ibretlik hikaye yazacağım ama siktir edin

@1adamsın panpa valla ben sıkmıstım kafama coktan

@101 değmez başkan.

@3 neden bilmiyorum ama sana güldüm bin suku

@1 geçmiş olsun

sonrasında hayatımın kadını ile tanıştım. Çok sevdim onunda beni sevdiğine emindim ve hayata artık onunla devam etmeliyim dedim. Bunun için bir önce nişan takıldı ve ben hemen askere gittim. Giderken arkamda bıraktığım kadını abime herkesin benim abim bildiği dostum dediğim birisine emanet ettim abi sahip çık diye.

@1 adam yeşilçam terk beyler moral verelim.

uzun yaz apanpa

panpa yazsana amk

uçurumun kenarında olsan bile
sırf bu dünyaya inat olsun diye
arkanı dön ve pis pis gülümse

@1 NEDEN BUNLARI YAŞADIĞINI HiÇ DÜŞÜNDÜN MÜ?

yaraklardasın panpaaaaaaaaaaa

@1 benimde kalbim delik.. ilk öğrendiğimde yıkıldım ama insan zorluklarla yaşamaya alışıyo kardeşim.. inşallah iyi olursun..

askerlik günleride bitti derken ankaradan bir telefon geldi bir arkadaşım arıyordu kardeşim nasılsın ne kadar kaldı diye öylesine sohbet ederken bana yenge ile aran nasıl görüşüyormusunuz diye sordu dedim oğlum tabiki görüşüyoruz hayırdır dedim.

Yok işte kardeşim falan öylesine dedi ve teli kapattı. içimde bir şeyler dürttü ve kızı aradım dedim nasılsın iyiyim işte abinle beraberiz piknik yaptık ailece dedi ve geçtim ama içimde bir kurt vardı. şafak 30 derken izin aldım güç bela 3 günde olsa ankaraya gitmeliydim

@110 çok düşündüm kimin kalbini kırdım dedim ya da kime bir kötülük yaptım dedim ama o güne kadar kimseyi kırmamıştım bunu biliyorum ve eminim.

@1 allah acil sifalar versin diyorum.

not: son derece ciddi oldugumuda eklemek isterim.
not2: herseyin bi siniri var amk.

Ankara 'ya gittim kimseye haber vermedim nişanlımı aradım dışarıda olduğunu söyledi tamam dedim. Sonra abim denen insanı aradım oda köydeyim dedi düğün var dedi. Fakat içimdeki kurt beni öldürecekti. nişanlımı tekrar aradım tam olarak nerede olduğunu sordum bir asker arkadaşımla ona bir emanet yolladığımı çocuğun bugün sana onu mutlaka vermesi gerektiğini söyledim oda bana yerini tarif etti. Olgunlarda kardeşinin de ortak olduğu bir cafe deydi. ben hemen oraya gittim dışarıdan içeri bakıyordum sonra nişanlım dışarı çıktı etrafına bakınıyordu sonra abim dediğim adam da içeriden çıktı o sıra karşıların çıktım ikiside bir anda dondular ve aklımdan onları sadece öldürmek geçti adamın üstüne saldırdım artık onu öldürecektim fakat o an bir sesle irkildim ben hamileyim ve babası bu bırak diye bir ses geldi. işte o an hayatımın en zor kararını vermek zorundaydım. Kocatepe camisinden okunan ezanla irkildim adam nefes almakta zorlanıyordu kız döndüm tek bir kelime bile söylemeden arkamı dönüp gittim.

