ibretlik olay mı istiyorsunuz

artık lise bitmiş! herkesde bir telaş -ulan ne iş yapsak? okusak mı? düşünceleri her sohbetin arasına girer olmuştu. ama takıldığımız ortam ve yaptıklarımızı düşününce kimsenin okumak gibi bir düşüncesinin olmadığını hepimiz biliyorduk ve öyle de oldu. Kimse okul hayatına devam etmedi lise'den sonra. ama bu durum bizim liseli olarak kaldığımızı düşündürmesin size.
Biz artık özellikle taksim olmak üzere clublere çıkıyor, gece dışarıda sabahlıyor olan ailelerinin haylaz çocukları olmuştuk. 174 cm boyu olan ben, 50 kiloydum! ve soranlara yemek yaramıyor, askerde filan alırım bence diye güya onları kandırıyordum. Göz altlarındaki morluğun, çeşitli tik kazanmış olmamızın belkide bir önemi yoktu bizim için. Kafamızı yaşıyormuyduk biz? O dönem evet!

hepimiz tek tek askere gider olduk, yaşımız artık 20.
askerlik bizi durdurur muydu ya da bıraktırır mıydı sohbetlerinin edildiği o dönemde askerlik bize bir gibim yapmadığını fark ettim;
gece nöbetçi çavuş kolluğu tuttuğum bir günde attığım 2 tane hapın etkisinden komutanla kavga etmem bunun en büyük göstergesiydi. Kendimi santral odasına atmasam büyük kavga çıkacaktı bu cesareti hem haptan hemde komutanın yeni uzman çavuş olmasından alıyordum. başka bir şey zaten olamazdı. komutanın gelip neyin var gözlerin kızarmış, kötüysen git uzan bir kaç saat uyu diye insani yaklaşımına bile bir şeyim yok olm diye verdiğim karşılıktan sonra komutanın; senin giberim belanı ne halin varsa gör, git nöbetçileri değiştir diye çıkışmasından sonra yanımdan gitmesiyle rahatlamıştım.

Yani askerlik sadece beni değil, hiç birimizi düzeltememişti bu anlamda.

diğer arkadaşlar 1 ve 2nci tertip askerliklerini yaptıkları ve benimde 4 tertip olmamdan kaynaklanan 6 aylık bir zaman onların erken askerlik yapmalarına sebep oldu. ben geldiğimde askerlik öncesi kadar olmasa da haftada bir gün hap atma durumları devam ediyordu. cigara sadece hapla birlikte alınıyor olmuştu.

zamanla hepimiz bıraktık cigarayı, sonra da hapı! bir sonraki aşamanın cigara ve haptan daha kötü olacağını bilemezdik tabiki!

mola  

bu arada yalanını gibeyim diyen sayısı hala 1

bu bir başarıdır

requiem for a dream terk

'taş'la tanışmam çok uzun sürmedi askerden sonra.

anlat bakalım dinliyoz

@26 tabi karakterleri değiştirdim * film hala ezberimde, takılmadan neydi neydi diye düşünmeden yazıp çiziyorum işte..

galip ayrı eve çıkmış, benim sonradan haberim olmuştu. sebebi ise; Taş 'dı.

bir gün beni mahalleden aldılar, Hava alanı istikametine doğru gitmeye başladık. Sonra yeni yapılan o kocaman sitelerin oraya geldiğimizde -kime geldik? diye sordum. geldiğimiz yer Tem Avrupa Konutları idi.

konutlardan birinde 7nci kattaydı ev.. yolu gören taraf, yani ön cephe.
o gece otururken yine galip eline 0,5 lt şaşalı alıp etrafındaki kağıtları çıkarttı. Kapağını açıp suyun yarısından biraz daha azını döktü. sonra oturduğumuz koltuğun altından folyoyu çıkartıp şaşala kapak yaptı ve onu düzenli bir şekilde deldi. sonra şaşalın üstünü sigara ile yakarak bir kalem girecek kadar yer açtı. Sonra oraya bir tane kalem taktı.

içtiğimiz sigaraların küllerini temiz bir tabakda muhafaza ettik. kalıp kalı olan sigaranın küllerini şaşalık üzerine koydu ve cebinden küçük bir poşet çıkarttı. içinden beyaz, sert bir şey çıkartıp belirli büyüklükte kırmaya başladı. hepsini başka bir beyaz tabağa kırdıktan sonra şaşalın üzerine koyduğumuz temiz külün üstüne yavaşça bıraktı ve;

sağ elindeki çakmağı ateşledi.

ne yapıyor lan bu düşünceleri içerisinde aldığı ilk dumanı içinde tutuyor, birazını dışarı bıraktıkdan sonra ikinci kez aynı seviyede duman alıyordu. ikinci dumanı aldıktan sonra yavaşca burnundan verdi tüm dumanı ve kafasını kanapenin üzerine yaslayarak, -hagibtirrrrrr yhaaaa dediğini duydum.

yalanlarını gibiyim @1 cigarayla o kafayı yaşıyosan en fazla 3 yaşındasın demektir

bir kaç dakika bir şey konuşmamıştık, sanırım 5 dakika geçmişti ki yeni bir tane daha hazırlamaya başladı..
yeni külü koymuş ve üzerine küçük denmiyecek bir tane taş koyup bana uzattı. ben hayır demedim, geçmişte olup biten şeyleri düşündüğümde, bunun daha farklı bir tecrübe olacağına emindim.

@34 seni giblemiyorum panpa, afgan'ı amerikanın savaş açarak vurduğu bir ülke olarak bilen senin gibi ergenler, ilk cigara içtiği günü bilmez! belki de hiç içmemiştir orası da ayrı bir konu.

şaşalı sol elime, çakmağı da sağ elime alıp ateşledim. şaşalı kendime yaklaştırıp çakmağı da şaşala yaklaştırırken düşündüm, buna gerek varmıydı? eve var dedim sonra. bunu da yaşamalıyım. ilk dumanı alıp birazını dışarı bırakarak ikinci dumanı aldım ve şaşalı yere bıraktıktan sonra kafamı arkaya yasladım.

O an sanki 1 dakika öncesini bilmiyordum, yani hiç bir şey düşünmemişim sanki, içimdeki o hafifliğin o kafamın bomboş olmasının, hiç bir kötülüğün yanı başıma bile yaklaşamayacak hissinin sebebi o küçücük taşmış meğer.

isimler falso. daha güzel isimler bulsan okurdum.

to be continued..