sıktım. neden bilmiyorum.

kendime bir tokat attım.
beynimin içinden gelen sesler yapacağım şeyi engelliyordu.

allah yoktu. tanrı yoktu.
varsa da burda değildi.
yoksa engellerdi.
dindirirdi acımı.
bu acı, acı olmaktan çıkmıştı.

camı bileğime dydirdim. yavaşça çizdim önce. fazla acımamıştı.
acımasından korkuyordum
köpek gibi terliyordum.
köpek gibi açtım.
köpek gibi yardıma muhtaçtım.

kimse yoktu.
var mıydı lan?
kapıdan biri geldi, cüce gibi.
karanlık. öünme yemek bıraktı gitti.
yemek bir kaptaydı.

korktum. çığlık attım.
gözümü açtım, kimse yoktu.

annem beynımın içinde konuşuyordu yine. annem dedim.
bağıramıyordum sesim kısılmıştı.

yapıcaktım.
yaptım.
camı var gücümle bastırdım bağıra çağıra.
canım öyle acımıştı ki.
yukarıya doğru çektim.

acım dinmişti.
koluma bakamadım.
sıcaklık yayıldı vücuduma.

kapı vuruldu.
kolum uyuşur gibi oldu.
kolum bileğimden boydan boya yarılmıştı.

akan kana dayanamadım.
o an kalbime ve zihnime giren ağrıya dayanamadım. kafamdaki sesleri dindirmiştim.

hissettim ölümü. ölmeyi hissettim. gitmeyi. acıların dinmesini. tek yol buydu.
anlatmaya ne kelimeler yeter o anı, ne de ben yeterim.

gözlerim kararıyordu demeyeyim, uykum geliyordu sanki. dayanamıyorudm. göz kapaklarım kapanıyordu.

içim huzur doluyordu..

durduğumda suratım kıpkırmızı olmalıydı.
başıma giren ağrı tarif edilemezdi.

ağlamamı durdurdum.
sesimi durdurdum.
susadım. su içmedim.

telefona takıldı gözüm. ekranı paramparça olmuştu. toplayabildiğim kadarını topladım.
yine o geldi. görüntüsü bulanıktı.

+ne yaptın yaa baksana. kaç para o biliyo musun? yeni almıştın bide! of aşkım of! çok savurgansın ya!

annem geldi.

+ah be eşşek sıpası ah be eşşek sıpası. kaç kere dedim malına değer ver diye!

anne dedim. arkamdan geliyordu ses. kimse yoktu.
anne dedim.
annem dedim.
bağırdım.
çığlık attım.

dayanamıyordum. ölmem lazımdı.
allahım bu ne his. bu ne hal.

karanlık gel diyordu.
cehennemliktim.

ateş, evim olmalıydı.

hak etmiştim.

saat kaçtı? bilmiyordum.

salondaydım. çömeldim kırdığı saatin cam parçalarının yanına. elime aldım bir tanesini, en büyüğünü. kendi kendimi cellatı olacaktım.

annem yoktu. babam..

kim ağlardı lan?
annemle aynı olacaktı kaderim.
yaşasam ne olacaktı, yüzüm gülecek miydi bir daha? böyle hayatın ben dıbına koyarım dedim.

kendi kendime konuştum.
o geldi aklıma.
ona da sövdüm.
bağırdım çağırdım.
kapıdan geçen insanlar gördüm.
konuşan duvarlar gördüm.

ölmeliydim.
ölecektim.
ama,
ölemedim.
yapamadım.

camı attım duvara.
ellerimi başıma koydum ve yine köpek gibi ağlamaya başladım.

durdum birden
o gelmişti.
yanımdaydı.
elimi tuttu.
gülümsedi.

+aşkım, bu halin ne? sevişelim mi hadi. hadi. içime girmeni istiyorum çünkü ben senin kadınınım. yapma hayır! kerem küfretme! aldatamadım...

daha nice şeyler duydum.
kimse yoktu odada.
delirmeye başlamıştım.
bağırdım.
sesim kısılana kadar.

kendime geldiğimde banyoda yerde uzanıyordum. elim klozetteydi. allahtan sokmamıştım.

babam aramıştı.
huur cocugu aramıstı.
nerden bulmustu bu benim numaramı? bu nasıl bir yüz ulan? hayatımı bir daha mı gibmeye aradın?

düşünemiyordum.
hayatım gibilmişti.
ölmeliydim.
bu kadarı fazlaydı.

pencerenin önüne geçtim. temiz havayı çektim içime. bir dal sigaram vardı, yaktım.
nasıl öleceğimi düşünüyordum.
böyle bir şey olabilir mi lan? düşündüm işte.
bulamadım.
cana kıymak kolay değil.
ne olursa olsun.