ibretlik hayat hikayem

Nejla da kendisini koruduğum için teşekkür yağmuruna tutuyor, bir yandan da başımı belaya soktuğu için özür üzerine özür diliyordu. Ama nejlayı kazanacaksam bu önemli bir adım ve fırsattı. Zaten bitti diyordu kız, artık kalede kaleci de yoktu anlayacağınız.

kalecının anasını gibeyim 3 günlük hikayemi olur dıbına koyayım sezonluk dizi gibi

bitir lan hikayeyi artık

Artık yemeklere nejlayla birlikte çıkıyor, ve ortak zamanlarda mola vererek vaktimizi daha çok beraber geçiriyorduk. Lorika ise eskisi gibi durmadan arıyor ama artık telefonlarına pek cevap vermiyordum. Cep telefonunu kapatınca evi aramaya başladı. Bir iki hafta içinde de ev telefonunun numarasını değiştirdim bi dilekçekye. Lorika artık sadece mail atabiliyordu. Ben de birgün dürüstçe lorikaya olan biteni anlattım. Burada bi kızla ciddi ilişki düşündüğümü, ingilterede yaşamayı da pek düşünmediğimi söylemiştim. Beni anlayışla karşıladığını ama olur da bir gün fikri değişirse kendisine ulaşmamı söyleyen bir mail attı ve aramayı kesti.

Artık sadece nejlayı düşünüyordum. Yavaştan çıkmaya da başlamıştık. Nejla nişanı bozmuştu çünkü. Ama bu koduğumun evladı sürekli taciz ediyordu neclayı. Ben de adamı aradım bir keresinde. Artık ilişkilerinin bittiğini, benim nejla ile ciddi bir düzen düşünümüzü, ve adamsa artık rahatsız etmemesi gerektiğini güzel bir dille anlattım. Herif Arnavut kökenliymiş. Damarlıydı hakkatten bu herif(diğer Arnavutları tenzih ederim). Bana o telefonda onlarca küfürle birlikte tehdit de etmişti. Ateş olsan cürmün kadar deyip kapadım. Nejla gibi bir hatun böyle bir herifle nasıl nişanlıymış demeyin dostlar. Olmuş işte. Ota taka da konuyor işte.
Maillerime baktığım bir günde ingilizce bir mail geldiğini gördüm. Maili açtım. Mail kimden gelmişti bilin bakalım?

hay ağzına emi. kimden lan. lorikanın erkek arkadaşındanmı gelmiş mail.

Hiç ummazdım ulan. Şıtefındandı mail. Aramızda geçen olayları unutmamız gerektiğini, zaten lorikanın kendisini defalarca aldattığını hissettiğini ama hiç yakalayamadığını. Ama bize denk geldiğini anlatmış. Maili okurken çağırsan da gibsen geltmem şıtefın diyordum. Adamın yüzüne nası bakardım lan.

sene 2007nin sonları falan dıbınaki. Bana öyle bir teklif sundu ki gitmemek tam bir mallık olurdu. Lan yine aynı taka sarıyorduk. Kaderimdi lan bu. Bu sefer deneyimliydik aq. Şıtefına geri döndüm tabi. Gelebileceğimi ama sevgilimin de orda bir işte çalışması koşuluyla. Nejlanın da işi garantilenmeden ona haber vermek istemedim. iki gün sonra şıtefın geri döndü.

Nejla için insan kaynakları olmasa da orta doğu firmaları ile iş yapan bi firmada pazarlamacı olarak çalışabileceğini söylüyordu. Benim ise bu üç aylık proje için gittiğim firmanın en büyük rakibinde kanser üzerine yapılan çalışmalarda çalışacağımı anlatmıştı.

hadi amk

Maaş 4000-5000 yuro civarıydı, ayrıca projenin gidişatına göre ek maaşlar mevcut. En kral hotelde kalacak, hotelden işe özel arabayla zütürülecektim. Bu yaptığımız çalışma daha sonralardan amerikada bi kaç türk hoca tarafından evrilip çevrilip piyasaya sokulacaktı ki oraya sonra gireceğim.
Durumu nejlaya anlattım.

Nejla seve seve kabul edeceğini, böyle bir şeyi yıllardır istediğini ve bunu asla geri çeviremeyeceğini bildirdi. Yine gidecektik yağmuru hiç bitmeyen koduğumun ülkesine. Annem pek istemiyordu gitmemi ama karışmıyordu da işime. Nejla ailesini bir şekilde ikna etti ve ben de şıtefına geri dönerek geliyoruz dıbınakoyim dedim.
Kanser konusunda bilgili idim ama kendimi yeterli görmüyordum.ama bu çalışma hırsımı daha da tetikliyordu. Nejla ise tipik türk gibi ingilizce anlıyor ama konuşamıyordu. Bir aylık bir dil kursuna başladı hemen. Zaten kısa bir süre sonra durumu düzeltmeye başladı. Nejla akıllı bir kızdı. Bekliyordum zaten hemen konuşacağını. Dil işini hallettikten sonra nejla işe başladı. Ben zaten başlamıştım. Firma çalışmamdan çok memnundu. O kadar ki saatlerce oturuyor, sandalye başından kalkmıyor, arada kafayı sağa sola hareket ettirerek ara veriyordum, adamlar da herhalde boynum tutuldu diye on numara ortapedik koltuk almışlardı. Düzeni kurduk gibiydi.

