ibretlik hikaye yazacağım ama siktir edin

Çünkü size

1995 yılında 1. lig futbol takımlarından birisine transfer olacakken omurilik te bulunan diskleri çatlattığım için transfer olamadığımı anlatmayacağım

1998 yılında askere giderken nişanlıma yakında dönerim derken o fahişenin abim dediğim adamdan hamile kalıp beni gibtiklerini hiç anlatmayacağım

2003 yılında Kronik ITP teşhisi konulduktan sonra PLT değerlerimin 6000 lere düştüğünde (Normal insanda 140.000 - 400.000 olması lazım) hastane de komada yatarken evimi soyan amca oğlunu hiç söylemeyeceğim

Yıl 2010 yıllarca tedavi olurken vücudumun iflas ettiğini söyleyen doktoru ve Hematoloji 'den onkoloji ye sevk ettiklerin de hayırmı deyip sonra kansersem söyleyin ne var bunda diyen ağzımı ve evet ama erken teşhis oldu diyen doktoru sonra benim Kronik ITP hastası olduğumu hatırlattığım da hmmm ameliyat zor olacak diyerek beni umutlandıracağı yerine yerin dibine sokan ipne prof 'u hiç konuşmayacağım.

Kısacası özet hayatı yaşayın .. Herşey güzel olacak..

koruma yapayım

ağlıyorum şuan

gerçekse yuh diyorum allah kimsenin başına vermesin diyorum

7 ay sonra edit.

allah rahmet eylesin, mekanın cennet olsun kardeşim.

@3 Sana bir şey olmasın

@4 gerçek panpa en son olayı bugün yaşadım..

hadi şimdilik herkes hakkını helal etsin yarın büyük gün. bir dua edin yeter. ya da giblemeyin boşverin hayat güzel yaşayın yaşamayı bilin. ..

@6 eyvallah panpa hayat güzel devam

Ankara 'ya gittim kimseye haber vermedim nişanlımı aradım dışarıda olduğunu söyledi tamam dedim. Sonra abim denen insanı aradım oda köydeyim dedi düğün var dedi. Fakat içimdeki kurt beni öldürecekti. nişanlımı tekrar aradım tam olarak nerede olduğunu sordum bir asker arkadaşımla ona bir emanet yolladığımı çocuğun bugün sana onu mutlaka vermesi gerektiğini söyledim oda bana yerini tarif etti. Olgunlarda kardeşinin de ortak olduğu bir cafe deydi. ben hemen oraya gittim dışarıdan içeri bakıyordum sonra nişanlım dışarı çıktı etrafına bakınıyordu sonra abim dediğim adam da içeriden çıktı o sıra karşıların çıktım ikiside bir anda dondular ve aklımdan onları sadece öldürmek geçti adamın üstüne saldırdım artık onu öldürecektim fakat o an bir sesle irkildim ben hamileyim ve babası bu bırak diye bir ses geldi. işte o an hayatımın en zor kararını vermek zorundaydım. Kocatepe camisinden okunan ezanla irkildim adam nefes almakta zorlanıyordu kız döndüm tek bir kelime bile söylemeden arkamı dönüp gittim.

@7 hastalık gibimde olmaz biliyomusun.. sadece askerde yasadığın o dıbına kodumun olayı çok kötüydü.. sen moralini düzgün tut hastalığı giberiz raad ol..

@8 hacı gerçek hayat işte ama güzel *

Artık yapacak iki şey vardı ya yaşayacaktım ya da gibi tutacaktım . Yaşamayı seçtim herşeye yeni baştan başladım borçlar icralar derken bir iki şirkete sağlam işler yaptım ve biraz düzlüğe çıktım sonraları işler düzeldi artık kendimi ve yanımdakileri idame edecek kadar çalışıyor ve kazanıyorduk. Herşey yeniden başlamıştı benim için. yazdığım 2 kitap basıldı dağıtıldı. Sahne çalışmaları yaptım seslendirmeler derken bir kaç zaman öncesinde yeniden hastaneye acil e gittim. Bu sefer durumumun ciddi olduğunu biliyordum. Doktorlar müdahale ettiler. Ve bir tane prof geldi seni hematolojiden onkolojiye sevk edeceğiz Ankara onkoloji hastanesine gitmem gerektiğini söylediklerinde anlıyorsunuz artık kansermiyim hayır bileyim ne kadar yaşayacağım dediğimde onlar şu an için bir tedbir için gitmem gerektiğini söylediler. Sonuçmu sonuç kanser başlangıcı ama tedavisi olan bir dönem. Çünkü vücudum iflas ederken bu duruma düşmesi olağan bir durumdu. Kanser tedavisi için gereken etkenler kanımın yükselmesi ile doğru orantılı iken kemoterapiye başlamadan bir dönemde sona ermiş olması da iyi bir sebep iken bu sefer dalak ameliyatı olmam gerektiğini söylediler. Yalnız işin şaka kısmı bu ameliyatı olan Kronik ITP hastalarının %50 si düzeliyor geri kalanında maalesef bir etki olmuyordu. Ameliyatımı yapacak olan hoca benim değerlerimin son hallerini görmeden bu ameliyat olacak diyor ben diyorum ki ben kronik ITP hastasıyım hocam kan değerlerim düşük kan kaybım çok olur başka çaresi yokmu derken söylediği cümle hala aklımda hmm çok zor bir ameliyat olacak ve riskli düzelme şansın %50 karar senin ama ben olman taraftarıyım diye ısrar edemiyorum dedi.

