ibretlik hikaye piçler koşun

geldim beyler...

o sırada bizim abi bana , sen burdasın dimi kardeş ben gidip hanıma müjdeyi veriim , gelcem hemen ben gelmeden çıkma dedi... doktor da zaten hemen bırakmam en az 1 saat istirahat etçek burda gözetimde bünyesi kaldırmayabilir 2 üniteyi toplanmadan bırakmam dedi.. abi tamam o zaman diyip çıktı...

zaten o ara kan verme işide bitti, ben doktorun bi anlık boşluğundan faydalanıp fırladım arkasından dedim abi bi su versenize... doktor beni ayakta görünce direk şok tabi napıyon sen geç otur şuraya falan... dedim abi yok bişeyim bak domuz gibiyim... başın falan dönüyomu anormal bişey varmı dedi yok dedim... tansiyonumu falan ölçtüler maaşallah öküz gibiyim bi tak yok bende daha alslar bi 2 ünite daha vercem hani o derece sağlamım...

neyse bi yandan muhabbet gene doktorla gece gece kimse yok bilgisayar teknisyeniyim falan diyince bak içerde bilgisayar var benim git takıl istersen hem gözümüzün önünde olursun dedi... benim canıma minnet.. bi açtım pcyi bomberman var... az önce bahsettiğim trafik kazasında vefat eten kankam çok güzel oynuyom diye bomber derdi bana o geldi birden aklıma duygulandım falan, gözümden 1-2 damla yaş gelmiş istemeden... o sırada bizim abi geldi...

abi sordu dedi kardeş niye ağlıyon hayırdır, dedim abi böyle böyle geçen sene benim kardeşim dediğim arkadaşım vefat etti kazada komadayken çok uğraştım ona da 3 ünite kan verdim kuraramadım... inşallah bu sefer bi işe yarar kanım dedim... inşallah kardeş dedi... elinde de poşetler var bu arada... uzattı bana al bak sana aldım bunları dedi...

hani karnım aç dedim ya gitmiş bi bütün ekmeğe köfte yaptırmış adam vişne suyu dedim ya gitmiş koca litrelik tamek almış... bi kaçtanede çikolata falan almış tatlı niyetine...

ya aq cam panpa sabah dersim var yaz şunu gitcem yatcam uykum kaçtı aq ya kısa kısa yazıp durma

dedim abi ne gerek vardı niye zahmet ettin falan lafımı olur kardeş ye afiyet olsun dedi... o sırada doktor geldi dedi kanlar hazır biz gönderiyoz hemen ameliyata alıyolar senin çocuğu... adamın gözündeki mutluluğu anlatamam dünyaya değişemezsiniz o görüntüyü... şimdi bile gözüm yaşardı aklıma geldide... birisini mutlu etmenin mutluluğu hiç bişeyde yokmuş o gün öğrendim...

yarın okicam üşendim. şu hikayelerin filmini yapan olsa da rahat etsek amk swf flan da olur..

neyse bende yedim ekmeğimi çıktık abiyle bahçeye... dedi kardeş sana borcumuz nedir? ne borcu abi hayırdır? dedim. e o kadar kan verdin kardeş anını koydun resmen ortaya , e bi bedeli vardır heralde dedi... dedim abi benim borcumu sen ödeyemezsin doktorlar öder... ne zaman doktor çıkar ameliyattan senin ufaklık iyileşçek der ben o zaman huzur bulurum... yoksa benim 2 damla kanım dahamı önemli küçücük çocuğun hayatından ayıp ediyon abi insanlık ölmedi dedim...

abi başladı ağlamaya vay kardeşim ne mert ne delikanlı adamsın , senin gibi insan kalmadı falan filan sarıldı bana... dedim abi tamam hadi gel otur bekleyelim... bakalım ne olcak... yok dedi bekleyelim ama illa ben sana para vercem. yok almam dedikçe ısarar etti bak dedi sende düşmüşsün zor durumdasın sen bana yardım ettin bırak bende sana ediyim dedi... ne vericez sana ne kadar lazım dedi... dedim o zaman illa verceksen ver bi 5 lira şurdan yeni kent kart alırım... olmaz öyle şey dedi elini cebine bir attı abi bi tomar para... ben hayatımda görmemişim öyle bi para amk... o zamanın parasınla en az 10milyar para var...

