ibretlik bir anı anlatıyorum

tamam gibtiret.

at avrat makinalı tüfek

afrika için iftar vakti

fakirlerle taşak geçen bi kitap yazmaya karar verdim.

işin ironisi benim de fakir olmam

marlboro içecek kadar fakirim işte amk.

şaka lan ben kırmızı winston içerim. bazen camel, bazen tekel 2000, bazen muratti, bazen de marlboro, bazen parlament.

ben sigara içmeyi seiyorum lan.

şaka maka 3bin enrty olacak birazdan.

ve o an, şampanyalar,

patlatmak için olan şampanyalar içilmez, mekanlarda buna dikkat edin.

ben sigaraya gidiyom. afiyet olsun sana da.

yarın okurum bunu. Güzelmiş

12.sayfa rezerve koydum

ehehe çok komiksin sen, sana vermek istiyorum

bunu diyen son kişi tüylü kelepçeler içinde bağırıyordu

cezasını çekti, serbest bıraktım

kendi yargı mekanizmama sahibim.

sene 1945 normandiyaya çıkmışım. mermiler vızır vızır. topladım askerleri olum dedim bu almanları gibersek başkalarını da gibmiş sayılacaz. bu basket üçlük lan kaçmaz dedim. ok sir dediler. burda sir yok sir sivilde kaldı gomtanım diceksiniz lan dedim. neyse bi daldık almalara. yermisin yemezmisin. biçe biçe gidiyoruz. bi ara bi baktım bizim takım kaybolmuş. vay zütlekler lan dedim. tek tabanca daldım almanların içlerine doğru. 20-30 tanesini devirdim kurşunum bitti. bi tane de alman kalmış karşımda. eşhedü dememle tetik düşürdü muallak. tık! onun cephane de tükenmiş a.q. bu başladı sılayze hkofın almanca yalvarmaya. ulan almancayı duyunca benim gibim kalktı afedersiniz. yatırıp gibiverdim onu da oracıkta. uzaktanda hitler bizi izliyormuş. o an anlamış savaşı kaybettiklerini.

hukuk ve demokrasi bi yere kadar kaba kuvvet kesin çözüm