ibretlik tespit şeytan da laikti

@25 kur'an-ı kerim'i sadece mealden okumak yanlış ve tehlikelidir. çünkü indirilen ayetin ne zaman, nerede ve ne üzere indiğinin bilinmesi gerekir. bilinmezse ayet farklı farklı yerlere çekilebilir. işte böyle yanlışlara kur'an-ı düzgün bir tefsirden okumak gerekir. sen sadece işine gelen ayeti mealden alıyorsun. kur'an parça parça değil bir bütün olarak incelenir. bir sonraki ayet önceki ayetleri tamamlar. nisa suresi 89. ayetini doğru bir tefsirden açıp okursan ne kastedildiğini anlarsın. şimdi tefsirde yazılan üzere 89, 90 ve 91. ayeti yazacağım onlar her şeyi açıklıyor:

nisa 89/ o(mürted ola)nlar temenni ettiler ki; kendileri kafir olduğu gibi, keşke siz de kafir olsanız da hepiniz eşit olsa! artık onlar (iman edinceye ve bunun ispatı olmak üzere) Allah yolunda hicret edinceye kadar onlardan dostlar edinmeyin!
eğer (imanı açıklamaktan) yüz çevirirlerse, onları hemen yakalayın ve kendilerini bulduğunuz yerde onları öldürün, bir de içlerinden ne bir dost ne de bir yardımcı edinmeyin!

nisa 90/ Ancak sizinle aralarında anlaşma olan bir topluma sığınmış bulunanlar, yahut ne sizinle ne de kendi kavimleriyle savaşmayı içlerine sığdıramayıp (tarafsız olarak) size gelenler başka. Eğer Allah dileseydi, onları size musallat kılardı da sizinle savaşırlardı. Eğer onlar sizden uzak durur, sizinle savaşmayıp size barış teklif ederlerse; Allah, onlara saldırmak için size bir yol (yetki) vermemiştir.

nisa 91/ Diğer bir takım kimselerin de hem sizden emin olmak, hem de kavimlerinden emin olmak istediklerini göreceksin. Bunlar küfre her döndürüldüklerinde ona atılırlar. Eğer bunlar sizden uzak durmazlar, sizinle barış içinde yaşamak istemezler, ellerini savaştan çekmezlerse, onları yakalayın ve onları nerede bulursanız öldürün. işte bunlara karşı size apaçık bir yetki verdik.

89. ayette belirtilen "onlar" islam'ı bilip tanıdıktan sonra dinden çıkıp mürted olan kafirlerdir. bunların bulunduğu yerde öldürülmesi zaten şeriattır. yani senin sandığın gibi bu ayet yoldan geçen kafiri öldür demez.

nisa suresi 90. ayette gördüğün gibi allah'u teala tarafsız olanları, barış teklif edenlere saldırıyı yasaklıyor.
91. ayette ise sizinle barış içinde yaşamak istemeyenler, ellerini savaştan çekmeyenlerin öldürülmesi için yetki veriliyor.

ayrıca kafirler müslümanların iyiliğini hiç ister mi? bunu söylemek şimdi amerika'nın türklerin iyiliğini istiyor denmesi gibi bir şey. tabi ki kafirle dost olunmaz. bak ticaret yapılmaz vb. şeyler olmaz denmiyor dost olunmaz deniyor. çünkü dost insanı her yönden etkiler. eğer kafirle dostluk kurarsan bir süre sonra onlar seni illa ki etkiler. bir hadis-i şerifte efendimiz sav "kişi arkadaşının dini üzeredir" buyurarak bu konunun ne kadar önemli olduğunu vurguluyor.

birincisi mürted olanın öldürülmesini şöyle açıklayayım:

mürted, daha önce inandığı bütün mukaddesâtı inkâr eden insandır. Ve bu insan bir bakıma Müslümanlara ihanet etmiştir. Bir kere ihanet eden, her zaman ihanet edebilir. Onun için de bazılarına göre mürtedin hayat hakkı yoktur. Ancak fıkıh âlimlerinin sistematize ettiği şekle göre, mürted hangi meseleden dolayı irtidat ettiyse, evvelâ ona o mesele en ince teferruatına kadar anlatılıp izah edilecektir. Belli bir süre takibe alınarak, takıldığı hususlarda iknaya çalışılacaktır. Bütün bunların fayda vermediği zaman da artık o insan islâm bünyesinde bir ur ve çıban başı olduğu tebeyyün edince de ona göre muamele yapılacaktır.

ikincisi

hiç bir padişah sefer yapılacağı yeri söylemez. buna şehzadesi, veziri, şeyhülislamı da dahildir. yani kimseye nereye sefer yapılacağını söylemez kaldı ki yeniçeriye söylesin. hem düşünsene yeniçeriye ürdün'e sefere çıkıyoruz desin, onlarca top, kılıç, kalkan, asker hazırlansın. ürdün'e gelince de "ya ben aslında hacca gelecektim bu yüzden böyle söyledim" desin. askerin karşılığı sence nasıl olur? kandırılmış, ganimet alamamış bir asker... şahsi bir ibadet için yola çıkan bir asker...
yetkili tabi ki padişahtır ama halkını, askerini mutlu etmezse o yetkiyi de padişahtan alırlar. hem devleti böyle bir riske sokmaya ne gerek var ki? ankara savaşı'nda timur'a esir düşen yıldırım bayezit zamanında devlet fetret devrine girmişti. devletin tekrar refaha ulaşması büyük zorluklar içinde sağlanmıştı. e şimdi de padişah askerini kandırsa yine büyük olaylar patlak verilebilir, padişah tahttan indirilip öldürülebilir ve devlet fetret devrine girebilirdi. bu yüzden ulema'da padişahların hacca gitmemesi için fetva vermiştir. çünkü bir saat adaletle hükmetme yüzlerce sene ibadete racihtir ve bu herhalde gidecekleri hacdan daha hayırlıdır. onun içindir ki riske hiç gerek yoktur.