rezerrrrveee anlat lan anlat

o zamanlar şimdiki gibi 50likler falan yok en büyük banknot 20lik... siz hesabedin destenin kalınlığını... abim şöyle bi parça ayırdı desteden al bunu kardeş hakkındır dedi... abi dur napıyon derken benim montun cebine sıkıştırdı parayı... dedim abi allah razı olsun, allah senden de razı olsun kardeş dedi ben yengenin yanına çıkıyom şu binadayız istersen sıkılırsan gel dedi... olur abi dedim gitti bu...

http://imgim.com/ibretalindi.gif

abi nası uyku bastı anlatamam kanda vermişiz yorgunluk bi yandan... havada soğuk amk... koydum parayı montun iç cebine çıkarttım ayakkabıları yastık yaptım kıvrıldım kalorifer dibi bi koltuğa... hani demir uzun hastane koltukları olur ya onlardan birine... ooh karnım doymuş, sıcak yeride bulmuşum aynen daldım amk uykuya...

sabah saat altıya geliyodu temizlikçi zütveren gelmiş başımda kardeş kalk sabah oldu diyo... yarım yamalak uyumuşum zaten çıktım bahçedeki çeşmede elimi yüzümü yıkadım hemen fırladım bizim abinin yanına... yazık ufak tefek bi adam zaten karısı da ha keza öyle, uykusuzluktan iyice ufalmış büzüşmüş oturuyolar orda... merdivenleri çıkmamla üstüme atlaması bir oldu bunun vay benim canım kardeşim aslan kardeşim diye... meğer bebek ameliyattan çıkmış durumu iyiymiş... adam nasıl ağlıyor allah senden razı olsun allah ne muradın varsa versin diye... dedim abi otur hele heyecan yapma ne yaptık altı üstü bi kan verdik herkes yapar insanlık vazifesi...

sonra panpa

dedi olmaz öyle... bak dedi benim denizlide dünya kadar tarlam var bilmemkaç tane evim var iş yerim var hep kirada... illa birini sana vercem... sen bana canımı verdin bende sana bişeyler hediye etçem... dedim abi yok allah razı olsun düşünmen yeter... ben dedim kaçıyom uykum var , bebekte iyi olmuş içim rahat uyurum artık... adam bana otobüse kadar eşlik etti bak kardeş illa gel sana ev veriim dükkan verim dedim abi yok olmaz... ben otobüse binerken adam haala ağlıyodu... allah razı olsun ne muradın varsa versin diye diye bi hal oldu... ev adresimi falan istedi dedim abi vermem sen bana hediye falan gönderirsin... tamam kardeş dedi sen nasıl istersen dedi... ama yarın yine uğra gitmeden görüşelim dedi... abi uğrarım zaten uğramazsam ufaklığın iyi olup çıktığını görmezsem rahat edemem dedim...

neyse beyler bindim otobüse dedim bu adam kaç para vermiş bana amk bi bakiim ya dedim hiç çıkarıp bakmadım bile... abi bi çıkardım parayı 500 küsür milyon para var... lan dedim giden cüzdanda altı üstü bi kafa kaadı bide 80 lira falan bi para vardı nasibe bak amk... eve gittim öyle bir uyumuşum ki anlatamam o güne kadar hiç o kadar rahat uyuduğumu bilmiyorum o derece...

2 gün sonra tekrar uğradım hastaneye. baktım ufaklık iyi olmuş, yarın sabahtan çıkıyoz dönücez dediler... adam hala ağlıyo ama kardeş gel ev verim tarla verim... dedim abi allah razı olsun... ufaklık iyi oldu ya başka bişey istemem... çıktım gittim tabi dahada görmedim o günden sonra... ama hala aklıma geldikçe içime bi huzur dolar... bi canı kurtarmak , vesile olmak çok güzel bi duygu lan...

bittiyse bitti de panpa diğer hikayelere yoğunlaşacam