4 yildir ayni kizi seviyorum kizi gormedigim zaman kotu oluyorum o gun gecmiyor aq kizin yanina ne zaman gitsem acilamiyorum dilin dugumleniyo kalbim cikicakmis gibi atiyor ayaklarim uyusuyor kisacasi beden kendini uyku moduna aliyor unutiyim baska birini seviyim diyorum yok olmuyor bir gulusu var onun icin adam oldururum o derece.En kotusude en yakin arkadasim kardes dedigim cocukla cikiyor ben simdi nabiyim yasama sevinci kalmadi bende benden hak ettigi sevgiyi baskasi vericek aq.

dıbına koyayım potansiyelimin farkındayım ama bunu kullanmaya enerjim yok üstüne üstlük sorumluluklarımı yerine getirecekken kendmi bitkin ve üşengeç hissediyorum. sanki hayatı ailemi mutlu edecekmişcesine yaşıyorum tek çünkü üzerimde emekleri çok. ha mutlu olmalarını ister miyim eyvallah ama bunca çabam emeklerinin boşa gittiğini görüp üzülmesinler diye. kafam beynim amcık gibi gün geçtikçe yaşama hevesimi kaybediyor karı kıza ilgimi azaltıyor daha az bin oluyorum. para yemeyi kesiyorum napıyorum amk bilmiyorum ama stres ve sigarayı arttırıyorum . uykudan bir haber zaten aq. kaybetmişimde teselli edecek halimden anlayacak arıyorum işin aslı. o kadar asosyalken ve aileme yalan söylerken bir kurtarıcı beklemekte çok saçma ama olsun zütümü kaldıramam o gelsin

4 yıldır bir kızla çıkıyorum hatun efsane, memeler ateş ediyor neyse bi de bizim kamil var grubun bebesi beni en yakın arkadaşı falan sanıyor. benim hatunu nezaman görse ağzı yüzü kayıyor saçma salak hareketler yapıyor ama züt korkusundan kıza tek kelime edemiyor dıbınakoduğumun kamili. bi gün gözünün önünde yarma şeftali gibi ayırıp zütünü gibecem kızı o zaman rahatlayacak pekekent.