üçüncüsü

müslüman mısın bilmiyorum ama eğer müslümansan bunlar nasıl laflar? 7. asırda kur'an-ı indiren allah 21. asırda neler olacağını sanki bilmiyor muydu? hem kısasa kısas en iyi yöntemdir. çünkü en caydırıcı yöntemdir. sonunda ölüm vardır çünkü.
hem kısasa kısas yöntemiyle yapılanlar zanlı içinde daha hayırlıdır çünkü ahirette çekeceği azabı dünya da çekmiş olur. eğer ahirette cezasını alsa dünya'da çektiği azaptan kat kat daha fazla acı duyacaktır. sende sanki şimdi insanlar huzurluymuş gibi konuşuyorsun... bak terörist lideri hapiste sefa içinde yaşıyor. hala emirlerini verebiliyor. idam edilse bunlar olabilir miydi?

birincisi

padişahlar, vali ve şehzadeler mahpus hükmündedir.

islâm âlimleri, hükümdarın ve onun makamındaki emirlerin (vali ve şehzadelerin), hacca gitmekte mazur olduğuna fetvâ vermiştir. Nitekim meşhur islâm hukukçusu ibni Âbidîn, Reddü’l-Muhtar hâşiyesinin ikinci cildinin 146. sahifesinde şöyle yazıyor:
“Meydânî’nin Kudûrî’ye yaptığı Lübâb şerhinden, o da Şemsü’l-islâm Serahsî’den naklen, arzederiz ki, sultan ve sultan mânâsındaki emîrler (vâli ve şehzâdeler) mahpus hükmündedir. Binaenaleyh içinde kul hakkı olmayan malından kendi ndıbına birini hacca göndermesi icab eder. Mezkûr şekilde aczi tahakkuk eder de, ölünceye kadar devam ederse böyle yapılır.”

Bir hükümdarın hac gibi uzun bir yolculuğa çıkması, pek çok bakımdan amme nizdıbını bozabilir. Bu sebeple hükümdarlar mahpus hükmünde, yani hapisteki bir şahıs gibi görülmüştür. Nitekim haccın bir vücub, bir de edâ şartları vardır. Haccın bir insana vâcib olabilmesi için, o şahsın hacca gitmeye kâdir olması gerekir. Nitekim haccı emreden Kur’an-ı kerim âyetinde bu güç yetirebilme hususu açıkça vurgulanmıştır.

2. murat da dahil olmak üzere padişahlar vekil gönderirdi

Osmanlı padişahları tamamen kendilerine şer-i şerîfin tanıdığı ruhsattan istifade edip, ülkenin birliğini, milletin dirliğini düşünerek hacca gitmemiştir. Mükellef olanları yerlerine bedel (vekil) göndermiştir. iki defa tahttan feragat etmesiyle tanınan Sultan II. Murad’ın hacca bedel gönderilmesini vasiyet ettiğini bilinir. Vasiyetin metni bugün bulunur.

Sultan Vahîdeddin ise tahttan indirildikten sonra hac ve ikâmet maksadıyla gittiği Hicaz’da hummaya yakalanmış ve haccı edâ edememiştir. Şehzâde Cem, sürgünde iken haccı edâ etmiş; padişah kızlarından da hacca gidenler olmuştur. Hac farîzası önemsenmiyor olsaydı, bunlar da gitmezdi.

en önemlisi de şudur: işini bir fetvâya uyarak yapana, artık niye böyle yaptı denemez.
Bu bakımdan hacca gitmemeleri, Osmanlı padişahlarının dindarlıkları için bir ölçü teşkil edemez.

ikincisi

Her suçun bir ana başlığı vardır. örneğin: bir adamın annesini öldürmesi ile yoldan geçen bir adamı öldürmesi farklı farklı tutulabilir ama aslında bir ana başlık altında toplanır. yani cinayet.
ya da ne bileyim hırsızlık, gasp, zina bunlar ne kadar farklı türden olsa da bir ana başlık altın da toplanır. kur'an'da da bunların cezası yazar. teferruatını ise hadisler ve din alimleri belirtmiştir.

üçüncüsü

dini hükümler de sadece kur'an esas alınmaz. hadislerinde bu hükümlerde yeri vardır. nitekim mürtedleri öldürmenin lazım olduğu hadislerde geçer. örneğin:
"Kim dinini (islamı) değiştirirse onu öldürün" [el-Buhârî, es-Sahîh, Cihâd, 149; Ebû Dâvûd, es-Sünen, Hudûd, 1; et-Tirmizî, es-Sünen, Hudûd, 20; ibnu Mâce, es-Sünen, Hudûd, 2.]

başka hadislere bakıldığında ise dinini değiştireni öncelikle yine uyarıp, anlamadığı konuyu yine anlatılması esas alınmıştır. eğer bunları dinledikten sonra hala dinini değiştirmesinden dönmezse öldürülür. yani önce uyarma vardır.

dördüncüsü

bende apo denen itin acı çekilerek öldürülmesini isterim ancak bu islam'a uygun değildir. ilk ceza bu dünyada, kısaca ve acı çektirilmeden yapılır. yani idam edilir. bunu sebebi de insanlara daha fazla zarar vermemesidir. ama asıl ceza ahirettedir. bu yüzden biz ona ne kadar acı çektirirsek ahiretteki azabını o kadar azaltırız bu yüzden buna hiç gerek yoktur. bunu da şöyle bir beyitle açıklayıp, sonlandırayım:

"zalimler biliniz ki sonunuz alevli bir ah'tır
intikam alanların en hayırlısı allah'tır.."