@21 eyvallah panpa

@22 sağolasın panpa

@23 gerçek panpa ama iyileşiyorum dert yok

@24 hikayenin sonu gelmedi ama o senin eli öpülesi annen ile ilgili konuşmayacağım.

@32 kanka olacak şey ben iyileşeceğim herşey güzel olacak .. senin için üzüldüm ama kardeşim.

Şimdi ise hala tedavi görüyorum kan değerlerimin yükselmesi için fakat bir değişim bir olumlu gelişme yok bekliyoruz bakalım. Ama hala buradayım ve yazıyorum .. Daha ne olsun hayat güzel. Umarım daha da güzel olur. Buradan tüm tedavi sürecimi paylaşacağım.

@15 hayat güzel yazman yeter.

son değer ölçümleri geldi 32.000 e buda güzel bir gelişme.

Kanıma sövseler bu sözlükte kızarım ama yapacak bir şey yok damarlarımdaki dolaşan kanı gibeyim belki çoğalırda bu dertten kurtulurum.

@18 hayat işte

@19 dramatize olsun diye yazmadım panpa öylesine yazdım..

@20 koydum gitti panpa merak etme.. Çok şükür.

Eve gittim annemler beni görünce çok şaşırdılar onlara görev için geldiğimi bu gece geri döneceğimi söyledim. Annem bana geri döndüğümdeki düğün planlarını anlatırken babamın gözlerinde ki ışıltıyı gördükçe kendimden geçtim ve evden vedalaşarak çıktım. Abi dediğim o şerefsizin dükkanına gittim biliyorum ki o geç kapatırdı dükkanını ama bu sefer dükkan da o yoktu elemanı vardı. içeri girdiğimde bütün dükkanı dağıttım herşeyi kırdım. içim hala soğumamıştı kızın evine gittim kimse yoktu herkesin telefonları kapalıydı. Sonunda kız ile oğlanın olayın ertesi günü başka şehre kaçtıklarını duymuştum. Artık herşey boştu kurtuluş yolunu aramak istiyorken asker arkadaşım aradı ve gelirken ona söz verdiğim emanetleri unutmamasını söyledi. Çocuğun evine gittim artık iyice geç olmuştu annesi açtı kapıyı oğullarının selamlarını ilettim ve emanetlerini alarak terminale gittim ve ilk otobüse binerek izmir 'e gittim. Askerlik başladı ama ben hala deli gibiydim zor da olsa bitti askerlik cezalar diskolar çatır hapisleri cabası.

Ulan herşey düzelmişken diyordum 12 gün hastanede kaldım immunglobin takviyesi yapıldı kan değerlerim sürekli düşüktü bu arada beni hastaneye getiren amcaoğlunu arıyordum insan o an kendinden birini bekliyor. Hastalığım dolayısı ile hastanede yatarken annem babam geldiler antalya ya onlara evin anahtarını vermiştim terminalden direk hastaneye gelmişler onları eve yolladım dinlenin yarın gelin diye ama babam 3 4 saat sonra hastaneye geri geldi ve evde hiçbir eşyamın olmadığını söyledi. Ben artık gülüyordum ulan dedim hırsız zamanını biliyor. Hastaneden çıktım eve gittim ev tam takır kuru bakır hiçbir şey yok babamlar sağolsunlar olayın aslını biliyorlar ama bana söylemiyorlar evde babamlara sordum polis ne diyor diye babam polise gitmedik dedi. Çıldırdım nasıl gitmezsiniz diye babam oğlum evini adını zikretmeyeceğim bir şerefsiz olan abisinin oğlu olan binin soyduğunu söyledi. Ulan dedim oha artık oha türk filmi çeksem bu kadar dramı bulamam şerefsiz o kadar aç kaldığında ben evine gönderdim eşyaları herşeyini ben yaptım işe soktum diye aramak istedim ama yok ankaraya gitmiş eşyaların hepsini satıp. Artık iyiden iyiye sıkılmıştım bu işlerden.