ibretlik hayat hikayem

Lorika bu işi biliyordu, ve el kol hareketleri ile yönlendiriyordu. Belli bir noktadan sonra sadece uzandım ve lorika kendi çapında takılmaya başladı. Tam boşalacakken “fuck youu” diye bir söz işittim ama çok geçti, lorika bukakkeyi hak etmişti.

bu kadarmı bebeğim ıslandım lan.

Bir kez daha dona kalmıştım, ananı gibeyim şıtefın sen miydin demek isterdim ama diyemedim. Lorika da ben de toparlanmaya başladık. Şıtefın sadece bizi izliyordu. Üzerimi giyinince bana bir yumruk lorikaya da tokat salladı. Haklıydı.

gençler net gidip geliyor, ondan yazamıyorum

Ama uçkuruna sahip olamayan bendim suçlu. Sen o kadar tut kendini, o kadar partide taş gibi hatunları gibme, git sana kol kanat germiş adamın sevgilisini gib. Birden ingilterede geçirdiğim o vakitin nasıl sona ereceği göz önüme geldi bu sefer.

Ertesi gün oldu tabi okulla ilişiğim kesilmedi ama asistanlık olayı bitmişti. Şıtefın ayrıca firmayı arayıp işime son vermeleri için darlamaya başlamıştı. Allahtan okul bitmek üzereydi, biraz da param vardı.
Ertesi gün aileme telefon ettim ve buralarda artık yapamayacağımı, bir ay içinde de geri döneceğimi söyledim.

Derslerin hepsinden geçmiştim ama hiç hak etmediğim şekillerdeydi bu. Hep ucu ucuna. Aslında notlarım çok iyiydi ama şıtefın işte. Adam haklı dıbına koyim. Neyse ki ucuz yırtmıştım. Tam yurttan eşyalarımı toplayıp hava alanına gidecekken lorikayı gördüm. Çok utandım lan öyle böyle değil. O ise öyle utangaç değildi. Valizlerime yardım etmeye çalıştı ama nazikçe teşekkür ederek geri çevirdim. Bir taksi çağırdı ve havaalanına doğru yol almaya başladık. Yol boyunca benden çok etkilendiğini, burada kalması taktirde başka üniversitelerde veya başka firmalarda çalışabileceğimi söylemiş, benden hem telefon numaramı zorla almış hem de aramam için telefon numarasını vermişti. Havaalanında ben arkadaş gibi veda etmek isterken bu tuttu dudağımdan öptü beni.

Yine uçaktaydım, yine bir hüzün ama bir de garip duygu içerisindeydim. Hatun benden 7-8 yaş büyüktü ama çok genç gösteriyordu. O da başka bi medikal firmasında üst düzey yönetici asistanı gibi bir şeydi. Kendi evi olmasına rağmen şıtefınla yaşıyordu. Onun da altında şirketin verdiği bi adet bmw 5.20 vardı. Para azıcık taktu anlıcanız. Of dıbına koyim offff. Ya iyiydi güzeldi ama evlenilmezdi lan bunla. Ben kızlara hep evlencek gözüyle bakıyorum tabi. Ne kadar da saçma! Ama yine de “belki” diyordum içten içe.

istanbula döndüm, bir yandan tusa çalışırken diğer yandan da özel bi hastanede işe başladım. Lorika ise sürekli bana o zamanların en pahalı cep telefonlarından birini göndermiş, her akşam aramaya başlamıştı. Annem lorika ile görüşmemden de pek hoşnut olmamaya başladı. Lorikadan yavaştan hoşlanmaya başlamıştım yalan yok. Ama ben yokken orda kimlere veriyodur aq diyerekten kendimi soğutmaya çalışsam da ona karşı bir şeyler oluşmuştu. O geceden sonra sürekli onu düşünüp asılıyodum.