geçmiş olsun panpa

Eve gittim annemler beni görünce çok şaşırdılar onlara görev için geldiğimi bu gece geri döneceğimi söyledim. Annem bana geri döndüğümdeki düğün planlarını anlatırken babamın gözlerinde ki ışıltıyı gördükçe kendimden geçtim ve evden vedalaşarak çıktım. Abi dediğim o şerefsizin dükkanına gittim biliyorum ki o geç kapatırdı dükkanını ama bu sefer dükkan da o yoktu elemanı vardı. içeri girdiğimde bütün dükkanı dağıttım herşeyi kırdım. içim hala soğumamıştı kızın evine gittim kimse yoktu herkesin telefonları kapalıydı. Sonunda kız ile oğlanın olayın ertesi günü başka şehre kaçtıklarını duymuştum. Artık herşey boştu kurtuluş yolunu aramak istiyorken asker arkadaşım aradı ve gelirken ona söz verdiğim emanetleri unutmamasını söyledi. Çocuğun evine gittim artık iyice geç olmuştu annesi açtı kapıyı oğullarının selamlarını ilettim ve emanetlerini alarak terminale gittim ve ilk otobüse binerek izmir 'e gittim. Askerlik başladı ama ben hala deli gibiydim zor da olsa bitti askerlik cezalar diskolar çatır hapisleri cabası.

devam panpa dinliyoruz

Sonunda askerlik bitti zaten bizimkilere nişanı bozmalarını söylemiştim dönmeden ve her ne olursa olsun artık onlarla kimsenin görüşmesini istemediğimi ilettim. Geldiğimde yeni bir hayat başlayacaktı benim için. Özel bir şirkette yazılım elemanı olarak işe başladım eskiden beri bilgisayar işleri zaten devam ediyordu. Hala aynı şirkette ortak pozisyonunda devam ediyorum ya neyse. Herşey farklıydı hayat artık sadece işe odaklanma ma sebep oldu. Yıllar geçti 2003 yılının haziranın da kendimi inanılmaz halsiz hissediyordum ve bunun günlerdir uykusuz olmama bağlarken bacağımdaki morlukları gördüm. Fakat acımıyordu doktora gittim muayene ettiler. Kan testleri derken teşhis konuldu. Kronik ITP hastası olduğumu söylediler. Dedim ne dir bu ? Kandaki PLT değerlerinin çok düşmesine sebep olan hastalık ki bu hastalık bazı durumlarda kansere yol açıyor. Uzun süre tedavi gördüm 2005 yılında şirket olarak Antalya ya büro açtık ve ben bu büroya geldim. Burada da hastalığım devam ediyordu fakat rutindi. yani çok önemli şeyler olmadı. Taki bir kış sabahında azğımdan akan kanları görünce dişetlerim kanamaya başlamıştı yürüyemiyordum en yakında amcaoğlum vardı ona telefon açtım ve beni hastaneye zütürmesini söyledim. Sonrasını hatırlamıyorum sadece hastanede tedavi esnasında doktorların söylediği komaya girdiğim kan değeriminin 6000 lere düştüğünü ve bununda ölüme sebep olan bir durum olduğunu söylediler.

Ulan herşey düzelmişken diyordum 12 gün hastanede kaldım immunglobin takviyesi yapıldı kan değerlerim sürekli düşüktü bu arada beni hastaneye getiren amcaoğlunu arıyordum insan o an kendinden birini bekliyor. Hastalığım dolayısı ile hastanede yatarken annem babam geldiler antalya ya onlara evin anahtarını vermiştim terminalden direk hastaneye gelmişler onları eve yolladım dinlenin yarın gelin diye ama babam 3 4 saat sonra hastaneye geri geldi ve evde hiçbir eşyamın olmadığını söyledi. Ben artık gülüyordum ulan dedim hırsız zamanını biliyor. Hastaneden çıktım eve gittim ev tam takır kuru bakır hiçbir şey yok babamlar sağolsunlar olayın aslını biliyorlar ama bana söylemiyorlar evde babamlara sordum polis ne diyor diye babam polise gitmedik dedi. Çıldırdım nasıl gitmezsiniz diye babam oğlum evini adını zikretmeyeceğim bir şerefsiz olan abisinin oğlu olan binin soyduğunu söyledi. Ulan dedim oha artık oha türk filmi çeksem bu kadar dramı bulamam şerefsiz o kadar aç kaldığında ben evine gönderdim eşyaları herşeyini ben yaptım işe soktum diye aramak istedim ama yok ankaraya gitmiş eşyaların hepsini satıp. Artık iyiden iyiye sıkılmıştım bu işlerden.