Lorika ise ingiltereye tekrar döndüğümü bilmiyordu.
Firmada sürekli gelişmeler kaydediyor, araştırdığım literatürlerden notlar alıyor, katkısı olabilecek şeyleri rapor halinde üst yönetimlere sunuyordum. O kadar öneri sunmuştum ki adamlar nerdeyse bıkacaktı benden. Ama bu hoşlarına da gitmiyor değildi. Firmada sadece doktorlar değil, medikal mühendisleri, genetikçiler, tıp elektronikçileri, makine mühendisleri gibi alanlarında uzman kişiler vardı. Sıksık da toplantılar yapıyor, anlattıklarımın yapılabiliteleri üzerinden tartışmalar yapıyorduk.
Nejla ise işine alışmıştı. Çalıştığı firmanın Türkiye pazarı sorumluluğuna getirilmişti. Tam bir iş kadını olmuştu. Sadece akşamları ve hafta sonları bir araya gelebiliyorduk. Nejla biraz kariyerist bir insandı. Bazı şeylerin önünde kariyeri geliyordu.

Dört beş ay kadar geçmişti. Necla olan ilişkimiz iyiydi ama eskisi kadar heyecanlı olmamaya başlamıştı. Öyle ki ben eve geç gelmemeye çalışırken o iş toplantım var diyerek eve gece yarıları gelmeye başlamıştı. Bu durum moralimi bozuyordu. Ama iş yerinde her geçen gün taşaklarım kilolanıyordu. Bu kilolanma çok yankı getirecek bir sonuç elde ettirecek bir hale dönüşünce tonlanmaya dönmüştü. Özet geçersek kanser çeşidine göre kan, idrar, tükürük gibi numunelerden alınan örneklerle kanser teşhisi yapabiliyorduk artık. Bu ne demekti biliyor musunuz dostlar. 5 dakikada kanser olup olmadığınızı öğrenebilecektiniz.(ki bu artık kullanılan bir şey olmaya başladı, türkiyede değil tabi). Bu çalışmayı en taşaklı tıp dergilerinde yayınlayınca olanlar oldu zaten.

Dünyanın dört bir yanından aranmaya, çeşitli firmalarda çalışmam için iş teklifleri almaya başladım. insanın zütü ister istemez kalkıyor dostlar. Firma hemen patenti aldı. Projeyi yürüttüğümüz altı yedi kişiye 250şerbin yuro verdi(paraların capsini koyabilirim, zenginlik görün binler diye). Kaçmayak diye. zütlerin bir ikisi paraları almadan işi bıraktılar. Ben de bir düşündüm ulan abdye falan mı gitsem diye, sonra ekmek yediğim yere nankörlük olmasın diye gibtir et dedim.

ben kanalda geçiyodum, telefonla konuşuyodum. lanet olası kanalı, etrafını çerçeve yapmamışlar. ben duştum iyi kötu kurtuldum; ama çoluğumuz var çoluğumuz var çocuğumuz var buraya.. buraya bizim bisuru insanların çocuğu var buraya duşse nolur? amma aksam amma gündüz... şurdan geçerkene iki korkuluk olmaz mı? olmuyor işte gördügünüz gibi buyur ben duştum çocuklarımız düşmesin. bak şurdan geçiyodum, kurbağalarin üstüne düştüm kurbaga vaaaah dedi duştum ama çıkaramıyom.. bigibleti, düldülu çıkaramıyorum amuğa koyyim. beni sen mi iteledin naaptın bilmiyorum işte yeter artık amuagoim çekme amuğa koyyim çekme yalniz bak başsayfada istiyom anam avradim olsun kan davasi cikar hadi eyvallah...

okunası anlar

Bu sonuç nejlanın umurunda bile değildi

başladı yine huur çocukları...
olum açık konuşun derdiniz sıkıntınız ne bunları neden yapıosunuz

ben kanalda geçiyodum, telefonla konuşuyodum. lanet olası kanalı, etrafını çerçeve yapmamışlar. ben duştum iyi kötu kurtuldum; ama çoluğumuz var çoluğumuz var çocuğumuz var buraya.. buraya bizim bisuru insanların çocuğu var buraya duşse nolur? amma aksam amma gündüz... şurdan geçerkene iki korkuluk olmaz mı? olmuyor işte gördügünüz gibi buyur ben duştum çocuklarımız düşmesin. bak şurdan geçiyodum, kurbağalarin üstüne düştüm kurbaga vaaaah dedi duştum ama çıkaramıyom.. bigibleti, düldülu çıkaramıyorum amuğa koyyim. beni sen mi iteledin naaptın bilmiyorum işte yeter artık amuagoim çekme amuğa koyyim çekme yalniz bak başsayfada istiyom anam avradim olsun kan davasi cikar hadi eyvallah...