Hastanede de taşağım yok değildi. Yeni mezunduk ama toy değildik. Mesleki bilgime güveniyor, riskli hareketlerden başarı elde ettikçe daha da zütüm kalkıyordu. Hastanedeki doktorlardan hemşirelere muhasebecilerden baş hekimlere bütün hatunlar ibretle bakıyorlardı. Hepsi her gördüğünde ağzıma düşeceklerdi sanki. Bense fazla silkemiyor, yemeğe falan da tek giderek iyice cool gözüküyordum. Taa ki Nejlayı görene kadar….
Nejla hastanedeki insan kaynakları bölümünde çalışan rizeli bir hatundu. Masmavi gözleri, 1.80 civarı boyu, rihanna modeli saçı, hafif balık etli vücuduyla bende bi lorika izlenimi uyandırmıştı. Ama parmağında yüzük vardı…

Hay gibeyim ya dedim yüzüğü görünce. Ulan biz adam gibi evlenek yuva kurak diyoruz, kimi düşünsek bi taku çıkıyor kimi istemesek gelip beni buluyor. Burada ünlü şair yazar ismail yknın bir sözü aklıma geldi tabi “beni beğeneni ben beğenmem, benim beğendiğimse beni beğenmez”. Nejla muhabbeti falan iyi bir kız olmasına rağmen, muhtemelen yüzükten dolayı mesafeli idi.

Yok arkadaş bu böyle olmayacaktı. Gidip konuşmam lazımdı. Kalede kaleci var diye şut çekmemek olmazdı. Biliyorum binlikti ama ben de darbeler yemiştim, bunu suçsuz günahsız insanlardan çıkartmak da olmazdı ama binlik için değil şansımı denemek için zorlamaya başlamıştım.
Bu arada tus sınavının da dıbına koymuş, istediğim anabilim dalında akademik kariyer yapmama bir basamak daha yaklaşmıştım.

Bir gün çay içmek için indiğim hastane önünde Necla ile sonradan kocası değil nişanlısı olduğunu öğrendiğim sevgilisini tartışırken gördüm. Bu tartışma çok ateşliydi. Araya girmek istemedim ama çocuk nejlaya küfürler ediyor arada kolunu tutup sıkıyordu. Nejla ise bitti burada, istemiyorum artık seni dese de çocuk ısrarla bir şeyler söylemeye devam ediyordu.

binler az işim var gelcem birazdan, bu gece ya da yarın sabaha bitirecem haberiniz olsun

peki doktor amca bekliyoruz

okuyun diye yazıyoruz amk, neyse devam

Eleman nejladan az kısa boylu, ama biraz kaslı kel bir herifti. Tartışma 5 dk falan sürdükten sonra nejla tamam artık buraya kadar diyerek arkasını döndü ve hastaneye doğru gelmeye başladı. Eleman bunu gururuna yediremedi ve nejlanın arkasından koştu, kolundan çekti ve bir tokat patlattı. Çayımı bir kenara fırlatıp 20-30 metre ilerdeki olay mahaline koştum.

bekleriz dıbına koyim iki gündür bekliyoruz zaten

Önce nejlayı kaldırmaya çalıştım, kaldırırken de usta ne yapıyorsun, kız bağır ama kadına vurulur mu demeye kalmadan kafamın kulak bir tekme darbesi aldım ve nejlayla birlikte yere düştük.
ilkokuldaki ufak tefek itişmeler dışında ömrü hayatımda hiç kavga etmemiştim. Ama bu kavga bilmiyor anldıbına gelmiyordu. Lisanssız olsa da adamın şaftını kaydırabilecek kadar tekwandou biliyordum.

Bir iki sene kadar da taks la uğraşmıştım. Sakin bi elemandım ama haksızlık karşısında dayanamaz tepkimi koyardım. Adama bir iki high kick ve dirsekle tepkimi koydum. Yere yığıldı amın oğlu. nejla da hayret içerisinde izliyordu sadece. Herif yere düştükten sonra gidip daha vurmadım. O kadar züt değildim. Zaten esnaf falan girdi araya, elemanı uzaklaştırdılar.

Ben o sinirle adamı indirmiştim ama 10 dakika kadar sonra başım dönmeye başlamıştı. Bu huur dölünün tekmesi çok sert gelmişti. Kulak içinde vücudun dengesini sağlayan sıvılar vardır. O sıvıların hareketi şaftınızı kaydırır gençler. Bir kenara oturdum, birkaç ilaç aldım ve bir saate kadar düzeldim.