Beyler geçen yaz Ankara'dan istanbul'a gidicem, gündüz yolculuğunu hiç sevmem, dedim gece gideyim, hem serin olur hem de uyurum.

Aldım biletimi, gece 2 de hareket edicek otobüs. Yolda da rahat uyuyim diye 5 tane bira yuvarladım evde. Çıktım gittim otogara. Kenarda son sigaramı içip koridor tarafından aldığım koltuğuma yerleştim.

Önümdeki ekrandan Jason Stathamın filmlerinden birini seçtim, taktım kulaklığı da 15-20 dk izler uyurum diye planlarken film sardı baya devam ettim izlemeye. Bu esnada da karnımdan gurul gurul sesler geliyor, buz gibi biraları gömdük gaz yaptı tabi.

Neyse filmin aksiyon sahnelerinde ses arttıkça ben hafiften salıyorum fıs fıs. Bir patlama sahnesinde ses baya yükselince ben de patlattım zaaarrtt diye. Oh dedim kimse duymamıştır iyi denk geldi patlama sahnesi.

Filmi kulaklıktan dinlediğimi millet tip tip bakınca hatırladım ve utancımdan morardım, kulaklığı usulca çıkardım, kafayı ön koltuğa yasladım ve istanbula gidene kadar hiç açmadım gözlerimi.

Otobüsten iner inmez de kimseyle göz göze gelmeden koşarak uzaklaştım.